Zoals iedereen hier zit ik op deze site omdat ik liefdesverdriet heb. Jeetje, wat doet dit ongelooflijk veel pijn.
Sinds een jaar woon ik alleen, daarvoor heb ik 2,5 jaar samen gewoond (totale relatie van 6 jaar). In die relatie voelde ik me de laatste 2 jaar erg slecht, vooral omdat hij agressief was en mij steeds vaker mishandelde. Toen ik het echt helemaal gehad had met hem ben ik verhuisd, hij had al een ander voordat ik weg was en dat heeft me ontzettend veel pijn gedaan. Eigenlijk kan ik me er niet meer heel veel van herinneren, omdat ik die tijd ook een beetje in een waas leefde. Ik wist dat ik de goede beslissing had genomen, maar toch deed het pijn dat hij al zo snel een ander had. Ik weet echt niet meer hoe lang het heeft geduurd voordat ik er overheen was, maar in de tijd daarna dat ik vrijgezel was heb ik genoten, echt genoten! Lekker stappen met vriendinnen, lekker doen wat ik zelf wilde en af en toe een leuk afspraakje met een leuke man. Veel chatten heeft me geholpen om er overheen te komen en in te zien dat er meer mannen op de wereld zijn (al trapte ik natuurlijk niet in al die slijm verhalen op internet).
Maar in juli ontmoette ik iemand waar ik niet omheen kon. Al meteen toen ik hem zag vond ik hem leuk (en dat heb ik bijna nooit)en hij mij ook bleek achteraf. Na een paar afspraakjes leek hij helemaal de ideale man. Het enige probleem was dat ik nog helemaal niet toe was aan een nieuwe relatie, dat voelde ik erg goed, maar deze man kon ik toch niet laten gaan? Toen ik uiteindelijk echt verliefd op hem werd en al zijn (achteraf:loze) beloftes geloofde, zijn we toch een relatie begonnen. Nu, na nog geen 4 maanden is het weeral voorbij. Het klikte toch niet zo als ik dacht, maar toch blijf ik verliefd op hem. Ik weet dat het nooit iets kan worden tussen ons, hij is te onvolwassen, maar toch kan ik alleen maar aan hem denken. Hij wilde altijd gaan stappen en dronk dan veel te veel, zodat hij niet meer wist wat hij deed, dus kon ik hem niet vertrouwen als hij alleen weg ging. Zaterdagnacht ging hij dus weer alleen stappen, ik vond dat normaal niet echt een probleem, maar deze keer heb ik duidelijk gezegd dat ik het niet leuk vond en dat ik liever wilde dat hij bij mij bleef. Maar toch ging hij en om 6 uur kwam hij nog eens super zat in bed gekropen. Daar hebben we ruzie over gehad en de volgende dag deed hij heel afstandelijk. De volgende nacht bleef hij toch slapen en we waren in een goed gesprek in bed, toen zijn gsm opeens ging branden. Hij pakte hem niet, maar 5 minuten later sprong hij opeens recht en ging naar de wc. Ik deed expres het licht aan omdat ik het vreemd vond hoe hij deed en toen zag ik hem weglopen met zijn gsm in zijn hand, heel stiekem. Die avond heb ik hem weggestuurd, voor mij was het zo duidelijk dat er iets niet klopte en hij bleef maar zeggen dat er niks aan de hand was. Dit klinkt voor een ander misschien vreemd, maar ik weet gewoon zeker dat er iets aan de hand was, dat hij iets voor me verborgen hield. Daarom snap ik ook niet dat het zoveel pijn doet, misschien omdat het precies dezelfde periode is als vorige jaar toen ik net alleen ben gaan wonen? Vanmiddag ben ik naar huis moeten gaan uit mijn werk, omdat het echt niet meer ging. Ik heb een smoesje verzonnen, dat ik misselijk was en naar huis wou, maar ik kon het gewoon niet meer aan. Thuis gekomen heb ik zeker een uur gehuild, gehuild en gehuild. Dit doet zo'n pijn.
Vanavond komt hij langs (op mijn verzoek) om er nog eens over te praten, niet om het goed te praten, of weer opnieuw te beginnen, maar gewoon om niet met ruzie uit elkaar te gaan, omdat ik er nu voor mezelf geen punt achter kan zetten. Maar ik vraag me af of dat wel goed is, ik ben bang dat ik dan weer helemaal opnieuw in dat gat val en ik weet niet of ik dat wel aankan. Wie kan me advies geven? Kan ik het beter afzeggen voor vanavond omdat het me nog meer pijn gaat doen?
