Herkenbaar dit...

Ik ben nieuw hier maar zal maar gelijk met de deur in huis vallen:
Mijn vriendin (sinds begin dit jaar)heeft me eergisteren duidelijk gemaakt dat ze mij eigenlijk meer als een soort van broer beschouwd dan als een partner; het gevoel is weg etc. Het komt er dus eigenlijk op neer dat het "uit" is. Ze vindt het heel erg en zou het liefst met mij verder gaan maar zegt dat ze het niet kan helpen omdat ze het gevoel dus al een tijd mist. Ze zegt er erg verward van te zijn.
Ik ben hier erg kapot van want ik voel wel nog erg veel voor haar; houdt van haar !!!
Nu zouden we morgenavond samen met een vriendin van haar met oud-en nieuw Amsterdam ingaan om te stappen.
Aangezien we verder geen ruzie hebben en ze vrienden wil blijven vertelde ze me dat ik evengoed nog wel mee "mag" gaan die avond...
Ik heb haar verteld dat ik dit niet kan; ben bang voor mijn emoties die dan ongetwijfeld die avond komen. Verder heb ik ook nog zoiets als mijn trots...en denk ik dat ik het mezelf alleen maar moeilijker maak om dit te verwerken. Het liefst zou ik natuurlijk wel oud en nieuw met haar vieren maar dan onder andere omstandigheden.
Zo als het er nu uitziet "vier" ik morgenavond oud en nieuw dus helemaal alleen...Ik ben absoluut niet in de stemming en vrienden/familie gaan vragen of ik bij hun kan komen en nu de hele situatie uit gaan leggen wil ik niet...
Voel me echt heel erg klote en verdrietig nu...
Niet zo zeer om oud-en nieuw natuurlijk maar omdat ik haar ontzettend mis en het nog niet helemaal kan bevatten...