kennen jullie die reclame van rolo??
Waar zn klein etterbakje een rolo voorhoud aan een olifantje en dan nah nah nah nah nah hem niet geeft...

Zo voel ik me ook, baal als een stekker.
Waarom bleef je me afwijzen toen je nog gevoelens had voor me, je bleef me van je wegduwen tot je gevoel helemaal weg was. Vorige maand toch weer contact gekregen en je wilde t een kans geven, je wist dat ik meer wilde dan alleen vrienden en ik hoopte weer op een relatie, je stond er voor open en we zouden wel zien hoe t zou aflopen, ik kon ook niet meer van je verlangen want je gevoel is immers weg maar je stond er voor open en je wilde t proberen, het soort van 'daten' (dit is miss niet helemaal duidelijk voortgekomen uit mn vorige blogs) We zouden weer leuke dingen gaan samen. En na wat gedoe stelde je zelf voor om wat te gaan drinken deze week, we zouden het gaan uitpraten en zo ons contact weer gaan opbouwen.
Tot je me zondag vertelde dat je met een andere vrouw tot 10uur 's ochtends zat te praten via messenger, (ik zag het al aankomen, toen we nog vrienden waren op facebook zag ik dat ze veel berichtjes na je stuurde, haar profiel kon ik niet zien maar op de dingen die ze openbaar had stonden ook jou reactie's, en je vond het maar knap dat ik dat vermoeden al had) Ik hoefde me geen zorgen te maken want er was alleen gepraat, ik maakte er weer een olifant van, ik maakte er weer meer van dat t was, heb je de volgende dag gevraagd of je meer gevoel had voor haar dan voor mij, je werd boos en je had voor niemand gevoel.
Gisteren weer contact gehad, Je wilde het ook uitpraten en t liefst zo snel mogelijk maar iets drinken, nee, dat wilde je niet. Ik zei maken we het ons dan niet moeilijk, iets drinken is neutraler dan bij jou thuis waar er nog zoveel herinneringen zijn, Nee wat drinken wilde je echt niet!
Ik vroeg je of je nog open stond voor mij, je vroeg mij hoe ik dat precies bedoelde.
Ik zei je dat ik gevoelens voor je had en je vroeg me, wat voor gevoelens? (Hallo, goeiemorgen, ik heb je de afgelopen maanden niks dan de liefde verkondigd, van de week nog dat een ijzersterk gevoel voor je heb, dat ik je mis, dat er niemand in de wereld is waar ik zoveel om geef en hou als van jou, ik zou mn leven voor je geven. En zo zijn er nog zovele berichtjes,Ik wil je terug is dat geen duidelijk signaal????)
Ik hoopte dat je ervoor open stond, net als een maand geleden, om weer leuke dingen te gaan doen en om te kijken of je gevoel nog wederzijds kon worden, je zei me dat dat niet meer ging gebeuren.
ik zei je, dat het de moeite waard was om het in ieder geval te proberen.
Je zei: Nee, niet meer!
Toen ik je vroeg, hoezo niet meer, begon je raar te doen, je ontweek het, en ik vroeg je waarom je me niet eerlijk wilde vertellen wat er was, je zei dat hij dat niet verplicht was (oke, dit is nieuw, dat heeft hij de afgelopen maanden nog niet gezegd, hij gaf altijd eerlijk antwoord)
Dit was niet goed en ik wist genoeg dus vulde het zelf maar ff in voor hem.
Ik zei hem, omdat je gevoel hebt voor een ander en er wat gebeurt is?
Ja, dat klopt..
(jij eikel, 3 dagen geleden was er niks aan de hand en werd je boos omdat ik er weer meer van maakte, en in die 3 dagen tijd spreek je met haar af en lig je dr mee op de bek, bah )
En dan vraag ik ook nog eens of ik niet meer de laatste ben met wie je naar bed bent geweest, ja dat ben ik nog wel (Stomme koe, wat heeft het voor toegevoegde waarde, me gerust stellen dat ik dat nog steeds ben, ik weet dondersgoed dat dat niet meer lang zal gaan duren, waarom vraag ik dat? Seks was iets tussen ons, wil niet dat hij dat met een ander gaat doen)
Ik heb je een wat langer berichtje gestuurd waar o.a in stond dat ik het niet eerlijk van je vind, dat je me een kans wilt geven en voordat je me ook daadwerkelijk me die kans geeft, je me alweer dumpt. en wie zegt dat ik niet met andere jongens heb gezoend maar dat ik er niet gelukkig van ga worden als mijn hart bij jou ligt.
je zei me dat het je niks boeide als ik dat gedaan zou hebben, waarom ik daar dan geen relatie meenam?
(O nee, boeit het je niks, waarom reageer je dan alleen op dat stukje, er stond nog meer in het bericht. en wat ben ik een domme doos dat ik weer gelijk terug stuur dat ik dat niet gedaan heb omdat mijn hart bij hem ligt, had hem in die waan gelaten)

