wat ik bij mezelf en veel mensen proef is dat het gemis van de ex in kwestie redelijk snel kan slijten, maar dat het gemis van een maatje, een minna(a)r(es), een beste vriendje heel wat langer blijft hangen. We willen allemaal niet alleen wakker worden, omdat we zo lang gewend waren een leven te delen met iemand. We voelen ons allemaal zo alleen soms, missen een kattebelletje, een lief gebaar. We voelen ons allemaal afgewezen, ergens mislukt, en we weten niet of we ooit nog iemand tegenkomen. Ik weet zeker dat iedereen die ik hier nu 'tegenkom' op de site er allemaal gaan komen. Je ontmoet wel weer iemand, die je liefde waard is. Fuck, misschien kijken we hier allemaal over een jaar op terug en denken we: "tja.." Wij blijven niet alleen, wij vinden weer dat maatje. Misschien niet snel, maar het komt echt. Je moet je ex achter je hebben gelaten, voordat dat kan, en daarvoor moet je eerst loslaten. Veel van ons klampen ons vast aan wat er was, maar zoals Geraldine al zei: wil hij/zij niet meer, dan niet. Je kan niemand dwingen. Lieve mensen, ga na wat je precies mist. De ex als persoon, of het maatjesgevoel, en het delen van een leven. Succes allemaal. Veel kracht toegewenst.
Ramses
Das een vraag waar ik veel
Das een vraag waar ik veel over na gedacht heb.... En begint er heel sterk op te lijken dat ik vooral de leuke dingen van onze relatie mis. Het samen dingen ondernemen, de lol die we hadden, het knuffelen, aandacht geven en krijgen, en dingen delen idd.
Er zijn ook een heleboel dingen die ik absoluut niet van hem mis... Dus zal het dan inderdaad iemand zijn die ik mis en niet M.?
Tja, nu ik er wat nuchterder
Tja, nu ik er wat nuchterder naar kan kijken, zijn er ook een hoop dingen aan mijn ex die ik toch niet zo fijn vond. Maar liefde maakt blind. Ik ben ook teleurgesteld in haar koele toon, ook al is dat zelfbescherming. Ik mis wel heel erg het maatjes zijn en delen van een leven met iemand, en zou dat graag terugwillen..
Inderdaad is dat wat je je
Inderdaad is dat wat je je moet afvragen, ik heb beide wel..klinkt raar misschien, maar wanneer ik een nieuwe man tegen kom, kan ik me nu nog niet voorstellen, maar eentje die me kan boeien etc etc...dat zou wel kunnen helpen. Dus dan is het alleen zijn wat het nu zo moeilijk maakt. Maar ik heb een tijdje terug een flirt gehad en juist daardoor kwam ik alleen maar meer achter het feit, dat ik mijn ex miste...moeilijk dus gewoon...
Weet je, van mijn kant is
Weet je, van mijn kant is het de angst en onzekerheid denk ik om alleen achter te blijven. Bang dat ik niemand meer tegenkom waar ik weer die klik en chemie mee zal beleven. Vooral omdat ik dat niet snel heb.
Daarom idealiseren denk ik. En het missen doe ik omdat er nu niemand is met wie ik dit allemaal mee maak en ervaar waarschijnlijk. En ik het wel graag zou willen....
Precies Lin! Dat is bij mij
Precies Lin! Dat is bij mij net zo...ik voel dat echt exact hetzelfde? Maar wij zijn toch hartstikke leuk? Komt goed...dat weet ik ergens wel! ECHT, hou je goed! XX
Ja he? Dacht al wel dat het
Ja he? Dacht al wel dat het voor anderen ook herkenbaar zal moeten zijn.
Ja, als je dat van jezelf mag zeggen, dan vind ik mezelf wel leuk. Dan heb ik echt wel iets te geven, iets te bieden...
Dus het komt ook echt wel goed.... Als ik mezelf ook maar wat meer zou openstellen!
Knuffie
Tuurlijk mag je van jezelf
Tuurlijk mag je van jezelf zeggen dat je er leuk/goed uitziet. Doe ik nu ook. Ben door deze ellende 12 kilo afgevallen en heb me nog nooit zo prettig gevoeld met mezelf en dat laat ik zien ook. Klinkt misschien een beetje als hoogmoed maar je mag best trots op jezelf zijn daar is niets mis mee.
Goed zo dames! Zo hoor ik
Goed zo dames! Zo hoor ik het graag. Ik denk ook dat jullie leuke dames zijn die een man veel liefde en geluk te bieden hebben. Let op mijn woorden, die ene is vaak dichterbij je denkt...
Verstoppertje
Als die ene dichterbij is dan ik denk...dan kan hij zich wel goed verstoppen . Geintje Ram. Denk dat je gelijk hebt. Soms komt liefde uit 'n onverwachtse hoek.
Meestal weet je wel dat je de moeite waard bent, maar je hebt er dagen tussen zitten, dat je die overtuiging niet hebt...da's gewoon een mindere dag...
Yep.. truer words are never
Yep.. truer words are never spoken chica.. Ik zou trouwens eens in 'boomhutten' in struiken gaan kijken.. Dat was vroegah mijn favoriete verstopplek.
Ik voel precies hetzelfde
Ik voel precies hetzelfde als wat jij zei Lin... die angst en onzekerheid. Het weer helemaal opnieuw beginnen met een relatie. En dan maar hopen of het gaat klikken en die chemie er zit.
Angst, onzekerheid, aarghh,
Angst, onzekerheid, aarghh, is natuurlijk logisch, als je zeker zou weten dat je weer een leuk iemand zou ontmoeten dan zou het verdriet ook niet zo hevig zijn nu. Maar ik kan me er ook helemaal in vinden hoor, ik heb ook totaal geen zin om mezelf naar een ander te geven, opnieuw te gaan daten, daar ben ik zogegezegd nog lang niet 'klaar' voor, als je dat al kan zijn. Nu even niet zeg maar..
Yup inderdaad.... nu even
Yup inderdaad.... nu even niet! Totaal geen behoefte aan. En als ik het dan nu toch doe, dan weet ik toch zeker dat ik me niet prettig bij zo'n persoon ga voelen, omdat mijn hart nog steeds niet over mijn ex heen is. Voordat ik verder wil moet ik haar loslaten en dat kan ik nog niet. Hoop alleen dat dat moment snel gaat komen hehehe
Herkenbaar allemaal... maar
Herkenbaar allemaal... maar weet je, ik heb dit gevoel eerder gehad. Dat ik nooit meer iemand zou vinden waar ik me zo lekker en vertrouwd bij zou voelen.... En wat gebeurde er... toch kwam er weer iemand op mijn pad wat ook nog eens veel heftiger was dan 6 jaar relatie die ik voorheen had. Dus eigenlijk zou ik beter moeten weten... Maar soms laat het geloof me even in de steek...
Een kant in mij zegt idd ook, Lin ik heb geen zin om weer te gaan daten, weer iemand te gaan leren kennen, weer een band op te bouwen etc... Aan de kant roept heel hard, yessssss, ik heb er zin in!
Hup
Hup de kroeg in dan vanavond Lin! Hahaha