Lieve Leentje, Het doet me
Lieve Leentje,
Het doet me altijd pijn om te lezen dat er mannen zijn die hun vrouw mishandelen. En de vrouwen laten het soms maar gebeuren vanuit liefde voor hen. Verschrikkelijk.
Maar even over je vraag. Ik denk dat het goed is om een laatste afsluitend gesprek te houden. Neem er goed de tijd voor en luister goed naar wat jullie beide te zeggen hebben. Maak hem duidelijk hoe de zaken ervoor staan, dat het er niet meer in zit voor jullie. De kans dat hij daarna eerlijker tegen je zal zijn is dan aanzienlijk groter. En antwoorden op vragen kan fijn zijn, maar hoeft niet in alle gevallen zo te zijn.
Sterkte!
Beste Leentje,Ik denk dat
Beste Leentje,
Ik denk dat jij nou eens heel goed te rade moet gaan bij jezelf...
Je w?ɬ®?ɬ®t dat er stront aan de knikker is, je w?ɬ®?ɬ®t dat hij niet te vertrouwen is(zeker na een slok op), je w?ɬ®?ɬ®t toch een beetje uit ervaring dat zulke mannen je geheid een ticket geven naar die bodemloze ldvd-put...En t?ɬ?ch ga je hem de kans geven om jou zand in je ogen te strooien...Je voelt met elke vezel in je lijf dat je besodermietert wordt! Als hij niks te verbergen had nam hij dat telefoontje n?ɬ†?ɬ†st jou in bed aan! Als het niks had voorgesteld had hij ook niet zo achterbaks naar de wc hoeven lopen met zijn mobieltje in zijn hand! Meid...laat je toch niet met open ogen bedonderen! Wat is dat toch? Je hebt net een verschrikkelijke relatie achter de rug waarvan je nog helemaal moet bekomen en verwerken...
Hij is de overbekende rebound, net die ene die de juiste dingen tegen je zei toen je het nodig had, dat beetje begrip gaf toen de behoefte er was, enz, enz...Jij ziet dat als liefde...maar dat is het niet.
Je bent net 5 maanden uit die relatie en nu zit je alweer je ogen uit je kop te huilen om zo`n misbaksel...Geef jezelf toch eerst eens even de kans om tot jezelf te komen. Om je prioriteiten op een rijtje te zetten..Om uit te zoeken wat je zoekt in een man, en als je iemand vind, kijk dan eerst wat langer de kat uit de boom zodat je niet voor zulke dingen komt te staan waarvoor je nu staat. Je zegt het eigenlijk al allemaal zelf...hij is te jong, te onvolwassen, hij drinkt teveel...kortom een losbol die nog niet helemaal weet wat hij wil en zoekt. Op zich kan je hem dat niet kwalijk nemen, maar als je dit ziet en ondervind en je wil dit niet, zo`n relatie..zet er dan een dikke vette streep onder en laat die illusie van dat 'verliefd' zijn toch varen. Is hij werkelijk al je tranen waard?
Draag hij je op handen? Is de vloer te warm waar je op loopt? Plukt hij de sterren van de hemel voor je? Geef hij je het gevoel dat je alles bent voor hem?...Dacht het niet nee...hij belazerd je waar je bij ligt...en jij blijft hem maar 'geweldig' vinden. Is dit de relatie die je wil? Je constant afvragen wat hij doet of laat of zijn gangen nagaan omdat hij niet met dezelfde overtuiging in de relatie kan staan als jij. Als je nu al zo in het begin al, met zo`n verdriet, leugens en bedrog geconfronteerd word..denk je dan niet dat je alleen nog maar meer ellende kan verwachten in deze relatie? Of denk je werkelijk dat hij na een gesprekje de saint gaat worden?
Mij is duidelijk dat hij absoluut nog niet rijp is voor een vaste relatie, en voor mij is ook duidelijk dat jij jezelf voor de gek houd
als jij daadwerkelijk zijn belofte voor beterschap zal geloven.
Daar is een grote dosis liefde en overtuiging voor nodig van zijn kant, en volgens mij is die ver te zoeken en kan je dat ook niet verwachten. Ik zou daarom ook tegen je willen zeggen, niks geen gesprek...Ja, jij die telefonisch hem op de hoogte stelt dat het over uit en sluiten is...Dat hij zo vrij is als een vogeltje om te doen en laten wat die wil, want slapen doe je snachts..Dat hij maar een ander moet belazeren met zn mooie sprookjes en verhalen, omdat dat jij daar allang overheen gegroeid ben en wel beter weet..Have a nice day, have a nice life..toedeloe. Dan huil je nog even je ogen uit je kop en slaak daarna een zucht van verlichting dat je een hele wijze beslissing hebt genomen omdat er met Leentje niet te spotten valt. Voor hem tien anderen die mooier, leuker, liever, attenter, aardiger, zorgzamer en vooral eerlijker zijn! Je neemt nu genoegen met een leugenaar en bedrieger...je bent toch niet gek wel? Nou dan!
