Hmmm, vandaag toch een rare dag.
Vandaag is de dag dat we het officieel maakte, 2 jaar geleden. Ik had het niet eens door, totdat ik de datum net zag op mijn scherm. En uit het niets komen er weer allerlei gevoelens en herinneringen naar boven. En ik baal er een beetje van. Het ging zo lekker, ook dit weekend nog een hele fijne tijd gehad, het gevoel dat het prima gaat tussen mijn ex en ik, vriendschappelijk gezien. Het deed me zo goed als niks toen ik haar bezig zag met een ander, voelde als een overwinning voor mezelf.
En nu kon ik het niet laten even iets te sturen. Even laten weten dat ik er stiekem toch aan denk, aan haar denk. En de vloek die whatsapp heet maakt het niet makkelijker, want ze kwam online zodra ik het stuurde, maar geen reactie. Tegenvallertje...

Terwijl ik dit typ verdwijnt eigenlijk wel het gevoel weer, dus ik maak het in mijn hoofd blijkbaar weer groter dan het eigenlijk is. Het kan af en toe zo'n lekker chaos in je kop zijn. Die rare drang om iets te sturen, het blijft een vaag iets. Als ik daar nu eens mee zou stoppen, maar langer dan een paar dagen niets sturen lukt niet, omdat het contact dan wel weer van de andere kant komt. Ik wil er weer boven staan, ik moet sterk zijn.