My god... is het vandaag echt 7 april? Precies een jaar geleden heb ik het gesprek met jou gehad lieverd. Ik weet nog heel goed hoe dat ging. Je moest huilen en ik ging je troosten. Je zei dat je de grond niet meer voelde, net alsof je aan het zweven was. En ik zat daar maar, uitleggen wat er allemaal niet lekker was. De 29e van april ging ik officieel het huis uit, 1 dag voor Koninginnedag.

In mei belde je en appte je mij, maar ik bleef volhouden dat het de beste oplossing was. "We moeten dit volhouden, tijd heelt alle wonden". Dat waren mijn wijze woorden voor jou. Je was jarig en ik stuurde je een kaartje. Dat was het mooiste kaartje wat je kreeg vertelde je enthousiast.

In juni kreeg ik nog een kaartje van jou. Dat we veel meer mooie momenten samen hebben gehad dan minder mooie, en dat er vast wel iets te regelen viel. Vond ik erg lief. Ik kwam je zien en had nog wat spullen mee naar huis genomen. Sleutels ingeleverd en we zouden onze eigen wegen gaan.

Juli. Ik merkte dat je iets minder enthousiast was op whatsapp. En ik vond het al zo raar dat je zo laat in de nacht nog online was op whatsapp - was je nooit. In mei zag ik je een jongen toevoegen op facebook.. zou hij meer kunnen zijn dan alleen een vriend?

In augustus zag ik via facebook dat je een nieuwe relatie had. Mijn hart was stuk. LDVD gejoind. Ik verloor enkele kilo's. De hele tijd afvragen "waarom heb ik toen dit gedaan, waarom heb ik dat gedaan" enz. Ik werd gek en kon niet geloven dat het over was. Zwaarste maand zou je wel kunnen zeggen.

In september begon ik je een maand te negeren. Ik kreeg wel aandacht van jou, je vroeg of ik je geblokkeerd had en je liet meerdere berichten achter. Ik heb 30 dagen NC kunnen volhouden, was trots oo mezelf.

Oktober. We zouden deze maand 5 jaar samen zijn. Ik stuurde je een bos rozen en je was er erg blij mee. Je vertelde me in maart dat je vriend daar helemaal niet blij mee was, maar jij had de rozen in de woonkamer laten staan, totdat ze allemaal dood gingen. Ik waardeer het!

In november sprak ik je eindelijk op facebook. We hadden een uur lang gechat. Je was heel blij voor me dat ik een studio had gehuurd, maar je durfde nog niet langs te komen. Eindelijk durfde ik dingen te vragen over jouw vriend, en heb ik jou unblocked van facebook. Je zei dat het soms heel moeizaam gaat in de relatie, en ik vertelde je dat je door moest zetten en niet moest opgeven. Dit terwijl ik je heel graag terug wilde, maar dat zei ik niet.

Kerst in december was raar. Raar omdat ik geen Kerst vierde met jou. Je appte mij en vertelde me dat je nog altijd aan onze tijd samen dacht. Dat je niet vergeten was hoe voorgaande Kerstdagen waren. Je vertelde me zelfs dat je daar nog vaker aan dacht dan dat ik zou denken. Maar hoe had je dit kunnen weten en waarom vertelde je mij dit?

2014. In januari kreeg ik een nieuwe relatie. Een jongen die ik in oktober had leren kennen. Je kwam achter via facebook en heeft sindsdien jouw facebook zo aangepast dat je geen nieuwe berichten meer kan zien van jouw vrienden. Verder feliciteerde jij mijn oma vanwege dr verjaardag via de app, jij dacht aan haar en dacht aan al haar goede zorgen.

In februari had ik de neiging om jouw een valentijnskaartje te sturen maar niet gedaan. Wel had ik er een gestuurd naar mn toenmalige vriend, maar dat omdat het 'hoorde'. Gewoon een hele simpele.

We hebben in maart besloten dat het weer tijd was om elkaar te zien na 8 maanden, dus ik kwam naar jou toe. Ik was er de hele dag gebleven en het was heel gezellig. Zo vertrouwd en je rook nog steeds zo lekker. Na de meet had ik het maar uitgemaakt met mijn toenmalige vriend. Het was verder de maand waar ik jarig was. Je hebt mij een hele mooie kaart gestuurd met een grote vlinder er op omdat je wist dat dat mijn favoriet was. Verder had je na 00:00 nog een birthday foto gestuurd en naderhand nog gevraagd hoe mijn dag was. Ook begon je ineens weer wat oude foto's te liken. We gingen weer samen online gamen en soms gingen we ook praten via de microfoon.

En nu zijn we weer in april. Je had me laatst nog 10 dagen genegeerd maar nu praat je weer soms. We hebben misschien eens in de week even contact, maar je moest eens weten dat ik nog elke dag aan je denk. Ik ben sterker geworden en ik geniet van het leven. Ik zeg tegen mezelf dat het niet meer goed zal komen tussen ons om mezelf te beschermen. Ik merk ook dat je mij nog niet helemaal vergeten bent. Het leven gaat door en ik ben zo blij dat ik je heb leren kennen. Telkens als ik daaraan terugdenk tover ik een glimlach op mijn gezicht. Ik hou van je en ik hoop dat alles goed met je gaat.