Onverdragelijke pijn...

Sinds 19 augustus is het uit en sindsdien ben ik gebroken; ik eet niet meer, ik slaap niet meer en doe niets anders dan huilen. Ik weet dat ik door moet gaan, me focussen op andere dingen, maar dat gaat dan een paar dagen goed en dan val ik weer keihard onderuit. Misschien is het een lijden dat ik gewoon moet uitzitten, maar voor hoelang? Ik mis hem ontzettend; het samen wakker worden en samen ontbijten, samen koken en lachen, tegen hem aanliggen op de bank. Onze relatie zat niet lekker en ik had veel ontevredenheden en misschien is het ook maar beter dat het uit is, maar ik voel dat gemis en ik moet steeds terugdenken aan alle mooie momenten die we samen hadden. Ik krijg hem maar niet uit mijn hoofd.

Mirasol's blog
login of registreer om te reageren

Ma, 13/09/2004 - 14:38 — Mirasol

Gaat dat ellendige gevoel ooit nog weg?

Een vriendin zei dat ik die "zak" nu niet ineens moet gaan idealiseren, maar dat is gek genoeg wel wat ik doe. Ik had ontzettend veel frustraties, ergernissen en verdriet tijdens onze relatie, maar toch wilde ik wanhopig vastklampen aan hem omdat ik zoveel van hem hield maar misschien ook omdat ik iemand wilde die me lief had. De laatste tijd twijfelde ik heel erg veel aan onze relatie en de gedachte om er een punt achter te zetten spookte door mijn hoofd. Alleen nu heeft hij het heft in handen genomen en ben ik degene die het maar te accepteren heeft. Ik had er liever zelf de hand in gehad, misschien was het gevoel dat minder ellendig.
Ik probeer in ieder geval bezig te blijven maar heb dan het gevoel dat ik mezelf ondersneeuw, het verdriet probeer te verdringen en dat het dan uiteindelijk 10x zo hard terugkomt. Ik weet het echt niet meer. Misschien moet ik me focussen op de dingen die hij heeft gezegd en gedaan die mij heel erg hebben gekwetst, misschien ga ik dan inzien dat het beter zo is.

Ma, 13/09/2004 - 15:12 — bee

ik begrijp je

ik ben ook zo iemand die zijn ex gaat idealiseren, hij heeft me zo vaak gekwetst en nog doe ik aardig tegen hem, ik ben echt zo'n iemand die iedereen een kans geeft en vergeeft misschien wel te vaak, ik geloof gewoon dat iedereen wel iets goeds in zich heeft, of dat ze wel spijt hebben tenslotte maakt iedereen wel fouten, maar er zijn grenzen wat betreft mijn ex lijkt het grenzeloos. maar ik ga nu niks meer van me laten horen, ook al hoor ik iets van hem, heb met veel moeite 1 dag volgehouden.

Din, 14/09/2004 - 07:58 — Mirasol

Volhouden...

Ik weet, ik weet het... hij heeft me heel vaak gekwetst met dingen, maar juist nu lijkt dat er niet meer toe te doen. Ik denk juist nu aan alle mooie dingen, maar ik moet mezelf voor ogen houden dat er heel veel momenten waren waarin ik niet gelukkig was. Ik heb mezelf naar hem gevormd en altijd concessies gedaan voor hem. Maar dat neemt niet weg dat ik hem niet mis. Het moet slijten, ik moet volhouden en jij ook!

Ma, 13/09/2004 - 14:43 — Mirasol

Frustraties...

Ik kan niet geloven dat hij zich er zo makkelijk overheen heeft gezet. Ik lig in de kreukels en hij heeft zoiets van: ik heb geen twijfels meer, ik red me wel. Maar ik red me niet! Ik zou hem nog willen zien, het nog 1 keer uitpraten om het officieel af te sluiten, maar dat zou alleen zelfkwelling zijn. Ik heb het idee hij meer voor mij heeft betekend dan ik voor hem. Moet hij dan niet steeds aan mij denken?

Ma, 13/09/2004 - 14:46 — Mirasol

Ben er nog lang niet klaar voor, maar toch...

Het klinkt echt heel erg raar, maar ik ben me er heel erg van bewust dat ik weer single ben. Overal waar ik ga zie ik stelletjes, hevig verliefd en dan denk ik weer aan wat ik had en nu dus kwijt ben. Maar ik heb ook dat ik weer naar mannen kijk, ze echt bekijk, of ze leuk zijn. En als ik naar de kroeg ga merk ik ook dat ik echt rondkijk. Maar dat slaat helemaal nergens op! Ik heb mijn verdriet amper verwerkt en zit me alweer druk te maken of ik ooit nog een nieuwe relatie zal krijgen. Ik heb echt een wanhoopsgevoel; dat ik nooit meer iemand tegen zal komen.

Din, 14/09/2004 - 08:05 — Mirasol

Doorgaan dus...

