ontwikkeling

afbeelding van alyssake

Hier ben ik weer :s

Ben even heel erg in de war, weet echt niet wat ik moet denken.
Eerst liep mijn ex vriendje maar tegen iedereen te zeggen dat hij zeker de juiste beslissing had genomen het uit te maken met mij. Dat ik mij anders heb voorgedaan dan ik ben. Dat ik aan hem heb gezeten op een feestje, en hem daar niet gerust liet. Kortom lelijke dingen gezegd, leugens ook.
Zijn vrienden namen het op voor mij. Hij heeft
dan een gesprek gehad met een vriend, deze wou dat hij ook eens vertelde wat zijn fouten waren in onze relatie, ipv alles te steken op mij. Mijn ex vriendje ging daar mee akkoord, maar hij zei wel ik heb geen behoefte met haar te praten of haar te zien. Als ik mee weg zou gaan met de groep, bleef hij thuis.
Dat was twee weken terug, en nu gisteren zegt hij ineens tegen zijn vrienden oh ja neem haar maar mee vind ik niet erg.
IK snapte er niets van maar ben toch mee opstap geweest. Ik heb hey en dag gezegd maar meer ook niet. HIj zat mij maar wat aan te kijken en ik wist echt niet wat doen. Heb maar wat zitten rondstaren omdat ik me zo ongemakkelijk voelde. HIj stond zich dan nog wat extra aan te stellen natuurlijk, dansen met zijn rug naar me toe tot hij bena tegen me stond. Vandaag op msn zegt hij dan na drie maand te zwijgen ineens zo'n reacite op mijn nickname....en dan weer koel : ik ga je laten bye
Ik weet dat niemand kan weten wat hij denkt, maar is er misschien iemand die zoiets ook heeft meegemaakt en er wat ervaring mee
heeft. Ik ben zo in de war en weet nu eigenlijk niet hoe ik me moet gedragen tov hem..

Thanks (kisses)

afbeelding van Fitti

Hey Alyssakeervaring heb ik

Hey Alyssake

ervaring heb ik er niet mee. Maar wat is jouw gevoel juist tegenover hem nu?

Mijn ex-vriendin wou ook nog vrienden blijven omdat ik te speciaal ben voor haar. Maar ik kan dat niet, ik heb haar te graag gezien.

Is het wel goed voor jou hem nog te zien?

Ik heb even je andere posts gelezen, en hij is echt niet correct tov jou! Hij heeft een probleem, jij niet!
Je hebt je waardig gedragen en niet nagetrapt...dus je kan jezelf niets verwijten!

Hou die oprechte liefde van je voor iemand die het wel verdient en kwel jezelf niet zo.

Jij weet wie je bent en wat je deed. Blijkbaar kiezen jouw gemeenschappelijk vrienden ook voor jouw kant, dat is duidelijk ! Dat zal hij ook wel inzien, vandaar zijn frustraties waarschijnlijk.

Nee, je lijkt het best goed voor elkaar te hebben ...als je maar zelf wil!

afbeelding van alyssake

Mijn gevoel weet k zelfs

Mijn gevoel weet k zelfs niet. IK voelde vorig weekend toen ik hem zag geen verliefde gevoelens ofzo. Wel kwamen er herinneringen naar boven. Dat ik vroeger toch zo goed met hem kon praten, en ook veel met hem heb gelachen voor we samen waren. Ik dacht altijd dat we vrienden gingen blijven. Daarom ook dat alles van de voorbije maanden zo pijn deed. Te moeten horen dat hij me anders ging voorstellen dan ik ben.... Had zoiets niet van hem verwacht. Tenslotte had hij zelf moeite met onze breuk.
Ik weet zijn bedoelingen op het moment niet, en juist daarom zit ik in de knoop met hoe ik me moet gedragen. Ik wil niet onvolwassen zijn en hem staan negeren. Maar ik wil ook niet tonen hey al die leugens de spons erover en het is ok.

afbeelding van Fitti

Is afstand nemen =

Is afstand nemen = onvolwassen zijn?
Negeren is misschien een verkeerd gebruikt woord, maar effe ruimte laten zal je misschien goed doen ?

