Online gebruikers
- NTM
Hallo alle
Het is nu een week geleden dat ik mijn relatie van 3 jaar heb beëindigd. Ik was bijna 4 jaar met hem samen. Ik leerde hem kennen toen hij in een afkick kliniet zat. Hij was ruim 25 jaar verslaafd geweest aan alles wat je maar kan bedenken. Na zijn ontslag uit kliniek is hij bij mij komen wonen en mijn twee kids.Maar hij kreeg terugval na terugval hij verkocht dingen uit me huis en loog alles bij elkaar. Ik heb hem toen mijn huis uitgezet omdat ik geen gebruiker bij mijn kids wilde.ook al hebben we hem nooit onder invloed gezien. We bleven wel een relatie houden en heb hem bij alles gesteund om weer af te kicken. Ben echt Door de stront voor hem gekropen om zijn ellende en troep op te lossen. Kortl daarna kwam hij in detentie en was weer helemaal van de troep af. Omdat hij zeker wilde zijn dat het nu wel goed ging heeft hij zich vrijwillig laten opnemen in weer een kliniek. Hij zat eerst gesloten en sinds september in open. Daar mag hij blowen Hoe krom is dat . En sindsdien is hij veranderd hij is nl opeens gek op vrouwen versieren en ga ook daadwerkelijk vreemd.
nu weet ik dat jullie denken meis heb jij verdriet om zo.n figuur
Buiten zijn portie ellende wat hij me bezorgd heeft was hij altijd superlief en zorgzaam voor me een fantastische vader voor de kinderen en een leuke spontane gast. Iedereen in mijn omgeving mocht hem en niemand snap (zonder eigendunk) dat hij mij heeft belazerd en zoveel pijn doet en deed. Ik heb een angst paniekstoornis maar bij hem voelde ik me altijd goed. Zelf heeft hij ook gezegd het is beter dat het over is want zo kan het niet.
Maar waarom ben ik er zo ziek van ik mis hem vreselijk terwijl hij duidelijk is dat het niet meer goed komt en ook geen moeite doet. En als ik vraag waarom zeg hij ik weet het niet want je bent een gouden vrouw.
Aub heb geen kritiek op me maar wat moet ik doen ik weet me geen raad doet zo pijn.
Hoi Inkie
Arme arme Inkie.......... Wat een verhaal..........
Waarom doe jij dit? Waarom doe je jezelf dit aan? Terwijl overduidelijk is dat hij niet goed voor je is? Waarom ruim jij de zooi van je leven niet op, en ga jij alleen verder? Met jezelf, met je eigen kids? Waarom doe je dat niet?
Je weet het niet, he.... Soms lijkt het net alsof je je vasthoudt aan een reddingsvlot (hem) en dat reddingsvlot lijkt je dan verder onder water te trekken........ Dan is het tijd het reddingsvlot los te laten, en voor jezelf te gaan kiezen. Niet meer op hem wachten, geen verklaringen bij hem zoeken, je niet afvragen waarom hij zo doet als hij doet. Maar jezelf bevrijden uit deze ellende. Wegwezen, voor je kids gaan zorgen. Uithuilen, heel hard uithuilen. En vooral...... voor jezelf gaan zorgen.....
HEEEEEEEEEEEEEEL VEEL sterkte!!!!!!!!!!!!!
Waterman
waterman
Bedankt Waterman
Je heb helemaal gelijk en ik doe ook zo me best echt
Hoi Inkie
Ik snap dat jij je best doet, hoor!!! Maar soms is het wat moeilijk om er in je eentje uit te komen......
Durf je met jezelf in gesprek? Waarom je bij hem die geborgenheid zoekt? Die je daar niet kunt vinden? Waarom je de warmte niet elders zoekt? Elders, of bij jezelf? Maar waarom je vastloopt in wel geven van liefde en warmte, maar het niet terugontvangen?
Heb jij een heeeeeel goeie vriendin of vriend? Met wie je over al dat soort zaakjes kan praten? En er samen om kan huilen? Zoek die hele goeie vriendin op, hoor. En ga praten. Heel veel praten............
Hou jezelf op de been, hoor!!!!
Waterman
hoi lieve Inkie, ik ben zelf
hoi lieve Inkie, ik ben zelf zes maanden samen geweest met een man die mij absoluut niet goed behandelde. Hij was ook verslaafd aan wiet maar dat was slechts een klein deel van de problemen die hij had. De ellende duurde vier van de zes maanden. Waarom ben ik niet weggegaan? En waarom miste ik hem nog steeds, zelfs toen mijn brein al lang hoorde te weten dat hij slecht nieuws was voor mij? In mijn zoektocht ben ik erachter gekomen dat dit er bij hoort, ga jezelf niet verwijten dat je hem mist. Het antwoord dat je van sommigen zult krijgen, wees blij dat je van hem af bent, is te simpel. Jij hield / houdt echt van hem, tenminste, van het gedeelte van hem dat er wel voor jou leek te zijn. Hoe graag zou je geest zichzelf voor de gek blijven houden en erin blijven geloven, dat alles goed komt, dat hij net zoveel om jou geeft als jij om hem en dat zijn acties dat gaan weerspiegelen. Er spelen hier allerlei processen mee, de relatie was heel intens en ongezond op allerlei fronten, daar raken je hersens op de een of andere manier aan 'verslaafd'. Het is ontzettend moeilijk om daar afstand van te nemen. Je herinnert je ook de goede kanten, en daar wil je je zo graag aan vastklampen.
Mijn advies zou zijn om echt geen contact te hebben met hem, omdat ik denk dat hij een heel slechte invloed heeft op jou en je nu nog heel kwetsbaar bent, je geeft nog heel veel om hem. Het gaat hier om een persoon die door zijn verslaving en algemeen door zijn gedrag niet in staat is om een betekenisvolle relatie met jou aan te gaan.
Heb jij hier hulp bij? Zo niet dan zou ik je van harte adviseren om die te gaan zoeken, dit zijn heel heavy dingen om in je eentje te moeten dragen.
Dank voor jullie reacties en
Dank voor jullie reacties en idd het beste zou zijn al het contact verbreken weet zeker dat hij me dan ook met rust zal laten maar het idee alleen al pfff. Maar zal er toch snel aan moeten geloven want zo gaat het niet verder
Dank voor jullie reacties en
Dank voor jullie reacties en idd het beste zou zijn al het contact verbreken weet zeker dat hij me dan ook met rust zal laten maar het idee alleen al pfff. Maar zal er toch snel aan moeten geloven want zo gaat het niet verder
.
Echt een heftig verhaal.
Maar het valt mij gelijk op dat je ontzettend je best hebt gedaan het goede te doen.
en eigenlijk terveegeefs ik wens je heel veel sterkte in deze ongetwijfeld hele moeilijke periode