Weer maar even een blogje,
Mijn ex heeft woensdag haar spullen en katten opgehaald uit ons huis en verhuisd naar de woning van haar nieuwe vriend. ik had haar een dag daarvoor gesms dat ik ook haar post had klaargelegd. Ze heeft mij die dag 5 tot 6 keer gebeld, ik had niet opgenomen omdat ik haar gewoon niet wil spreken, als je nog iets te melden heb stuur je maar een sms of mailtje, heb ik gezegd. S'avonds belde ze mij weer, toch maar opgenomen. Wat is er vroeg ik, hoe gaat het met je vraagt zij, hoe is het met je zus.

Ik zeg dat ik hier geen zin in heb, voor mij hoeft dit soort gesprekken niet meer. Zij wordt boos en ik wordt ook boos en ik hang weer op. Uren later zit ik weer te piekeren en mezelf op te vreten.

Later krijg ik een mailtje, van haar vriend. Hij wil vriendjes worden op Facebook. Hij zit me uit te dagen dacht ik, ik stuur een sms naar mijn ex wat dit te betekenen heeft (onderhand begin ik witheet te worden).
Ze zegt dat ze hier buiten wil blijven, hij zit je inderdaad te stangen.

Nu sloegen bij mij de stoppen door (ik schaam me erg voor wat ik gedaan heb), ik heb gelijk me ex gebeld, ik wilde haar vriend spreken. na wat aarzelingen van haar en een scheldpartij van mij heb ik hem aan de telefoon gekregen.
Het zwart stond me in de ogen, ik heb hem verteld dat ik hier niet van gediend ben. Hij zegt dat ik mijn verlies moet aanvaarden en door moet gaan. Ik word nog bozer, als ik je tegen kom ga ik je gezicht verbouwen zeg ik. Ik scheld hem voor alles en nog wat uit. Ik hang op.

Achteraf ben ik enorm van mezelf geschrokken, zo ben ik helemaal niet. Ik heb nog nooit van mijn leven iemand geslagen. De volgende dag had ik wel het gevoel dat er iets van mijn schouders was af gevallen.

Zondagavond, ik zit weer enorm te piekeren. Ik merk bij mezelf dat ik nog enorm boos ben om wat zij en haar vriend mij heeft aangedaan . Ik ben een wrak en zij zit lekker op de bank bij haar nieuwe vriend.
Pfff, ik weet het niet meer, waarom moet ik nog steeds elk uur van de dag aan haar denken, IK WIL VERDER MAAR DIT GAAT NIET, ik wordt zo moe van mezelf.

Groetjes,