Compleet overzicht waarom ik mijn alimentatie wil herzien.

In maart 1995 heb ik mijn ex man Ruud ontmoet. Het was een dood normale hard werkende jongen die leergierig en ruimdenkend was. Na een leuke verkeringstijd zijn we in Juli 1998 getrouwd.
Toen veranderde er veel in onze relatie. Hij was niet meer leergierig ( stond niet meer open voor discussie) en al helemaal niet meer ruim denkend. (Ik had maar 1 recht het aanrecht) Ook geld begon een steeds grotere rol te spelen. Vanaf het begin af aan hadden we ieder een eigen rekening en een gezamenlijke rekening. Het was altijd een strijd om deze naar verhouding van salaris te laten verlopen. Ook het feit dat de bijdrage minimaal moest zijn was een probleem. De gezamenlijke kosten zoals hypotheek e.d. moesten er van betaald worden maar het was altijd te krap. Ik had schulden toen ik Ruud leerde kennen en bij het kopen van ons eerste huis heeft hij deze afbetaald. Ik heb deze tot iedere cent terug aan hem terug betaald. Bij het kopen van het eerste huis heeft hij 10.000 euro zwart betaald aan de verkoper. Ik heb toen meerdere malen moeten horen dat wanneer ik bij hem weg zou gaan het huis van hem was. De grootste klap was een week nadat wij getrouwd waren. Mijn ex wilde alles terug draaien. Hij was het er niet mee eens dat wij in gemeenschap van goederen waren getrouwd. En waarom hij dat niet wist! Alles moest altijd van hem blijven. Na gesprekken met zijn familie erbij kwam hij tot inkeer maar niet van harte. Tot de geboorte van onze dochter heb ik zelf ook altijd hard gewerkt en een mooie loopbaan opgebouwd. Omdat de verdeling van het geld niet goed was geregeld heb ik jaren lang bijgesprongen uit mijn eigen zak. Ik ben dan ook van mening dat wanneer je samen leeft en samen oud wil worden dit niets uitmaakt. Het feit was wel dat ik nooit een spaarcentje heb kunnen opbouwen. Mijn ex daarin tegen leefde van zijn zwarte geld en kon er een flinke en meerdere bankrekeningen op na houden. Ik was qua geld monddood geworden. Op het laatst durfde ik uit angst niets meer aan te kaarten. Na de komst van mijn dochter ben ik parttime gaan werken. Dat mijn inkomsten minder werden mocht geen issue zijn.

In 1999 begon mijn ex een eigen transport bedrijfje. Hij kocht een eigen vrachtwagen en ik deed de administratieve zaken. De druk was te groot en na een tijdje besloot hij de wagen van de hand te doen en zich als chauffeur te verhuren. De omgang tussen ons werd steeds slechter. Hij begon veel meer te drinken. Van vrijdag tot en met zondag was hij dronken door de weeks moe en niet aanspreekbaar. Ik kreeg al regelmatig te horen dat ik een hoer was en dat ik kon oprotten als ik dat wou want ik kon toch nergens heen. Belasting technische zaken die normaal ten gunste van ons beide zouden komen bijvoorbeeld maandelijkse teruggaaf hypotheek kwamen ten gunste van zijn zaak.
Inmiddels werd ik zwanger. Vanaf de eerste dag van mijn zwangerschap veranderde zijn houding nog meer in de negatieve zin. Ik nam geen bekende meer mee naar huis omdat ik mij schaamde voor zijn gedrag. Ik liep al op mijn reserves. Alles in en om het huis kwam op mij neer Zelfs tot het verbouwen van de badkamer en het maken van een kinderkamer was hij te beroerd om een vinger uit te steken en met pijn in zijn portemonnee droeg hij een steentje bij. In februari 2002 werd mijn nachtmerrie waar. Mijn ex werd op gepakt wegens een gewelddelict en heeft toen een week vast gezeten. Ik ben met mijn dochter vertrokken naar mijn ouders die 100 kilometer ver weg woonde. Overspannen depressief heb ik een half jaar met mijn dochter in Nunspeet gewoond.

Na een half jaar van gesprekken met mijn ex waarin hij smeekte of ik terug kwam heb ik besloten onder bepaalde condities om het weer te proberen met hem. Deze condities waren verhuizen. Weg bij zijn familie die een slechte invloed op hem hadden. Zijn drank gebruik moest anders en we zouden samen in therapie gaan. In juli 2002 kochten wij een huis in Moordrecht. De overwaarde van het huis in Bodegraven was weer belastingtechnisch verwerkt. Helaas bleek al snel dat het weer gedoemd was te mislukken. Hij had het niet naar zijn zin in Moordrecht De therapie was allemaal onzin en het drankgebruik na erg snel weer toe. Ik nog steeds overspannen bedacht manieren om mijn relatie te beëindigen De angst zat er nog goed in. In maart 2003 hakte ik de knoop door.

