Ik heb vooral een plek nodig om mijn verhaal kwijt te kunnen zonder m’n dierbaren te belasten met het verdriet.

Ik ben net uit elkaar met mijn vriend. En het is zó plotseling dat ik gewoon niet weet wat ik met mezelf aan moet. Op donderdagavond hebben we het nog over het boeken van een vakantie in september en hebben we kaartjes gekocht voor het Carré in 2024. ‘Ik hou van je, schatje’ alom. Op zaterdag gaat hij weg met een nieuw contact (ook een man). Ik vraag simpelweg of wij samen eten of niet over de app. Ik kan zien dat het berichtje gelezen is maar er wordt niet gereageerd.

Een goed uurtje voor etenstijd vraag ik om reactie en krijg ik een laag vuil via de app over me heen. Ik stond perplex! Verder geen reactie gekregen. Zondagmiddag vraag ik over de app of we toch in ieder geval kunnen bellen om te praten. Het antwoord was nee, geen tijd. Toen ik aangaf dat er dan toch wel iets mis was met zijn prioriteiten ben ik geblokt, op Facebook is er gezet dat hij weer single is en vervolgens ben ik ook daar geblokt.

Hier zit ik dan. Zonder tekst of uitleg, met geen idee wat er die zaterdag gebeurd kan zijn waardoor dit het resultaat is. Ik voel me enorm respectloos behandeld en aan de kant gezet als vuilnis. Dus in dat opzicht is de beëindiging van de relatie iets goeds. Ik snap er alleen helemaal niets van!

Ik zit nu dus ook met een brok verdriet, en onbegrip en frustratie. Vrienden en familie staan achter me en geven aan dat ik altijd mag bellen, daarmee voel ik me gezegend. Alleen kúnnen ze niks. Ik zit hier met m’n ziel onder m’n arm en grenzeloos verdriet in het ongewisse. Pogen te verwerken dat dit het dan is. En ik hoop enorm dat dit simpelweg uitschrijven daar aan bij draagt.

Ik ben ook gewoon zó boos. Uitmaken tot daar aan toe, maar heb dan in ieder geval het lef om dat gewoon op de man (vrouw in mijn geval) te doen! Ik vind het zo laf. Ik heb me blijkbaar enorm vergist in deze jongen en dat draagt bij aan mijn verdriet.