Ik ben in dubio, het uitpraten. Ene kant wil ik het het wel, zodat ik het ook een plekje kan gaan geven en t liefst zo snel mogelijk anders blijf ik doormodderen. en ik wil hem nog steeds graag zien, ik zie er wel tegenop om dat bij m thuis te gaan doen, het zal zwaar worden voor mij, met al die herinneringen en ben bang voor een drama voor mij, huilen, huilen en nog eens huilen. maar er liggen daar ook nog spullen van mij, ook spullen waarvan ik zeker weet dat het bij hem ligt maar hij niet kan vinden en zo heb ik wel de mogelijkheid om zelf nog eens te gaan kijken.

Lieve ex, het opkroppen van je gevoel is echt een probleem, ik zie dingen sneller dan jij, ik ken je waarschijnlijk beter dan je jezelf kent, jij hebt soms een schop onder je reet nodig om het te kunnen zien.
In de tijd dat we een relatie hadden, stond ik nooit op nr.1, je vrienden kwamen op 1, een avondje gamen met ze ging voor mij, je ex is belangrijker dan mij, je was er nooit als ik je nodig had. Ik heb je altijd gezegd dat geen enkele vrouw zou pikken, dat je ex belangrijker is dan zijzelf, en dat vond je onzin want ik zag het toch allemaal verkeerd.
Jij komt je eigen nog wel tegen, What goes around, comes around.
laat mij maar verbitterd zijn,.
Ik hoop dat ik iemand ga tegenkomen, die mij wel belangrijk vind, die mijn gevoelens wel respecteerd, iemand bij wie ik niet over mn grenzen heen hoeft te gaan, die van me houd zoals ik ben, die me ech gelukkig maakt en dat ik me dan wel voor de kop kan slaan omdat ik zo lang heb doorgemodderd met jou.
En heel rationeel, wat verlies ik eigenlijk, je geeft niks om me, je respecteert me niet, ik ben niks waard.
Jij daarintegen verliest iemand die heel veel om je geeft, die alles voor je over hebt, met hart en ziel van je houd.
Wie is nou de grootste verliezer???

Maar hier zit ik dan, nog midden in een rouwproces, omdat jij t beste bent wat mij is overkomen.
het doet pijn maar gelukkig heb ik de ergste ldvd fases achter de rug en ben ik niet helemaal terug bij af, de zware depressie's zijn voorbij maar t voelt nog steeds verschrikkelijk.
Waarom kan ik je niet loslaten? waarom wil ik het nog steeds proberen? Waarom kan ik je niet met rust laten?

mensen komen met een reden in je leven, of ze blijven in je leven of om er van te leren.
Ik denk dat jij onder het 2e valt..
VERLIES JEZELF NOOIT, No Matter What!!

Bedankt voor het lezen!!
liefs