Bij deze wil ik toch even mijn verhaal kwijt omdat ik er echt kapot van ben..
Ik ben 24 en na Na 4,3 jaar een latrelatie te hebben en 1 maand amper nog echt samengewoond te hebben is het plots afgelopen..
Voor mij kwam het gewoon zo onverwachts, omdat ik de ene week voor mijn gevoel nog zoveel liefde voelde, en na 4 dagen weg te zijn geweest was het ineens over.. Er is niet over gepraat maar ze heeft gewoon gezegd: het is uit.. meer niet. Ik ben toen een paar dagen weggegaan omdat ik het niet kon begrijpen, Ik kreeg ook geen gegronde reden te horen.. en er is niks pijnlijker dan het op deze manier uit te maken onwetend waarom.. zo moeilijk te beseffen. Na 2 dagen uiteindelijk de reden gehoord, het gevoel was gewoon weg..
Het heeft gewoon zo'n impact ,van de ene week geliefdes en voor mijn gevoel niks aan de hand, naar nu een afstandelijke vriendschap in hetzelfde huis. Verhuizen zit er niet in.. we wonen beide bij haar ouders in een eigen ruimte. Dit was de beste keuze om voor mij een toekomst op te bouwen als ondernemer. Er is dan ook niemand die snapt hoe dit heeft kunnen gebeuren..
Alleen voor mijn gevoel kan ik het echt niet bevatten terwijl zij het al helemaal heeft verwerkt tijdens de relatie.. voor haar is het gevoel totaal weg maar voor mij niet.. Zij is er gewoon zo klaar mee.. maar ze heeft dit tijdens de relatie niet zo aangegeven. Ik kan het niet begrijpen, niet beseffen dat het zo ineens over is.. Ze gaf aan dit al een tijdje te hebben.. hoelang kom ik niet achter, maar wat ik begreep is het na de verhuizing gebeurd. En dat betwijfel ik toch echt omdat ik mezelf afvraag of je een relatie van 4.5 jaar op het spel zet omdat je beide in een drukke periode zit.. Het moeilijkste is dat ik haar de hele dag door zie.. en eigenlijk ook wil zien maar dit het alleen maar moeilijker maakt. Ze vond het ook het beste idee dat ik daar bleef wonen.. maar zij voelt niks meer en kan makkelijk als een vriendschappelijk persoon naar mij kijken.. maar ik niet . Ze heeft er wel spijt van op de manier waarop ze het heeft aangepakt.. alleen is het nu al gebeurd. En huppelt zij de hele dag vrolijk in het rond en kan ik het echt niet verwerken
daarnaast heb ik maar een zeer beperkte vriendenkring voor afleiding, waardoor ik er bijna de hele dag aan denk.
Ik ben er gewoon kapot van hoe dit heeft kunnen gebeuren. Wilde mijn verhaal gewoon even kwijt.
@Jordan
Goed dat je het van je afschrijft!
Heftig voor je, liefdesverdriet.
Ook omdat je nog in 1 huis woont.
Kun je daar geen verandering in brengen?
Als bij de 1 de gevoelens weg zijn, heel erg voor de ander maar het draait daar wel om. Er zit niets anders op dan verder te gaan. Verder jouw (mooie) weg belopen.
In ieder geval heel veel sterkte!