Mijn ex is de weg ook kwijt en was diegene die vrijheid vroeg. Ik heb ze die nu gegeven, omdat ik haar graag zie. Tevergeefs probeerde ik iets te redden dat niet meer te redden was. Daarmee wil ik niet zeggen dat het voor jullie over en uit is, maar graag zien is soms 'loslaten'.

Daar koos ik nu voor.

Sterkte, je komt er wel uit!

afbeelding van alyssake

Daar heb je gelijk in, soms

Daar heb je gelijk in, soms kan afstand goed doen. IN mijn geval gaf hij ook bij anderen aan dat hij geen behoefte had met te zien en met mij te praten. Na een tijdje word je dat zo gewoon dat hij of zij er zo over denkt. Dat went. Tot nu hij ineens van gedacht veranderd, en ik weet niet waarom. Dan begin ik te denken wat de reden erachter is. Door al die leugens enzo ben ik echt negatief beginnen denken achter de dingen die hij doet. Ik kan moeilijk geloven dat hij opeens wel positiever over me denkt, of wel eens met me wil praten. Die periode van afstand nemen heb ik nu al 2.5 maand gedaan, en ik heb geen toenadering gezocht in die tijd. Heb na een ruzie hem volledig met rust gelaten. Zo gaf ik hem geen reden tot mij dingen te verwijten. Dat negeren zit er nu zo ingebakken dat ik moeite heb iets anders t edoen. Ookal zou ik dat wel willen...
anyway bedankt voor je raad Fitti, wens je ook veel sterkte toe...

afbeelding van Fitti

Hij heeft je onheus

Hij heeft je onheus behandelt, en je moet je de vraag stellen of hij het niet opnieuw zou doen als hij zijn 'zin' niet krijgt.

Ik heb mijn ex altijd correct behandelt, misschien soms t?ɬ© correct en een beetje te weinig op tafel geklopt als het eigenlijk moest. Maar ik denk nu ook; ze kan me niets of toch h?ɬ©?ɬ©l weinig verwijten, dat zal ze gauw inzien'.

Het blijft zo dat het goede tot goede mensen komt en dat mensen die verkeerd handelen op ?ɬ©?ɬ©n of andere manier wel hun straf krijgen. Misschien krijgt hij nu een gevoel van schaamte en pijn, hij wil zich nu ineens goed voordoen omdt hij weet dat hij verkeerde dingen deed tov jou.

Spijt komt altijd te laat...

Hug!

afbeelding van alyssake

Hmm dat het goede de goede

Hmm dat het goede de goede toekomt en het slechte de slechte weet ik niet zo hoor. Nog niet veel van gemerkt!
Nu hoor ik weer van een goeie gemeenschappelijke vriend dat hij gisteren drama heeft zitten maken omdat hij dacht dat die vriend verliefd was op mij. Onzin, hij zou zaterdag dingen hebben gezien die bewezen dat die jongen verliefds is op mij. Nu zit die jongen zich op te vreten en te denken wat hij heeft misgedaan. Absurd is het. Mijn ex moet niets meer van me weten en toch zit hij dan zo dingen weer te verkondigen.
Hij beweerde ook dat hij het enkel ok vond dat ik meeging omdat zijn die vriend dan ook meekwam. Wat waar is weet je natuurlijk nooit. Maar het frustreet me zo dat hij zo negatief over me denkt, en toch die vriend een schuldgevoel wil aanpraten. Hij zit maar te benadrukken dat die vriend als die echt verliefd is op mij dat niet moet tegenhouden, maar dat hij het er dan wel heel moeilijk mee zou hebben.
En het idiote is , er is helemaal niets aan de hand!! We kunnen gewoon goed opschieten, maar we raken elkaar nog niets eens in de verste verte aan.
Ik snap totaal niet wat hij wil bereiken ...