Beste mensen,
Het is nu bijna 4 maanden geleden dat mijn ex vriendin besloot om bij mij weg te gaan. Wij zijn 5,5 jaar bij elkaar geweest. Het ging eigenlijk al een tijdje niet zo lekker meer tussen ons. Ik besloot op een avond hier over te praten met haar. Zij had hier echter geen zin meer in en vertelde mij dat zij niet meer gelukkig van mij werd en tijd en ruimte voor haar zelf nodig had. (i.v.m mijn stemmingswisselingen door een paniekstoornis) Op dat moment kreeg ik een heftige paniekaanval en leek het alsof mijn hart ging ontploffen. De volgende ochtend vertrok zij met haar koffer. Ik had destijds nog goede hoop dat zij terug zou keren. Na 1 week heeft zij telefonisch aan mij doorgegeven dat het echt definitief over was en met als steek onder gordel "maar we kunnen wel vrienden blijven hoor".
Na de breuk ben ik meer gaan sporten en gezonder gaan eten. In totaal 10 kg kwijt geraakt en een stuk gespierder geworden. Nieuwe vrienden gemaakt. Tientallen dates en enkele bedpartners gehad (op zoek naar vervanging). Mijn beste vrienden en familie zie ik vaker. In de weekenden zorg ik er voor dat ik altijd wel met iemand op stap kan gaan. 2 maanden geleden naar een zonnig land op vakantie geweest en aankomend weekend een steden tripje.
Ondanks deze positieve dingen voelt het alsof er een stukje uit mijn hart is gesneden. Ik denk dagelijks aan onze tijd samen en hoe het had kunnen zijn (vooral nu in deze maand). Het maakt mij echt echt gek en ik kamp met depressieve gevoelens. In de nacht heb ik nachtmerries en schrik ik wakker met ademnood. De eenzaamheid is soms ondraaglijk en vaak zoek ik mijn heil in alcohol en nicotine. Ik weet dat dit niet goed voor mij is, maar dit haalt wel de scherpe randjes er van af. Ik zit vol met schuldgevoelens en de gedachtes dat zij eventueel een ander heeft maken mij nog depressiever. Ik probeer aan andere positieve dingen te denken, maar dit gaat nog moeizaam. Doordeweeks voel ik mij erg eenzaam in "ons" huis. Ik leef nu eigenlijk alleen nog maar voor het weekend.
We hebben elkaar de afgelopen maanden een aantal keer gezien. De laatste keer was ongeveer 3 weken geleden en we hebben toen gezellig wat gedronken in een cafe. Het voelde weer als vanouds en ik stelde mij nuchter en positief op. Ik wilde aan haar laten zien dat het goed met mij ging. We hadden het over leuke herinneringen o.a. onze mooie vakanties samen. We hebben na afloop afgesproken vaker wat te drinken, maar ik weet niet of dit goed is voor mijn verwerking. Het beste is toch om haar los te laten....maar ik wil haar helemaal niet kwijt en het liefste terug in mijn leven als partner.
Heeft er iemand tips voor mij?
groetjes.
@Gambit
Verbreken van een relatie doet zeer... Voor beide partijen...
Echter is er altijd 1 van de 2 partijen die meer pijn in de breuk heeft dan de ander.
Vaak is dat degene die er niet voor koos om de relatie te verbreken.
En dat is voor degene die die intentie (nog) niet had dan altijd pijnlijker...
Als je een relatie verbreekt heb je daar vaak al over nagedacht en alles tegen elkaar opgewogen.
Daardoor begint het stukje verwerking voor die persoon al wat eerder dan de persoon die met die informatie moet dealen out of the blue.
Helaas is cold turkey vaak wel de beste weg.
Verbreken contact en vooral niet meer gezellig samen wat gaan drinken (of wat dan ook doen).
Het is even heel pijnlijk en voelt tegenstrijdig definitief...
Maar je zal merken dat je daar misschien in het begin enorm veel pijn aan hebt, maar dat die pijn sneller afneemt als het niet meer gevoed wordt door contact, dan wanneer je steeds opnieuw die wond openrukt....