Femmie, je slaat precies de spijker op z'n kop voor mij. Ook in mijn situatie is het niet echt iemands schuld, er is niemand vreemd gegaan, we hebben niet met modder gegooid, geen nare ruzies uitgevochten. Niets van dat alles: zijn gevoel is "slechts" over gegaan en dat is spijtig voor ons allebei, maar vooral voor mij omdat mijn gevoel er nog wel is. Ik heb steeds minder hoop dat het ooit weer goed komt en juist daarom voel ik me weer wat sterker worden. Tuurlijk zou ik wel willen dat het weer goed komt, maar mijn hoop er op is heel erg klein, bijna nihil. We zijn inderdaad allebei goede mensen, goede mensen die (helaas) niet samen het pad naar de toekomst bewandelen, maar ieder apart en slechts vanaf de zijlijn toeschouwer zijn van het leven van de ander?¢‚Ǩ¬¶..het blijft vreemd en moeilijk, maar het is (helaas) de harde werkelijkheid. Het mooie van het leven is echter dat het altijd een cyclus is, geluk en verdriet, de lach en de traan, het wisselt elkaar altijd af. Als mijn waterput zich gevuld heeft met mijn tranen, breekt de zon weer aan en kruist mijn pad die van iemand anders om gezamenlijk verder te gaan. Het kost alleen tijd en ik ga mezelf die tijd ook geven, want dan kom ik alleen maar sterker uit deze ldvd-strijd.

Ik wens een ieder hier veel sterkte ?ɬ©n zonnestralen toe deze week.

Groetjes, Liezzie