Hee allemaal,

voor mij is dit nieuw en misschien helpt het om met mensen er over te praten die ik niet ken. Ik heb 3,5 jaar een relatie gehad. Sinds afgelopen december is het uitgegaan. Ik heb fouten gemaakt in onze relatie en daar heb ik heel veel spijt van. we hebben elkaar met rust gelaten een tijdje. je kent het : elkaar blokkeren, geen contact, niet bellen. Ze wilde het geen kans geven omdat ze het gevoel had dat het niet ging werken. Dat kan dat is prima ik had daar vrede mee. Totdat ze mij straalbezopen opbelde in paniek, ik mijn ex schoonouders gebeld en die hebben haar opgehaald en ik ben bij haar gebleven en ik heb voor haar gezorgd, we hebben heel de nacht gepraat uiteindelijk hebben we nog sex gehad... de volgende dag kon ik weer soort van oprotten... we gingen een stuk lopen en toen gaf ze aan dat ze het niet er geen vertrouwen in had. Prima dacht ik.... een week later kreeg ik een smsje om 2 uur snachts dat ze me miste... ik ging er niet op in maar uiteindelijk kreeg mijn liefde voor haar de overhand. We zijn op een date geweest en dat was heel erg gezellig we hebben met elkaar gezoend en het was echt pure liefde van beide kanten... dat was denk ik ongeveer 3 weken geleden. We zijn samen nog naar de bios geweest en dat was ook leuk. Maar ik werd ongeduldig dat is een van mijn slechte eigenschappen. Maar alsnog stuurde ik haar gedichten en ik was er voor haar toen zei het moeilijk had. 2 weken geleden negeerde ze me volkomen heel de week lang. Ik kreeg vorige week het bericht dat ze iemand had ontmoet.... en dat ze verliefd is. terwijl ze tegen mij daarvoor zei dat ze nog steeds gevoelens had voor mij... afgelopen dinsdag nog contact gehad ze wilde het afsluiten en ik ook vanwege ruzie... ze zei dat ze maar een halfuurtje tijd voor me had om te praten... ik weigerde direct... en toen kreeg ik de volle lading... was mijn eigen schuld en ze wilde verder met iemand anders en ik verpestte dat,. Sinds vandaag heeft ze een relatie met die andere guy die ik nog ken ook... na 1,5 week heeft ze dus een relatie... Ligt het nou aan mij dat ik dit volkomen achterlijk vind of is het gewoon normaal? Ik ben ook niet de makkelijkste geweest maar ik ben altijd netjes geweest tegenover haar en ik was er voor haar toen ze mij nodig had... en nu laat ze me zo hard stikken. Mensen zeggen dat je het los moet laten maar dat gaat echt niet makkelijk. ik heb vorige zaterdag tot aan maandag zitten huilen, huilen ik verloor mijn etenslust, elke dag doet het nog pijn dat iemand waarmee je zolang samen bent geweest dit flikt... ik hoop dat ik hier met mensen kan praten dat zou helpen. Bedankt voor het lezen...