Hallo allemaal,

Allereerst wil ik jullie bedanken voor het lezen van mijn verhaal.

Anderhalf jaar geleden leerde ik een leuk meisje kennen via datingapp Tinder. Het klikte meteen. Vele gesprekken via WhatsApp volgde. We konden eigen niet meer zonder elkaar. We spraken af. We hadden en super leuke date. Na 3 maanden gedatet te hebben kregen we een relatie. Er volgde een hele zware tijd. Ze werd heel depressief door gebeurtenissen die in het verleden van haar zijn gebeurd. Ik ging haar steunen, alleen vond ik dat heel moeilijk omdat ik niet wist hoe ik haar kon helpen. Uiteindelijk belande ik zelf ook bij een psycholoog, ik raakte overbelast door het zorgen voor haar en door omstandigheden in mijn thuissituatie.. Uiteindelijk kwamen we er beiden bovenop. Onze band was ontzettend sterk geworden. Ik had het gevoel verslaafd aan haar te zijn geworden. We waren dag en nacht samen, we waren echt soulmates voor elkaar geworden. Als we elkaar een paar dagen niet zagen werden we beiden al gek. Achteraf denk ik dat we echt te erg afhankelijk van elkaar waren geworden, maar op dat moment voelde dat gewoon intens goed.

We gingen samen spulletjes kopen omdat we wilde gaan samenwonen. We kochten een tv etc. We hadden waanzinnige toekomstplannen opgesteld samen, niets was te veel !
...... Opeens ging het mis...... Ik raakte overbelast door mijn werk en door mijn familieomstandigheden waarin mijn opa, oma en andere oma opeens ernstig ziek werden. Als ik bij haar was, was ik meestal heel erg gestrest en geïrriteerd om vrijwel alles. Ik praatte niet over mijn problemen. Ze probeerde er heel vaak met me over te praten, maar ik kan dat gewoon niet goed. Op een gegeven moment escaleerde de ruzie. Ik heb mijn spullen gepakt en ben naar mijn ouderlijk huis vertrokken. De dag erna ben ik naar haar toe gegaan om de ruzie uit te praten. Ze gaf aan dat we de laatste tijd erg veel ruzie hebben en dat ze dat echt niet meer leuk vond... ze had ruimte nodig.... bij mij ontstond paniek....paniek om haar kwijt te gaan raken.... wat moest ik doen? Ik wist het echt niet. Ik wilde haar heel graag ruimte geven, maar tegelijkertijd was ik bang om dan de controle te verliezen en haar kwijt te raken... Ik stuurde haar toch weer een bericht.... Ze raakte er geïrriteerd door: 'Ik heb toch gevraagd voor ruimte?!' Ik antwoorde daar dan weer op met: 'Hoezo wil je ruimte? Ben je niet meer verliefd dan?'
Ik werd steeds bozer. We gingen weer appen. De gesprekken liepen steeds weer uit in ruzie. Op Valentijnsdag besloten we om eens gezellig te gaan uiteten en om alle shit van afgelopen tijd even te vergeten. Ook tijdens het eten kregen we ruzie omdat ik het een beetje ongemakkelijk vond. Toen we naar de auto liepen werd de ruzie zo erg dat zij haar tas pakte en naar het station rende.. Ik rende haar nog achterna maar de trein reed al weg. Ik heb haar gebeld. Ze zei dat ze dit niet meer aankon... ze maakte het uit... Mijn wereld stortten letterlijk in. Ik kreeg bijna geen lucht meer. Aan de telefoon probeerde ik haar steeds over te halen om het toch nog te proberen. Ze bleef stellig zeggen dat ze dit niet meer wilde...

Na een paar dagen niet veel geappt te hebben zei ik tegen haar dat ik met een ander meisje Carnaval zou gaan vieren. Dit deed ik denk ik onbewust om haar de pijn te laten voelen. Ze zei: 'nee dat vind ik echt niet leuk, ik wil het nog graag eens proberen!' Ik kreeg weer heel veel hoop... We zouden samen op vakantie gaan een week erna. Ze wilde die vakantie door laten gaan zodat we aan elkaar konden gaan bewijzen dat we samen opnieuw konden gaan beginnen. Ik was zo ontzettend gelukkig !! Ik kreeg weer energie. Het voelde alsof ik weer leefde! Er ontstond een kleine woordenwisseling op app. Ze zei: 'Oké dit gaat toch niet werken. Ik ga niet met je op vakantie. Dit was het laatste wat ik tegen je zal zeggen' Na dit berichtje blokkeerde ze me op WhatsApp. Mijn wereld stortte weer in. In werd zo ontzettend kwaad!! ik dacht: 'Denkt ze nou werkelijk dat ze met mijn gevoel kan spelen!'

Na weer een paar dagen niet veel gesproken te hebben spraken we af om samen te gaan koken. Het was een onwijs gezellige en intieme avond. Ik werd weer super erg verliefd! Het voelde weer precies als voorheen. Toen ik weg wilde gaan gaf ik haar een kus. Ze zei: 'Ik moet je wel even iets vertellen... Ik ben met Carnaval met een andere jongen naar bed gegaan''. Het zal jullie niet verrassen maar mijn wereld stortten weer in. Ik werd zo ontzettend boos. Ze was op dat moment bij haar ouders in een andere stad. Ik heb haar sleutels gestolen van haar studentenkamer en heb alle gezamenlijke spullen gestolen. Ik was zo ontzettend in de war. Ik wist echt niet meer wat ik deed... Er volgde een aangifte en een hoop haat en verdriet naar elkaar toe. Na een tijdje heb ik haar de helft van de waarde van de gezamenlijke spullen betaald. We gingen samen een hapje eten om het af te sluiten... Ik probeerde het nog goed te krijgen, maar zij wilde niet meer. Ze gaf aan dat ze nu een heel fijn leven heeft en weer gezellig opstap gaat met vriendinnen enz...

Ik ben zo kapot van verdriet. Ik huil al 6 weken vrijwel iedere dag... Ik mis haar zo ontzettend. Ik kan het heel moeilijk vergeten. Ik ben al begonnen met sporten en alle dingen te doen die goed voor je lichaam zijn. Maar het lukt me echt niet om haar te vergeten. Het idee dat ze met iemand anders gaat maakt me gek!.
Wat moet ik doen? Ik ben zo ontzettend radeloos.....

Alvast bedankt voor jullie reacties!