Afgelopen zondag brak mijn vriendin. Ze voelde zich klem in onze relatie, ze voelde alsof alles moest, maar niks 'mocht'. Ze zei dat het afspreken leuk was. Maar niet om dat weken van te voren te zeggen dat we die avond dat zouden gaan doen. Ze wilde het uitmaken omdat ze niet alle conflicten en moeilijkheden wilde, ze wilde er gelijk vanaf zijn. Ik heb toen gezegd dat ik 4,5 jaar niet zo maar laat stoppen want ik hou ontzettend veel van haar. Na lang praten en veel huilen heb ik haar voorgesteld komend weekend niet te zien, als zij dat niet zou willen op dat moment.

Ik ben hierdoor wakker geschud, en weet dat ik het afgelopen jaar te weinig aandacht en energie heb besteed aan ons. Maar heb geen makkelijk jaar gehad, 3 verschillende banen, 2 dierbaren kort achter elkaar overleden.

Ik wil keihard werken aan onze relatie, maar in dit geval kan het niet in real life. Maar via sms en whatsapp voel ik me zo stalkerig. En ik hoop heel hard dat het gewoon door blijft gaan en dat we niet ongemerkt naar de andere kant gaan doorslaan... Iemand tips/ervaringen?