Na 14 jaar is het over, klaar, uit. Het lukt niet meer. Het doet zoveel pijn, ik hou nog zoveel van hem, ook al is hij het niet waard. Mijn vrienden roepen allemaal dat het beter is, en dat hij mij niet verdiend. Verstandelijk weet ik dit ook wel, maar het houden van wil niet overgaan. Het moeilijkste is dat we nog wel een poosje onder een dak zullen wonen en op mijn zwaktemomenten wil ik hem zo graag aanraken.....het maakt mij soms gek....en ik probeer wel vooruit te kijken en ik geloof wel dat alles beter zal worden, maar zo voelt het gewoon niet....ik begrijp er niets van, ik dacht (en denk) dat wij bij elkaar hoorden, maar eigenlijk ben ik al heel lang alleen in onze relatie. Emotioneel zit hij al hel lang in de knoop en ik heb meer nodig dan enkel sex. Ik weet dat ik hem niet kan veranderen en ik weet ook dat hij niet zal veranderen maar toch hoop ik daar al zo lang op dat het haast een levenswijze is geworden. Ben gewoon zo in de war....