Na mijn vorige positieve blog, nu helaas een wat minder positieve ; (

Het is nu 2 en een halve maand over tussen mij en mijn ex na 4 jaar relatie omdat bleek dat hij al een tijd een affaire had met een ander. Vorige week hem gevraagd geen contact meer met mij te zoeken. Sinds anderhalve maand ofzo weer contact met een oude vlam. Vijf jaar geleden was ik stapelgek op hem maar hij zat toen nog in een relatie. Nu zijn we beiden single. Afgelopen 4 jaar af en toe een smsje of mailtje naar elkaar gedaan dus elkaar al die tijd niet vergeten. Inmiddels elkaar nu alweer een keer of 4 gezien.

Al van het begin af aan heeft hij gezegd dat hij momenteel echt niet zit te wachten op een relatie met wie dan ook. Hij wil zich focussen op zijn muziekcariere en is nog niet over zijn scheiding heen. Tevens is hij bezig met het opzetten van een bedrijf in het buitenland. Hij wil dus enkel wat lol.

Toen we elkaar zagen was de vibe er weer helemaal. We vlogen elkaar in de armen, hadden veel lol en konden niet van elkaar afblijven. Tevens kan ik goed met hem praten over mijn ex. Ik heb hem aangegeven dat ik momenteel ook geen relatie wil. Hij is de perfecte afleiding. Ik vind hem een fantastische man, waar ik een beetje tegenop kan kijken en die mij heel vrolijk maakt.

Klinkt totr nu toe allemaal erg goed maar ik weet niet of ik goed ben in rebounds. Je hebt geen relatie dus kun je niet verwachten dat als je smst je binnen no time wat terugkrijgt. Je vraagt een rebound/scharrel niet mee naar de bruiloft waar je anders in je uppie naartoe moet enz. enz. We hebben gewoon lol, sex...thats it. Maar om dan toch ook samen uit eten te gaan, te picknicken in het park, te dansen door de huiskamer, te knuffelen na de sex enz. voelt dan wel heel verwarrend. Ik vind deze man erg leuk en weet dat hij iedere vrouw kan krijgen die hij wil maar hij spendeeert zijn tijd met mij. Helaas ben ik vrouw en vind ik het toch best moeilijk om mijn gevoel los te koppelen terwijl ik dat zo graag wil. En ondertussen vraag ik me af of ik nou stiekem toch meer met hem zou willen of mis ik gewoon mijn ex of nog beter mis ik een relatie? Ik weet dat een relatie tussen mij en mister rebound nooit zou werken. We zouden teveel botsen en onze levens verschillen enorm van elkaar. Ook zou ik zijn sterrenstatus en bijbehorende vrouwelijke aandacht niet aan kunnen. Tevens wil ik een gezin en hij niet.

Na een fantastische avond gisteren met o.a. picknick in het park zag ik een programma op tv dat ik vreselijk vonmd en zei daar wat van. Toevallig was dit zijn favoriete programma. Wat hij toen zei kwam zo ongelooflijk hard over! Hij zei dat wij echt totaal niks in common hebben, dat alles wat hij leuk vind ik niks vind en dat wat ik leuk vind hij weer niks vindt. Dat hij me zo negatief vond over veel dingen en dat hij daardoor nooit een relatie met mij zou kunnen beginnen. Dat onze grootste overeenkomst was dat we elkaar zo aantrekkelijk vinden en er lichamelijk een enorme klik is.

Damn voor mij komt dat neer op: je bent goed genoeg voor de sex, maar voor meer niet, eigenlijk vind ik je niet eens interessant. Voor mij was de sfeer toen totaal verpest en heb hem dat ook gezegd. Hij vond dat ik overdreven reageerde en het verkeerd opvatte. Ik moest natuurlijk weer huilen, want die angst dat ik nooit meer echt een fijne relatie krijg kwam direct boven en projecteerde ik mooi op hem. Hij is toen weggegaan.

Vannacht behoorlijk ingestort. Flink lopen huilen. Zoals ik in mijn vorige blog schreef was ik inderdaad nepsterk de laatste tijd. Een klein dingetje hoeft maar te gebeuren en ik stort weer in. Gisteren weer zoveel gehuild. Vannacht vreselijk slecht geslapen.

Vandaag hem een sms gestuurd dat ik vind dat het behoorlijk lomp is wat hij heeft gezegd en voornamelijk het moment waarop hij dit heeft gezegd. Maar dat ik zijn eerlijkheid en duidelijkheid wel kan waarderen. Hij houfdt me niet aan het lijntje en geeft geen valse hoop. Maar dat ik momenteel erg gevoelig en kwetsbaar ben en momenteel dit soort opmerkingen erg slecht kan handelen. Dat ik ons contact wel enorm waardeer en ik dit niet kwijt wil raken.
Daarop belde hij me terug en hebben uitgebreid gepraat. Hij zegt dat hij het niet negatief bedoelde. Dat hij mij fantastisch vindt maar dat we gewoon totaal verchillend zijn. Dat hij dat interessant vindt maar voor een relatie te lastig en ingewikkeld. Hij heeft dat er uitgefloept zonder te beseffen dat dit weleens vervelend bij mij zou kunnen overkomen. Ook zei hij dat de verschillen wellicht opgeheven zouden kunnen worden en we diochter naar elkaar toe zouden kunnen groeien als we elkaar vaak zouden zien en er moeite voor zouden doen maar dat hij momenteel zich focust op werk ipv vrouwen. Ik heb hem uitgelegd dat ik momenteel mannen gewoon stom vindt en ik daardoor waarschijnlijk negatief overkom, dat zijn gewoon mijn eigen frustraties. Hij hoopt dat we nog wel met elkaar om kunnen blijven gaan, maar zegt dat als het te moeilijk voor mij word ik ermee moet stoppen.

Waarom voel ik me nou toch zo rot? Ik wil geen relatie nu, ik zie in dat een relatie tussen ons nooit zou werken, hij is super duidelijk en ik sta er achter en toch...... meteen ga ik denken dat niemand mij voor meer dan een beetje lol wil, meteen zit ik weer helemaal in een dip.

Pfff lastig hoor...enerzijds heb ik het gevoel dat ik mannelijke aandacht echt even heel hard nodig heb nu om me minder eenzaam en zelfverzekerder te voelen en omdat het een fantastische afleiding biedt van het ldvd...aan de andere kant weet ik dat een ander je eenzaamheid en ongelukkig zijn niet op kan lossen en denk ik dat wij vrouwen gewoon niet goed in reboundgebeuren zijn. hebben jullie rebounds en hoe gaan jullie hiermee om?