Ook al zo'n 'waarom'-verhaal

afbeelding van Femke

Nou, ik zal ook eens opschrijven wat mij is overkomen. het is niet dramatisch en ik weet dat het de beste kan overkomen en dat het volgende maand vast beter gaat, maar op dit moment voel ik me echt klote!

Ik ontmoette de leukste jongen ooit op vakantie. Hij was op reis en kwam uit het buitenland. Helemaal verliefd kwam ik terug! We hebben contact gehouden en uiteindelijk kwam hij enkele maanden in NL wonen om geld te sparen voor zijn verdere reisplannen.

Hij kwam bij me wonen en het was supergezellig! We hebben het zo leuk gehad samen, altijd de grootste lol en iedereen was weg van hem. Ik was eigenlijk ook wel een beetje trots dat hij zo goed in de smaak viel. Toen kwam de tijd dat hij weer verder moest (of zijn betaalde tickets verspillen). Ik heb hem achtergelaten op schiphol en de volgende tien dagen minstens twee uur per dag met hem aan de telefoon gezeten. Hij miste me zo, hij wilde nooit meer zonder mij, hij wilde gaan samenwonen, hij wilde dat ik zou emigreren, blablabla.

Uiteindelijk is het hem te veel geworden en is hij naar huis gevlogen. Ik zit momenteel in het buitenland en het was de bedoeling dat hij hiernaartoe zou vliegen. op de dag dat ik zou vliegen heeft hij mij nog gebeld en verzekerd dat hij zou komen en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Ik was bang dat, als hij naar huis zou gaan, niet meer hier zou komen. Ik kreeg gelijk.

De eerste dag van zijn thuiskomst hebben we ook nog gebeld en hij beloofde me de volgende ochtend een ticket te boeken. Een dag daarna belde hij me dat dit niet was wat hij wilde en dat het hem speet, maar dat hij toch maar niet van mij hield en ook niet meer op me wilde wachten. Als excuus gebruikte hij ook nog dat we te ver uit elkaar wonen en dat we verschillende dingen willen.

Sindsdien heb ik niks meer van hem vernomen en dat vind ik erg onvolwassen voor iemand van 26! Ik was bereid alles voor hem op te geven, als hij goed had geluisterd had hij geweten dat ik hetzelfde wilde als hij. Ondanks de negatieve dingen die ik kan opsommen, heb ik er geen einde aan gemaakt en mis ik hem ontzettend. Dom he? Hij heeft me tot aan het einde toe laten geloven dat hij echt met mij verder wilde, dat maakt het zo irritant!

afbeelding van lisa1

Hoi Femke, nou, dat is nogal

Hoi Femke,
nou, dat is nogal wat allemaal.
Ik vind het niet dom van je dat je hem mist.
Dat is toch heel normaal. Jij was bereidt tot commitment, en hij heeft je laten geloven dat hij dat ook wilde.

En ik vind dat hij je op een heel lullige manier heeft laten vallen.

wat ik me afvraag is, waarom je bang was dat hij naar huis is gegaan.
Je had blijkbaar het vermoeden dat dit zoou gebeuren.
Maar waarom?

Ik hoop in ieder geval dat je er snel over heen bent.
veel liefs
Lisa