4 maanden verder en nog steeds doet het me evenveel pijn als toen het net uit was ,
zelfs niet een klein beetje verbetering
ik merkte dat hij me steeds ontloopt
en elke keer als we samen een afspraak maakte , om men hond te kunnen zien
zij hij het elke keer op het laatste moment af vaak maar 10 min daarvoor of zelfs daarna
het is heel duidelijk dat hij de meest absurde smoesjes daarvoor gebruikt , maar wat kan ik anders zeggen dan
"ok, een andere keer dan , laat je me nog iets weten dan ? "
waarop hij steeds antwoord " ik laat je zeker nog iets weten "
zelfs als hij zelf zegt ik bel je zaterdag , dan hoor ik zaterdags niets van hem .
achteraf ben ik het die hem altijd terug opnieuw moet contacteren , en dat vind ik rot , maar doe het voor men hond
ik ga dat beestje echt nog wel zien , geen denken aan dat ik het zo laat
zo ging het al weken , tot deze vrijdag ...
plots sprak hij me uit zichzelf aan op Skype ...
na een tijdje te zeveren over koetjes en kalfjes
vroeg hij me " zin in zaterdag ? "
"zeker ! " had ik geantwoord
" het zal je zeker deugt doen " vervolgde hij
"???" was het wat ik denk dat hij bedoelde ...
" heb je zin ? " vroeg hij weer
jaja het was zeker wat ik dacht en hield me van de domme
"natuurlijk heb ik zin om langs te komen , dat vraag ik je toch al langer "
" afgesproken ik kom je zaterdag halen , mmmmm "
"ok tot zaterdag dan " had ik geantwoord "
" tot zaterdag , heb echt zin weet je
kan je je dit voorstellen ?????
hij wil enkel en alleen met me afspreken om met me naar bed te gaan
terwijl hij al een ander heeft :s
natuurlijk ben ik dat echt niet van plan !!!!
ik ben alleen maar blij dat ik men hond zal zien
en hem eventueel rechtuit vragen wat zijn bedoelingen daarmee zijn
wat gaat er door zijn hoofd , hoe kan iemand zo zijn, of zo geworden zijn