zeer herkenbare situatie !!
Dit is een fase die de meeste hier onder ons meemaken, meemaakte .

Niet iedereen kan die knop direct omschakelen , zou wel handig zijn.
volgens mij is het in feite de afkickverschijnselen die het ons doet , die ons het verdriet en pijn aandoen.
Het gemis , de gewoontes die er allemaal bij hoorde , plots zijn die er niet meer
en moeten zo vlug mogelijk opgevuld worden door iets anders , hobby's, met vriendinnen weg gaan
zodat je met iets anders bezig bent en niet constant ligt na te denken over hoe , wat , waarom.....

natuurlijk kan je alles niet opvullen ..... en er zullen dan zeker dode momenten bij zijn ........
en die zijn dan zwaar , stelselmatig zal dit ook gaan verminderen.
het vergt tijd , bij de ene persoon wat meer dan de andere ...... maar erdoor geraken zal je en zul je

En inderdaad wat je te horen krijgt van vele mensen , je moet aan jezelf denken want er is inderdaad nog een leven , mss zelfs nog een mooier leven buiten je vriend !
Het is niet gemakkelijk , ik geef dit toe want ikzelf ben een heel gevoelige persoon en besef maar al te goed wat je doormaakt
het is leuk dat je dit van je afschrijft en dat je de hierop volgende reacties kunt lezen .... het geeft je steun en dat is wat je nodig hebt , steun ..... van hier en rondom in je vriendenkring.

in principe kunnen we op ons 2 oren slapen , want het lot beslist uiteindelijk . Alles gaat zijn weg , een weg die we spijtig genoeg niet te kiezen hebben !

zoek ook eens op "de krachten van gedachten "
Heel belangrijk , moeilijk toepasbaar maar er zit wel wat waarheid in

sterkte