gisteravond in bed miste ik mijn ex een kwestie van een kwartiertje,waarop ik mezelf daarna vol verbazing afvroeg of ik niet spoorde,haha..vraag me af of dat normaal is..spijt van de verbreking heb ik niet..maar vind het alleen jammer hoe het verlopen is..er is nu al een aantal dagen geen contact simpe;weg omdat hij me zo zwart bij zijn ouders heeft gemaakt,dat hij nu als slachtoffer word gezien en ik als de bitch..ik wil absoluut geen slachtofferrol nemen,die mag hij hebben,gratis en voor niets..schijnbaar heb ik me dan ook nog es flink in zijn ouders vergist..zo begrijpend als ze waren toen het net uit was..zo negatief zijn ze nu over me..de enigste die nog normaal doet is zijn broer..en die zegt me ook,dat dit typisch michel is..als hij zijn zin niet krijgt kruipt hij extreem in de slachtofferrol..en liegen dat ie kan,haha..dat hij mij 4 keer heeft belazert word totaal vergeten..ik heb hem uitgescholden,das veel erger natuurlijk..wat trouwens naar mijn mening logisch is..ik heb hem het formulier van de aangifte doorgemaild,ow dat is een misdaad je ex aangeven,wat een bitch ben ik toch..maar dat hij talloze dreigmailtjes en smsjes stuurde..word vergeten..want dat was gek genoeg wel frustatie..maar van mij niet..deze onmacht geef ik op,ik kan er niets mee..ik vind het alleen zo jammer dat het zo heeft moeten lopen..een man van 33 die zich zo kinderachtig gedraagt na het verbreken van een relatie..ik heb hem in de afgelopen 3 maanden beter leren kennen dan in dat jaar met hem samen..ik kan nu zeggen dat ik 100 procent achter mijn besluit sta,en wil er ook absoluut niet op terugkomen..hij heeft ampe iets aan mijn leven toegevoegt,aantal dingen voor me gedaan,die ik nu nop krijg te horen..ergens in dat verrotte hartje zit een lieverd,hij kan het wel..maar hij is gewend dat vrouwen voor hem kruipen..en daar liep hij bij mij tegen de lamp..ik snap hem niet meer en wil het ook niet meer.dit gedrag vertoonde ik op de kleuterschool..