Zo het is al bijna 2 maanden geleden dat het uit is gegaan. En al zeker anderhalve maand geen contact meer. Poeh hey het is zo moeilijk. Ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken, naar feestjes, vrienden, studie. Maar hij blijft in me hoeveel ik ook doe en hoeveel ik geniet. Ik vraag me af waar hij is, of hij gelukkig is, of hij aan me denkt, of ik überhaupt iets voor hem beteken heb? Ik snap niet dat hij me zo kan laten vallen ..zo stom om iets te breken wat zo waardevol is. Ik snap dat niet, realiseert hij niet hoe bijzonder het is en was wat we hadden als je zoiets mag voelen ..zoiets bijzonders. Ik had trouwens iets heel geks vorige week, voordat ik ging slapen had ik opeens een angstig gevoel want mijn telefoon was kwijt, ik kon hem ook nergens vinden. En een dag later keek ik op zijn Facebook en bleek dat hij die nacht zijn telefoon was verloren...Echt heel raar...Dus we hadden allebei contact of een soort onzichtbare connectie..ik heb geen idee...

Ik vraag me af of ik weer contact moet zoeken..of ik daar goed aan doe..ik wil niet dat het op deze manier eindigt..het voelt niet juist..het klopt niet. Toch ben ik bang dat ik weer in een diep dal raak en dat hij niet reageert of erger. Hmm het is allemaal zo lastig:(