Heb je niet genoeg geleerd uit je vorige relatie, dacht het wel he...
Hij is een bonk ellende voor jouw toekomst...een hoop tranen en verdriet krijg je...alle tekenen staan levensgroot aan de wand. Sluit je ogen alstublieft niet voor die tekenen. Je verdient het om met respect behandeld te worden en alleen om het beste te ervaren, neem met minder gewoon geen genoegen!
Ik weet dat dit misschien allemaal een beetje hard en bot zal klinken,
maar ik denk dat je even door elkaar geschut moet worden om alles weer even helder te zien zodat je zegt: ja Free Spirit..je hebt gelijk het is inderdaad een KZ...ik verdien beter en hij kan mij never nooit beter geven..hij heeft het nog niet in zich, dat blijkt maar weer. Dat gevoel waar je mee naar huis bent gekomen...hou dat eens onder de loupe en vraag jezelf dan af of dit het is hoe jij je eigen wil voelen...want dat is wat jou geheid te wachten staat met hem
Let him go for your own good...Er wacht overduidelijk iemand anders op je..iemand die je aan het lachen maakt..niet aan het huilen...
Heel veel sterkte meissie...kies voor jezelf..jij bent no.1
Een dikke knuffel, Free Spirit
Ik ben slechts jou in een andere vorm...
Ik heb vol verbazing je
Ik heb vol verbazing je bericht zitten lezen. Iemand die me niet kent en toch zoveel moeite doet om me te helpen, echt geweldig! En wat je schrijft is precies wat ik nodig heb. De meeste mensen proberen je te beschermen en lief tegen je te zijn, want het is zo moeilijk om eens hard te zijn tegen iemand die verdriet heeft en de waarheid te zeggen (heel begrijpelijk natuurlijk). Maar ik ben erg opgelucht nu en ik weet dat je helemaal gelijk hebt. En als ik het moeilijk heb dan weet ik zeker dat ik als eerste jouw bericht ga lezen! Heel erg bedankt! En ook voor je knuffel, want dat was precies wat ik nodig had .
helemaal mee eens
Leentje,
Ben het ook helemaal eens met Free Spirit.
Lees zijn advies zo vaak als nodig.
Niks geen gesprek!!!!
Leentje er zijn veel betere , lievere mannen in deze wereld.
Je zit echt niet op zo'n onvolwassen eikel te wachten.
Je hebt al genoeg meegemaakt en je kan beter alleen zijn dan met iemand die jouw niet respecteert en liegt en bedriegt.
Je zal best verdriet hebben, maar dat slijt ook wel meid!!!
Veel sterkte en laat niet met je sollen.
liefs Lisa x
Ik denk dat het op termijn
Ik denk dat het op termijn verstandig zou kunnen zijn om nog eens een gesprek te hebben, maar laat het voorlopig even voor wat het is. Je bent nu te vatbaar, vrees ik.
Probeer eerst te kalmeren, evalueer de situatie, denk eens goed na wat je precies wil bereiken door hem weer te zien.
Als hij werkelijk spijt heeft van zijn daden, dan komt hij op zichzelf wel terug. Beslis dan wat je ermee doet. De kans is groot dat je hem met lege handen naar huis stuurt.
Liefs
Om nog maar even wat toe te
Om nog maar even wat toe te voegen aan het bericht van Joske: Laat hem dan ook alstublieft met lege handen naar huis gaan! Bega niet diezelfde misstap als ik door iemand nog zoveel kansen te geven. Als het net zo'n onvolwassen knakker is als die waar ik mee te kampen heb gehad.. is hij het inderdaad niet waard..en verdoe je je tijd en voor je het weet is er weer een jaar (vol verdriet en onzekerheid) voorbij..En geloof me ik weet hoe je je voelt maar laat die radar werken en kies voor de moeilijke weg..de knoop doorhakken en hem laten gaan..dat heeft bij mij te lang geduurd helaas.. Succes he!! Groetjes maartjemarij
Eigenlijk ben ik wel een
Eigenlijk ben ik wel een beetje trots op mezelf. Ik heb hem toch nog langs laten komen vanavond (erg he, tegen bijna iedereens advies in) en het was al meteen duidelijk dat hij dacht dat ik het weer goed wilde maken. Hij heeft nog veel meer gevoelens voor me dan ik dacht,maar ik heb hem naar huis laten gaan zonder iets.... Oke, het doet pijn, het liefst had ik gewild dat hij hier was gebleven, maar niet omdat ik zoveel voor hem voel, maar vooral omdat ik me beter wil voelen en van dit rot-gevoel af wil. Maar dankzij jullie advies weet ik nu dat ik me met hem echt niet veel beter ga voelen en beter af ben zonder hem!