Zoals ik al vermoede vroeg hij alleen naar de verdeling van het geld en niet naar een omgangsregeling met zijn dochter. Door het gekleineerd en de angst die op komt als ik met hem moest praten over geld had ik besloten om het snel en simpel af te handelen. De inboedel was zo verdeeld. Al het geld zie de verdeling in het convenant mocht hij houden. Dit was tenslotte het enige wat hem echt gelukkig maakte. Natuurlijk kwam ik ook niet aan de zaak want daar had ik niets mee te maken volgens hem. Ook het geld wat hij gestoken had in JR schipping moest ik afblijven. Afijn met 15.000 euro en een auto die een maand later werd afgekeurd ging ik het alleen doen met mijn dochter.

Mijn doel was om ondanks wat er allemaal was gebeurd om er op een zo goed mogelijke manier om te gaan met hem in belang van mijn dochter. Als hij mijn hulp nodig had voor de facturatie van zijn bedrijf dan was ik er. Als hij smeekte of ik hem wilde helpen met de afhandeling van de rechtszaak ( geweldsdelict) dan was ik er. Elke keer als hij onze dochter terug kwam brengen dan mocht hij binnen komen en haar nog op bed leggen etc. Of het zien van zijn dochter was ik erg flexibel. Helaas ging het contact steeds stroever. Hij begon mij uit te horen waarom ik nog niet werkte Hij betaalde tenslotte de cr?ɬ®che. Ik werkte wel maar was zwaar overspannen zat zonder baan door de scheiding en kon alleen licht werk via een uitzendbureau aan. Het feit dat ik mijn dochter even uit handen kon geven was noodzakelijk omdat zij er ook onder leed dat ik overspannen was. De meubels hadden wij verkocht aan de nieuwe eigenaar van het huis. De 15.000 euro was zo weg. Ik moest een andere auto 9.000 euro een computer voor mijn werk 2.000 euro 4.000 euro ge?ɬØnvesteerd in mijn werk ( Herbalife distributeur) Ik moest tenslotte mijn eigen geld verdienen.
De meubels die verkocht werden waren uitgekeerd aan mij. Ik heb het deel wat hem toe kwam ruim 2.000 euro gebruikt voor de inrichting van mijn flatje. Vloeren, gordijnen etc Ik betaal daar nu nog steeds 50 euro per maand voor af aan hem.

De verstandhouding op het moment is zo slecht dat communiceren met hem niet meer mogelijk is. Ik moet met mijn poten van zijn weekend afblijven Voorbeeld. Kaartjes voor K3. Op een zaterdag middag in zijn weekend. Met buikpijn bel ik hem ruim van tevoren of het goed is dat ik haar kom halen die middag en gelijk daarna weer terug breng. Maar als hij het vervelend vind hij de kaartjes mag en zelf mag gaan met zijn dochter want het gaat tenslotte om haar. Geen probleem zei hij. Het weekend van K3 was aangebroken. Ik bel hem op om te zeggen hoe laat ik haar kom halen. Je blijft met je poten van mijn weekend af. Einde discussie. Mijn dochter overstuur. Zijn reactie bij het terug brengen van onze dochter zijn erg verschillend waardoor ik elke keer met kloppend hart op hem zit te wachten. Maar door te tijd heen zijn de bedreigingen niet van de lucht geweest. Hij zou er graag weer een jaartje voor zitten om mij het licht uit de ogen te slaan zoals hij vaker heeft aangegeven. Hij zelf daarin tegen en zonder bericht gooit de weekenden om omdat het hem uitkomt. Waardoor ik mijn verjaardag moet vieren zonder dochter Als ik netjes vraag of we het aub. weer terug kunnen draaien dan krijg ik in het bij zijn van mijn dochter te horen dat ik een stinkhoer ben. Valse beschuldigen dat ik mij zou begeven in een parenclub etc.

Het feit dat ik nu mijn alimentatie wil herzien is om de volgende redenen:
Onze dochter gaat per 1 januari naar school de cr?ɬ®che die hij nu betaald kan dan komen te vervallen. +/- 625 per maand maar belasting technisch erg gunstig voor hem. Veder betaalt hij slechts 134,- euro per maand voor mijn dochter. Partner alimentatie betaald hij niet.

Buiten het feit dat ik van 134,- euro mijn dochter niet kan verzorgen en wij niet meer met elkaar kunnen communiceren wil ik dit via een advocaat doen. Ik ga steeds meer inzien dat hij niet alleen het huwelijk stuk heeft gemaakt maar mij ook geestelijk heeft gebroken. Het feit dat ik dit nu in touw ga zetten maakt me weer vreselijk bang. En toch wil ik nu gerechtigheid. Ik wil krijgen wat mij en mijn dochter toekomt. Als ik het op een schappelijke manier probeer dan heb ik oorlog. Dan maar oorlog op een zakelijke manier want ik laat mij niet meer manipuleren en kleineren. Geld wil ik voor alles wat ook IK heb opgebouwd in het verleden Geld om goed voor onze dochter te kunnen zorgen. Want ik ben geen hoer en ben zeker niet te bedreigen. Ik ben een goede moeder met rechten!

Irma