Zo.. Kerst doorgekomen.. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel even heb gehuild door de liefde die ik voelde van mijn familie en vrienden... Dat had ik zo gemist..De zus van mijn zus haar vriend was uit Italie gekomen om het mee te vieren... Ze raakte me echt in mijn hart, ze zei dat ze merkte dat ik wel veel verdriet voelde en dat mijn hoofd totaal gevuld was met het denken aan mijn ex.. Toen gaf ze me een knuffel en zei de juiste dingen, die mij in mijn hart raakte... Ik heb dus 1e kerstdag huilend doorgebracht met familie en vrienden...
Mijn ex had niks van zich laten horen. Ik wilde nog wel zo lief zijn en stuurde hem daarom een sms, met fijne feestdagen.. Geen reactie! 2e kerstdag zat ik vorig jaar in Brussel. Dit jaar voelde 2e kerstdag ook best wel verdrietig aan... Ik voel dat ik nog steeds van hem hou.. Constant die verliefde stelletjes zien om mij heen.
Een goede vriendin heeft bijna een relatie met iemand die ik ook wel zag zitten. Morgen gaan ze met zijn tweeen op date. Ik gun het haar van harte, maar ik mis dan gelijk mijn ex als ik het zie... Ik voel me eenzaam ondanks dat er mensen om mijn heen zijn. Ik mis mijn ex.... Ze zeggen dat je vaak liefde vind als je het niet verwacht.. Als je er niet op naar zoek bent. Maar hoe kan ik niet op zoek gaan naar liefde, als ik het mis?...
Het is nu meer dan een half jaar geleden..2011 staat voor de deur. Vrienden om me heen zeggen: laat 2011 een jaar zijn van geluk en liefde voor je.. Maar eigenljk ben ik bang voor 2011.. Weer een nieuw jaar, zonder hem.
Ik weet niet wat hij gaat doen. Ik blijf in mijn stad en vier het met vrienden.

Ik heb hem nu ruim 2 maanden niet gezien. Voor mijn gevoel. Ik zou het niet zeker weten, maar in ieder geval al heen lang niet.. Ik weet niet meer hoe hij eruit ziet.. Ik mis zijn geurtje. Soms ruik ik opeens zijn luchtje weer, omdat iemand anders het luchtje draagt..Het vervaagd. Het slijt....
het is weer een van de hak op de takverhaal, omdat ik het toch kwijt wil allemaal