Ik ben helemaal overdonderd door de lieve berichtjes die ik kreeg op mijn eerste blog.
Geen pek en veren voor deze foute vrouw!

Mijn huwelijk is er ook al een van bijna 27 jaar en de meeste van die jaren heb ik getwijfeld en getwijfeld.
We zijn ook al eens in therapie geweest en die therapeute was stom verbaasd dat we uberhaupt nog getrouwd waren gezien de manier waarop we leefden.
Geen tijd voor elkaar.Alleen maar werken werken werken om wat op te bouwen en onze kinderen een goede toekomst te kunnen geven.
De weinige vrije tijd die we hadden besteedde mijn man aan zijn hobby,niet aan mij en op een gegeven moment gaf ik het op.
Ik ging mijn eigen leven leiden ( eigenlijk lijden)en ik stak er geen energie meer in.
Toen het bijna te laat was probeerde mijn man nog te redden wat er te redden viel maar voor mij hoefde het eigenlijk niet meer.
En toen kwam die ander in beeld...
Vanaf dat moment en dat klinkt gek vond ik de weg terug naar mijn man.
Het ging langzaam en duurde jaren maar ik ging hem steeds meer waarderen.Hij was niet meer zoals hij geweest was,hij was echt veranderd!

En gisteren lag hij op de bank te slapen de schat want hij werkt nog steeds knalhard voor zijn gezin en toen schoot het door me heen....WAT EEN WERELDVENT BEN JIJ!!!
Nee geen vlinders meer in mijn buik maar het totale vertrouwen dat hij er altijd voor mij zal zijn.Dat ik zijn enige liefde ben!
Ik besef ook na het lezen van de verhalen hier dat ik heb waar iedereen zo naar verlangt.
Een TOP gezin met zo veel warmte en een TOP vent!

Ik weet zeker dat als ik de ziekte (die verliefdheid is) heb overwonnen dat ik gelukkig kan zijn met wat ik heb.