Na wat sms verkeer gisteren met mijn ex, waarin zij aangeeft niet te weten of ze het weer wilt proberen en of het nog wel kan (omdat er zoveel gebeurd is), vanmorgen maar een sms gestuurd met de boodschap dat het wat mij betreft beter is om voorlopig ieder de tijd voor zichzelf te nemen. Op die manier komt ze er hopelijk achter wat ze wilt, en kan ik ook mijn zinnen verzetten en hopelijk doorgaan. Rationeel weet ik dat dit het beste is, want wat win ik ermee om haar een richting in te pushen waar ze over twijfelt? Daarnaast zorgt het contact in ieder geval bij mij steeds voor verwarring en valse hoop.

Wat ik wel raar vind is dat ze continu aan mij vraagt wat ik wil, alsof ik al niet duidelijk genoeg geweest ben. Heb daardoor het idee dat ze graag de bevestiging krijgt dat ik toch nog op haar zit te wachten, iets dat me een naar gevoel geeft. Sta ik misschien op een reservelijst? Ze heeft elke keer wel een ander argument om haar twijfel te rechtvaardigen, maar tegelijkertijd vist ze wel of mijn gevoel voor haar nog steeds hetzelfde is. Weet niet zo goed wat ik hiermee moet. Ik heb aangegeven dat ik het idee heb dat ze op zoek is naar een verbeterde versie van mij, iemand die haar net zo goed begrijpt maar qua achtergrond wat meer hetzelfde is. Ze beaamde dit, maar zei dit logisch te vinden want ik zoek bij een nieuwe partner toch ook een verbeterde versie van haar? Gaf aan dat ik niet begreep waarom ze zoekt als ze mij, iemand die al op dezelfde golflengte zit, kan krijgen. Tja we hebben dan weliswaar niet dezelfde achtergrond, maar qua levenswijze wil ik best wat water bij de wijn doen. Maar goed, ook dit geeft me weer het gevoel dat ze continu op zoek is, maar tegelijkertijd wat graag van mij hoort dat ik me nog met haar bezighoud. Moet ik dit wel willen? Dat is een vraag die ook steeds vaker door mijn hoofd speelt, maar ja IK HOUD GEWOON VAN DIE MEID. In onze relatie volgde zij juist altijd haar hart en ik mijn rationele gedachten, maar het lijkt wel of de rollen nu zijn omgedraaid. En dat frustreert me, zodra ik namelijk aangeef dat als ze niet wilt het gewoon echt ophoud is ze er weer als de kippen bij om aan te geven dat dat toch echt mijn woorden zijn. Dat ze gewoon niet weet wat ze wilt..maar dat dat ook zeker niet wil zeggen dat ze mij NIET wilt..

Pff het is allemaal zo verwarrend...