Ik heb idd heel veel brieven geschreven en er maar eentje verstuurt aan hem. Ook heb ik oude brieven gevonden, die ik ook niet verstuurd heb, van meer dan een jaar geleden waarin ik dezelfde frustraties had als nu. Er is gewoon niks veranderd in onze relatie; hij is niet veranderd terwijl ik dat gehoopt had. We hadden gewoon allebei een heel ander idee van hoe een relatie eruit ziet. Hij vindt dat ieder z'n eigen leven moet hebben. Daar ben ik het tot op zekere hoogte mee eens, maar ik vind ook dat je deel moet uit gaan maken van iemand anders z'n leven. Ik had bij hem het gevoel dat ik op de zijlijn stond; hij liet me niet toe; hij wilde niet met mij uit, hij wilde niet samenwonen, niet samen op vakantie, ik mocht zijn vrienden niet ontmoeten, hij toonde geen interesse in mijn vrienden... dat zijn dingen die heel erg moeilijk voor mij waren, maar ik accepteerde het omdat ik van hem hield. Maar ik voelde me niet gewaardeerd als partner; ik had het gevoel dat ik onderaan zijn prioriteitenlijstje stond en ik was de enige die concessies deed. Als ik dit zo weer zie denk ik; waarom ben ik niet eerder voor mezelf opgekomen, waarom heb ik zo over me heen laten lopen? Maar ik hield zoveel van hem en wilde hem niet kwijt. Mensen in mijn omgeving vinden het nog een wonder dat het nog zo lang heeft geduurd tussen ons. Misschien is het dus maar beter dat het over is, maar dat neemt niet weg dat hij een belangrijk stukje van mijn leven is geweest en dat ik zielsveel van hem hield. Ik krijg hem maar niet uit mijn systeem.

Din, 14/09/2004 - 20:51 — mike

Jij schrijft precies hoe ik m

Jij schrijft precies hoe ik me voel, het komt goed op wat voor manier dan ook! Ik ga weer gelukkig worden en mijn leven oppakken en dat moet jij ook doen! Ik wens je kracht en succes toe

Woe, 15/09/2004 - 12:16 — kaatje1981

hey Mirasol

Hey ik herken dit verhaal helemaal. Mijn ex heeft ook altijd dat soort dingen gedaan zo van ikke ikke ikke en de rest kan stikke.
Geloof me hier kom je wel overheen hoor. Je moet idd inzien wat hij geflikt heeft in je relatie en dat dat gewoon niet kan.
Oke je zult bepaalde dingen missen maar goed dat verdwijnt ook wel weer en je verdiend gewoon beter. Je verdient iemand die er wel voor je is en waar je wel op de 1e plek staat.
Ik ben ook dom geweest ik heb een relatie van 5.5 jr met hem gehad en 5.5 jr is hij hetzelfde geweest en ik wou dat allemaal niet inzien. Nu wel en ik heb nu een nieuwe vriend die zich ook net als ik 100% geeft in onze relatie.
Als ik had geweten dat het zo ook kon zijn dan had ik er zelf al veel eerder een einde aangemaakt. Jij komt ook zo iemand tegen en dan denk je ook bij jezelf wie was die ex ook alweer?
Ik wens je veel sterkte toe

liefs kaatje

Woe, 15/09/2004 - 14:36 — Mirasol

Thanx

Hoi Kaatje,

Ik stel je reactie enorm op prijs. Ik denk ook dat ik beter verdien. Ik put er kracht uit dat jij er ook overheen bent gekomen. Hoop dat het mij ook lukt.

Liefs, Mirasol

Don, 16/09/2004 - 10:35 — kaatje1981

lukt je ook hoor!!!!!

Hey dat gaat jou ook echt wel lukken hoor. Je hebt de dingen overdacht en ik moet zeggen die exen van ons konden elkaars familie wel zijn zeg. Die van mij was net zo alleen had ik het geluk dat wij een gezamelijke vriendengroep hebben. Je komt er echt wel hoor en straks heb je iemand die je wel waardeert en je toelaat in zijn leven echt waar dat voelt zo ontzettend goed. Ik heb ook heel wat shitzooi in mijn leven gehad (ben pas 23) en op dit moment is mijn vader ook nog heel erg ziek maar ik ben nu veel gelukkiger dan voorheen en dat komt gewoon door mijn nieuwe vriend. Jij komt er ook echt hoor al zie je dat nu mssn nog niet in maar het gebeurt!! Blijf daarin geloven en als je een keer een baaldag hebt je kunt me altijd mailen.

liefs kaatje

Woe, 15/09/2004 - 15:44 — Mirasol

Even rationaliseren...

Ik heb pijn en ik vind het verschrikkelijk dat het over is. Maar ik moet niet vergeten dat onze relatie niet perfect was en dat ik het waarschijnlijk na de vakantie zelf uit had gemaakt. Even dus voor mezelf de punten op een rij waarbij eigenlijk de alarmbellen al lang hadden moeten gaan rinkelen:
- hij wilde niet met mij uit; hij zei dat hij me dan niks te vertellen had.
- ik mocht nooit mee naar zijn vrienden, werd ook nooit uitgenodigd bij verjaardagen van zijn vrienden.
- hij wilde niet met mij op vakantie; dan zouden we toch alleen maar op elkaars lip zitten.
- ik kwam langs wanneer hij dat wilde en hij bracht me weg wanneer hij dat wilde.
- ik was degene die concessies deed; ik verzette mijn afspraken om bij hem te kunnen zijn. Het omgekeerde deed hij nooit voor mij.
- ik was meestal degene die contact opnam om iets af te spreken.
- toen ik fulltime werkte vond hij het geen goed idee dat ik doordeweeks langskwam; ik zou dan weer vroeg weg moeten omdat ik de volgende dag vroeg op moest dus het had geen zin om langs te komen.
- hij wilde mijn vrienden niet ontmoeten en is nooit meegeweest naar een verjaardag van 1 van mijn vrienden.
- op valentijnsdag spreekt hij met een vriend af terwijl ik die dag met hem door had willen brengen. Hij was niet bereidt de afspraak te verzetten.
- hij stribbelde tegen om op tweede kerstdag naar mijn broer te gaan terwijl we al kerstavond en de hele eerste kerstdag bij zijn ouders hebben gezeten.

Kortom: hij liet me niet toe in zijn leven, ik voelde me niet gewaardeerd als partner en ik stond voor mijn gevoel onderaan zijn prioriteitenlijstje... maar toch hield ik van hem.

Wie is online

Enquête