Leentje, Grote meid! Je hebt
Leentje,
Grote meid! Je hebt ons advies aangeluisterd en bent toch je eigen weg gegaan. Zo hoort het. Het zijn maar adviezen.
Koester de trots die je nu voelt. Je zult het nog nodig hebben.
Het rot gevoel zal afnemen. Geloof me.
En eens kom je jouw prins ook tegen.
Groetjes,
Angelo
Knap hoor dat je hem hebt
Knap hoor dat je hem hebt laten gaan!! Dat moet je toch een supersterk gevoel geven..heel goed van je! Stond ie vast wel even raar van te kijken zeker..veel sterkte he! groetjes maartje marij
Vandaag is het toch weer
Vandaag is het toch weer slecht gegaan. Ik had verwacht dat ik er nu echt een punt achter kon zetten, maar toen ik gisterenavond in bed lag kreeg ik opeens een paar lieve smsjes van hem. Ik snap er niks meer van en ik word hier zo onzeker van. Waarschijnlijk speelt hij gewoon een spelletje met me, maar dit maakt het niet makkelijker. He bah en gisteren was ik nog zo trots op mezelf .
Leentje, Het leven van de
Leentje,
Het leven van de ldvd-er gaat niet over rozen. Je hebt je mooie momenten en natuurlijk ook de mindere. Natuurlijk ben je nu niet op je best. Natuurlijk lig je jezelf nu af te vragen, of je niet de verkeerde beslissing bent aan het maken. Natuurlijk lijkt de andere beslissing veel gemakkelijker: het rotte gevoel is weg en als het toch niet bevalt, dan kun je het altijd opnieuw uit maken. Denk eraan dat dit uitstel van executie is. Als het niet werkt, dan zit je over een paar maanden weer op hetzelfde punt als nu, terwijl je anders er misschien wel al over heen zou zijn geweest.
Vraag jezelf af wat je nu eigenlijk wil. Als je inderdaad gisteren trots op jezelf was en je vindt dat het echt over moet zijn, dan moet je nu door de zure appel heen bijten. Je moet dan hem dan nu laten zien dat je het meent.
Het is ook helemaal niet erg om sowieso een paar dagen niets te doen. Laat het maar bezinken allemaal. Het geeft je de mogelijkheid om eens rustig na te denken en als hij echt van je houdt, dan zal hij ook op je wachten.
Sterk zijn Leentje. Je kunt het.
Sterkte,
Angelo
Hoe heb ik zo dom kunnen
Hoe heb ik zo dom kunnen zijn? Maandag voelde ik me nog goed, omdat ik hem weg had laten gaan zonder iets en gisteren ben ik er toch weer ingetrapt. Ik schaam me zelfs om het hier neer te zetten, maar ik moet het toch ergens kwijt. Gisteren is hij even langs geweest en hebben we gevreeen en op dat moment voelde dat goed, maar achteraf voelde ik me zo stom. Volgens mij hoopte ik stiekem dat het goed zou komen, maar waarom zou ik willen dat het goed komt met iemand die egoistisch is en me misschien wel bedrogen heeft? Stom, stom, stom!
Zo...dat lucht op!
Oh jee,..Maar uiteindelijk
Oh jee,..Maar uiteindelijk ben je ook maar een mens.
Je kunt niet continu sterk zijn, en je gevoelens waren nog niet helemaal weg en daar heeft hij handig misbruik van gemaakt.
Heb met je te doen zeg, sterkte en probeer je kracht van de andere dagen weer terug te vinden joh!!
Groetjes Incognito78
oei, daar ben ik dus zelf
oei, daar ben ik dus zelf ook bang voor, dat dat een keer gaat gebeuren. Is haast niet te vermijden, dat gevoel kennen we denk ik allemaal wel. Je wilt zo graag, het voelt zo vertrouwd maar daarna voel je je alleen maar leger. Sterkte joh! Ik voel met je mee