Vorige week zondag kreeg ik je laatste sms, het laatste lijntje met jou is toen doorgeknipt. Nu een week verder en een nieuwe week ligt weer voor me. Mijn hart doet pijn. Langzaam trekt je jou laatste stukjes van jezelf uit mij. Ik kan je niet meer vasthouden. De 2e week gaat in waarin ik je echt moet loslaten, hoe vreselijk veel pijn dat ook doet.
Ik ben eenzaam.
Ik ga de nacht in, zonder mijn lief die me, voor we het licht uitdoen nog even aankijkt en zegt; ik hou van je...
Ik doe het licht uit en denk jou ogen en je laaste woorden voor me.

Ik ook van jou....