Ik lees deze website nu sinds 2 weken, sinds mijn grote liefde het heeft uitgemaakt omdat 'ze niks meer voor me voelde, het verliefde was weg'. Het eerste weekend was zwaar, maar daarna ging het redelijk. Ik kon alles redelijk rationaliseren.

Ik heb wel op internet heel veel opgezocht over hoe je je ex terugkrijgt en hoe vrouwen psychologisch in elkaar zitten. Dat gaf me onderbewust valse hoop, maar ik bleef wel altijd tegen mezelf zeggen: stel, ze gaat toch twijfelen, zou je haar dan terug nemen? Het antwoord: waarschijnlijk niet, het zou niet verstandig zijn.

Afijn, het ging dus allemaal redelijk hoewel ik wist dat er nog wel een klap zou komen als ik erachter zou komen dat zij met iemand anders zou zoenen ofzo. Wel, die klap is gisteravond gevallen zeg. Een kleine twee weken na de break-up, vertelt notabene een goede vriend en collega van me, dat hij de laatste tijd veel contact heeft gehad met mijn ex. In eerste instantie uit nieuwsgierigheid om erachter te komen waarom ze het heeft uitgemaakt. Ze zijn een paar keer bij elkaar thuis wezen praten, en blijkbaar is er een vonk over geslagen. Ze hebben gezoend. Mijn hart brak vrijwel net zo hard doormidden als tijdens het uitmaken zelf. Hoe kan ze zoooo kort erna al zoiets doen? En het dan ook nog in d'r slimme koppie halen om het met een vriend te doen die ik wekelijks zie! En hoe kan mijn vriend zo'n stomme beslissing maken?? Tuurlijk, een bepaalde klik, goed kunnen praten met iemand (en ze is natuurlijk ook bloedmooi) doet wat met een jongen, maar kerel had je verstand toch eens gebruikt... Je wist dat dit niet slim was.

De verhoudingen liggen op zijn kop. Een vriend die met een ex date en aangeeft dat het in rap tempo de serieuze kant op gaat, een andere enorm goede vriend die echter ook met mijn ex en met mijn collega bevriend is en er dus noodgedwongen tussen moet staan....

Pfffft ik heb het vermoeden dat ze een rebound relatie aangaat, de reden dat ze het uitmaakte was immers dat het gevoel weg was (oftewel, de uitdaging en aantrekkingskracht) en die zal ze nu natuurlijk het snelst bij een ander vinden. Maar het klopt niet. De jongen waar ze nu mee gaat is nooit op die manier geinteresseerd geweest in haar.

De hoop op haar heb ik al opgegeven, maar ik ben bang voor de komende weken. Ik kan mijn vriend/collega niet meer aankijken. Het verwerken zal dan eeuwig duren. En dan zit ik ook nog eens te twijfelen om haar te bellen maar daar kan ik me wel voor inhouden.

Zo, effe mijn hart gelucht, adviezen voor dit soort situaties zijn er wss toch niet.