Na een aantal weken toch maar is de irritatie eruit.

Het is inmiddels een maand uit met m'n ex vriendin. We hebben een relatie van 2 jaar gehad.

Ze wilde niet meer verder met mij omdat er vanaf buiten heel veel werd gestookt en ik kreeg te maken met prive omstandigheden die ik eerst moest verwerken om het pas te kunnen vertellen aan haar.

Echter heeft ze al 5 jaar een beste vriend, waar ze nu 'onofficieel' mee gaat. Tegen mij zegt ze dat ze ons mist maar geen nieuwe relatie meer wilt met mij omdat ze bang is dat we in het oude patroon terecht komen. Ik kan haar hier heel goed in begrijpen dat is het laatste wat ik wil. Ik heb geleerd van mijn fouten.

Ze wilt met mij het contact behouden omdat ze niet met of zonder me kan echter wil ik dit niet en dat heb ik haar ook duidelijk gemaakt.
Ik vind het raar dat ze dat wilt. Want ze ziet me nu al als een vriend.
Terwijl we net een maand uit elkaar zijn..

Kortom: ik heb dus gezegd zodra jij een nieuwe vriend etc krijgt kap ik ermee en wil ik niks meer met je te maken hebben. Die jongen moet jou gelukkig maken daar heb ik nu niks meer te maken.
Wordt ze gigantisch boos omdat het contact wat wij hebben haar ook gelukkig maakt en dat ze niet zonder me kan. Want ik was haar eerste liefde.. Yeah right toen we 2 dagen uit elkaar was ze al volop bezig met haar 'beste' vriend' en dan moet ik het geloven dat ik alles was voor haar?

Wat is wijs om te doen? Want ik hou zielsveel van haar maar ik kan het niet handelen als ik hun samen zie.
Doe ik er wijs aan om alles te verbreken en haar het uit laten zoeken? Ze geeft zelf. Aan dat ze pas in mei weer een echte relatie wilt.
Maar ik geloof dat niet wat ik kreeg: ja hoe het loopt tussen ons is het echt goed. Hij ziet dat ik hier gelukkig van wordt. Lijkt mij al dat ze wat hebben?

Anders ga je zoiets toch niet zeggen?