Is heel lastig om je opnieuw echt open te stellen als je zo veel hebt geleden paar jaar geleden. Het zijn "skiesporen" uit het verleden waar je nu weer onbewust inzakt. Je hersenen nemen onbewust een aantal signalen waar van vroeger en genereert automatisch het nare gevoel erbij. Je steld je na lang weer aan iemand open, en de laatste keer dat je dit hebt gedaan heeft dat heel veel pijn opgeleverd, dat is je onderbewustzijn niet vergeten. Nu opende je je voor het eerst voor iemand, je geest genereert die pijn uit het verleden en nu bij.

Het kan natuurlijk ook gewoon toeval zijn, toch niet de geschikte nieuwe man. Maar als ik je verhaal zo lees lijkt hij toch wel een leuke vent. Maar als je dit vaker gaat ervaren, ga je toch richting een "mini trauma-tje". Als je echt rationeel nadenkt en vind dat het een leuke vent is zou ik juist niet opgeven juist samen doorpakken, erover praten en proberen dat "skiespoor" te bedwingen. Laat je geluk niet verpesten door ellende uit het verleden.

Ik realiseer mij dat dit makkelijker gezegt dan gedaan is.

Wijze woorden voor iemand die zelf in zak en as zit.

Hé lieverd, wat fijn je weer te 'horen'! Jammer dat het "zwarte deken" er is. Maar ik vermoed dat het iets is waar je door moet, een stukje onverwerkt verdriet dat achtergebleven is? Neem de tijd voor jezelf om dingen te verwerken, om dingen te laten rusten, om dingen te bekijken en er vervolgens mee aan de slag te gaan. waar komt het vandaan? Welke gevolgen brengt het met zich mee? Wat blokkeert het en wat is het dat jij eigenlijk wil, hélemaal los van hem... Het is een grote brok denk ik, maar je bent sterk en het gaat je lukken! liefs

((Ik wou er nog even aan toevoegen: zelf heb ik ook een half jaar een nieuwe relatie gehad (tijdens een "pauze" met mijn ex) en ik had hetzelfde: eerst holderdebolder verliefd en daarna was het alsof ik keihard tegen de muur gelopen had en ineens een dikke bult begon te voelen, overal blauwe plekken... Ik schrok van mezelf dat ik ineens een hele dikke muur voor me had, dat ik oud zeer in een kastje in mijn hoofd vergrendeld had en dat het uitgebroken was. Het verschil met jou was dat ik ineens toch niks meer met die kerel te maken wilde hebben en ik keihard terug naar mijn ex gerend ben (al leek dat achteraf gezien ook niet de beste oplossing))) Anyway, om een lang verhaal kort te maken: ga het gevecht aan met het zwarte deken, tot alle veertjes eruit zijn en je het weer kan volsteken met witte donzige veertjes...