Hallo allemaal,

Eerst een hartelijk voor alle reacties die ik heb mogen ontvangen op mijn eerdere blogs, wordt zeer gewaardeerd.

Hiernaast moet het even van mijn hart dat ik het zwaar heb op het moment en dus even van me af wil schrijven. Gisterenochtend een gesprek bij hulpverlening gehad en het gehad over hun vermoeden van een
persoonlijksheidsstoornis bij May en over mijn eigen grenzen weer leren stellen. Morgenochtend weer een gesprek.

Heb May gisteren een mail geschreven hoe het de laatste dagen is gegaan (niet vermeld dat ik zaterdag daadwerkelijk boven op een hotel heb gestaan) en ook over het vermoeden van mijn hulpverleners en dat dit mij een hoop duidelijkheid bracht over haar gedragingen. Weet dat ik mezelf hier flink mee in mijn vingers snijd omdat dit rouw op haar dak zal vallen en ze het waarschijnlijk zal ontkennen (is ook een symptoom) maar wil haar echt helpen en denk echt dat dit haar op de lange termijn kan helpen.
Daarna gechat met haar beste vriendin die ook in Suriname is. Was een prettige chat. Ze vertelde me dat May voor 4 dagen de jungle is ingetrokken. Vond ik toch wel pijnlijk om te horen want terwijl ik het zo moeilijk heb, is May vakantie aan het vieren en informeert een week niet hoe het met me gaat (wel afgesproken om contact te houden). Lijkt wel of ik haar niets meer interesseer nu zij op vakantie is en dat terwijl ze weet dat ik het ook nog eens moeilijk vind dat ze in Suriname zit. Heb trouwens wel het visa voor Suriname aangevraagd al verwacht ik niet die kant op ga.
Hoop dat May zich wel aan haar afspraken gaat houden en het een vakantie van bezinning zal worden ipv feesten en dat ze met meer inzichten terug komt. Vind het moeilijk dat zij daar lekker vakantie aan het vieren is en dat ik hier eenzaam op mijn appartement zit. Ga er uit zou je zeggen maar daar heb ik niet de energie voor (slaap ook nog eens slecht).

Ik ga morgen verder aan mijn grenzen werken.