Hoi allemaal,

ik ben veel aan het denken en ga toch dingen uit een ander oogpunt bekijken.
misschien dat er iemand is die ook hier iets aan heeft...

ik ben tot de conclusie gekomen dat ik niet ben verlaten....maar ben losgelaten.
Doordat ik ben losgelaten bied dat mij een mogelijkheid om aan mezelf te werken en te zien wat er nog meer in het leven is.
Zeg ik er wel gelijk bij dat ik het geluk heb geen kinderen met mijn ex te hebben gehad want dan blijft toch altijd een beetje anders omdat je dan ook al echt alles samen heb gehad en het ook zal blijven hebben (nageslacht enz).
Verlaten is het eerste gevoel wat je hebt...maar later komt er een moment dat het idealiseren ook gaat verdwijnen en zoals ik ook hier bij een blog had gelezen: IS HET RETE BELANGRIJK OM EENS TE GAAN BEDENKEN WAT VOOR MINDERE LEUKE DINGEN JE EX HEEFT GEDAAN EN TE BEDENKEN OF ZIJ WEL ECHT DE WARE IS.....
ik heb altijd gedacht van wel.....ook diep in mijn hart voel ik dat.
maar als iemand echt van je houd dan blijft die persoon bij je of zal in verloop van tijd letterlijk de deur bij je intrappen.... waarom gebeurd dat niet dan???
ze zijn al verder met hun eigen leven.....
waarom belt ze niet????
omdat ze er geen zin in heeft er niet aan denkt en veel te druk is met haar zelf...

Dit is juist zo moeilijk want veel van ons willen dat het weer goed komt...maar hoe reeel is dit?
waarom is het uberhaupt uitgegaan???
vermoedelijk omdat het toch niet helemaal werkt en er een VETTE discrepantie is in de liefde onderling......
Hoe compatible iemand voor ons ook mag zijn........
wie zegt dat wij ook compatible voor haar of hem zijn?????

Soms wil je iets heel graag dat je dingen gaat zien die eigelijk niet zo zijn.... je ziet iemand op een voetstuk en het is klaar...alles is dan helemaal prima.
dan is het uit en die persoon zit nog steeds op dat voetstuk......... resultaat:
ELLENDE.....
niet je bed uit willen komen, verdrietig zijn, niet willen eten, veel te veel afvallen, het leven niet meer zien zitten, niks is leuk en niemand is grappig.....sterker nog alles behalve grappig.
alleen maar denken wat is ze aan het doen...denkt ze aan mij....waarom? waarom?
ik omschrijf mijn eigen ziektebeeld waarin ik heb gezeten en soms krijg ik nog wel eens zulke symptomen bij een zware dip.
maar het word minder dat merk ik nu wel......
altijd zal er een gemis blijven want iemand was echt de ware voor je maar hoe dan ook:

de meeste van ons missen slechts een personage.... de persoon die wij in diegene zien.
maar de persoon die je feitelijk mist bestaat waarschijnljk geneens.
je mist de warmte, genegenheid en voornamelijk de aanwezigheid.....en de kleine dingen waar je aan gewend was.
samen broodje eten, wandelen noem maar op.

worden losgelaten bied mogelijkheden doordat je gaat groeien... je doet dingen die je lang niet hebt gedaan en ziet mensen waarvan je was vergeten dat ze misschien nog bestonden (oude vrienden en of kennissen)... je komt ook nieuwe mensen tegen.
ik denk dat sommige van ons of pech hebben of gewoon fuckin' hardleers en naief zijn...dat geld tenminste voor mij.
maar hoe dan ook....ook al was ik naief ik heb het uit liefde gedaan en met volle oprechtheid.
En ik geloof er heilig in dat je soms goed op je snufferd moet vallen en daardoor 1 grote stap achteruit moet doen..... maar dat doen wij alleen om later weer 3 stappen vooruit te kunnen gaan.

die ups en downs blijven komen en gaan....
dus ik accepteer dit ook en laat het gewoon toe!
Voel ik mij zwaar klote op het werk dan ga ik desnoods op de pot zitten huilen.
als dat helpt waarom niet???
niks is ergers dan opkroppen..... en daarnaast: alleen sterke mensen huilen!

Getuigd van respect voor je gevoelens en het betekend dat je heelt.

veel sterkte voor iedereen die zich shit voelt.
ik voelde mij vandaag heel wisselend maar ik merk dat ondanks dat ik er veel aan denk er anders over begin te denken en dat dit een vooruitgang is in mijn "rouw"proces.

PS: en ik ben weer gitaar gaan spelen...had ik heel weinig gedaan door al het vele werken en jagen naar geld...
nu weet ik weer wat leuks is in het leven....en laat mijn solo's lekker gieren

BLUES IS THE HEALER!!!!
XXX
David