Tja.............

Bij deze wil ik je ff zeggen dat ik het met jullie conclusie niet echt eens ben dat jongens nog al gauw vreemd gaan. Bij mij zelf zou dat echt niet gebeuren en is ook nog nooit gebeurt, ook weet ik van de vrienden die ik heb dat zij dit ook nog niet gedaan hebben. Ik denk dat moet echt in je zitten of niet.

Dat jouw vriendje je bedrogen heeft is zwaar kl#te natuurlijk, ik zelf heb dit zo'n beetje ook mee gemaakt met mijn vorige ex. Achteraf zul je er blij mee zijn dat je je niet helemaal open hebt gegeven, en dat het je nu gebeurt is. Stel jullie zouden al veel langer bij elkaar zijn, dan kan je er mss maar beter nu achter komen dat hij zo is. Een tweede kans verdient hij dan zeker niet als je het mij vraagt. Maar je bent nog jong en er komt zeker een jongen voor je die je niet bedriegt en die je wel kan vertrouwen! Ik hoop voor je dat je vertrouwen hier geen flinke deuk van heeft opgelopen, want dat zou mss wel erg zonde zijn voor je volgende relatie.

Veel sterkte, en het komt zeker wel goed hoor!

Liefs Buck

Ik ken jouw gevoel precies, geloof me. Mijn ex heb ik nog net een keer kunnen tegen houden van vreemd gaan, achteraf had ik haar moeten laten gaan, want het had voor mij toen toch al een flinke deuk opgelopen. Maar ja je hoopt toch dat het dan weer goed komt, en ja als dat dan het probleem dan is denk je h?ɬ®, je gaat er dan toch weer gewoon voor. Maar dat gevoel kom je niet meer kwijt. Omdat er bij ons nog meerdere dingen scheef zaten heb ik het uiteindelijk uitgemaakt, omdat ik er echt niet mee kon om gaan zoals zij in het leven stond, ik had haar er lang genoeg voor gewaarschuwd, maar ze deed er niks mee. Het was uit, en ondanks dat ik het uit had gemaakt was ik er echt kapot van, kan het je niet beschrijven. Binnen een week was ze weer terug bij een ex van haar die ze al 3 jaar niet meer gezien had. Toen ging ik pas echt door een hel. Tuurlijk hield ik nog van haar en zou haar dan nog ten koste van alles terug willen, mijn leven betekende niks meer zonder haar.............

Nu na bijna 4 maanden ben ik blij dat ik haar niet meer terug heb genomen, want door dat zij terug was bij haar ex binnen een week wist ik toch dat ik haar nooit zou houden. Als we toen weer terug bij elkaar waren gekomen was het toch maar voor even, je houd dan gewoon weer jezelf voor de gek. Ik heb het gewoon de tijd gegeven en nu kan ik langzaam weer alles in zien zoals het was, en weet ik dat het voor mij zo het beste is, ook bij jou, geef het gewoon de tijd.......

Ik heb me ook volledig gegeven in onze relatie, en zij deed er niks mee, ik ben ook op mijn ziel getrapt, en niet zo'n beetje ook, en het erge van alles is dat je na alles wat ze je dan geflikt heeft nog steeds van haar houd, en dat is fout, maar wat doe je er dan aan?

Ik denk dat het belangrijk is dat je eerst weer jezelf wordt, degenen die je was voor die relatie. En dan komt het vanzelf wel weer goed, door meteen een ander te zoeken of hem terug te nemen bedrieg je alleen maar jezelf als je het mij vraagt. Je gedachten gaan dan toch vroeg of laat genadeloos opspelen, en dan.............?

Enne mensen die vreemd gaan zijn in mijn ogen het daglicht niet waard, en als HIJ niet degenen voor jou was dan is er mss wel een beter iemand voor je weggelegd? Daar ga ik bij mij ook vanuit.

Hoop doet leven.

Liefs Buck