Tja, wat is loslaten? Mijn idee van loslaten is nu dat ik hem juist een special plekje in mijn hart geef. Ik laat alle liefde die ik voel voor hem toe... en ergens voelt dat goed omdat hij dan dicht bij me blijft. Maar het maakt ook dat ik hem meer mis. En er is ook meer hoop als toen ik nog boos op hem was. Toch voelt het voor mij als de juiste weg. Ik hou echt van hem, dat ga ik toch niet ontkennen? En nee, we zijn niet bij elkaar. Maar hij is nog steeds een deel van mijn leven. Ik denk dat ik er op zo'n manier naar kan kijken omdat hij nooit zo gemeen tegen me is geweest als veel exen zoals ik hier lees. Hoe de dingen gelopen zijn past in mijn beeld van wat er was en wie hij is. En ik denk dat daar de moeilijkheid ligt als een relatie zo plotseling omgeslagen is en iemand zich opeens als een hond gedraagt. Je hele beeld van alles wat er was wordt dan in twijfel gesteld, en dat is heel moeilijk. Hield hij wel echt van me? Was alles wat hij zei dan niet waar? Het was waarschijnlijk allemaal wel waar, op dat moment. Maar hij veranderde. Hoe laat je alles dan los, als zelfs het verleden nog geen plek heeft? Misschien door toch ook het verleden te koesteren in je hart, hem te koesteren zoals hij toen was. En nu is die persoon er niet meer. Hem het beste gunnen vanuit je hart is denk ik heel moeilijk als hij jou zo klote behandeld heeft. Jezelf het beste gunnen lijkt mij dan prioriteit. Ik denk dat iedereen z'n eigen manier van loslaten moet vinden. Het hangt af van de situatie. Ik denk dat de boosheid weg moet zijn voor je echt kunt loslaten.

En over de evenwichtigheid van het leven, ergens is geluk ook af te dwingen. Ga alleen om met mensen waarvan je weet dat ze goed voor je zijn. Ook dan kun je gekwetst worden, maar het scheelt. Als je bang bent voor een nieuwe relatie, begin er dan niet aan. Of laat iemand heel hard voor je vechten net zolang tot het vertrouwen er wel is als die persoon de moeite waard is. Accepteer geen gelul, zoek het geluk op. En dan alsnog gebeuren er dingen die je niet had kunnen voorzien, zo is het leven. Maar ik denk dat iedereen zelf ook invloed heeft op de balans tussen shit en geluk.

Amelie, laat je pijn toe. Het gaat over...

Heel wijze raad van Femmie!! Die ga ik heel goed proberen te onthouden, positive thinking is het enige wat we nog kunnen doen....

En indeed, mijn woede begint ook over te gaan, ze slaat dan weer eerder soms over in de andere richting, zo van: Wat heb ik fout gedaan?
Maar nee, dat mag ook niet, ik moet het laten rusten.
In een relatie zijn er altijd 2 mensen, dus ook 2 mensen die fouten kunnen maken, maar ook heel mooie herinneringen...

Liefs aan alle gebroken hartjes x