Hey meiss,

Nou he, ik wordt ook gek van de tweestrijd die ik voer hoor. Waar moet je nou voor kiezen he, je verstand of je hart. Ik ken hem zo goed, ik kan zo goed hem peilen en ik weet dat wij zoveel gemeen hebben en daarbij enorm veel liefde voor elkaar hebben. Maar hij kiest er op dit moment voor om geen relatie aan te gaan, omdat hij mij dan niet hetgeen kan geven waar ik recht op heb. Het kost hem zoveel energie om door een dag te komen en alle dingen weer op een rechte pad te krijgen in zijn leven. Toch voel ik mij alleen aan de ene kant, en voel ik mij onrustig, dan weer aan de andere kant juist kalm en rustig omdat ik weet dat het prima is om aan jezelf te werken. In de tussentijd te genieten van elkaar,...

Ja het kan zomaar over zijn van zijn kant of die van mijn kant... en dan scheiden onze wegen. Ik heb hem gisteren ook duidelijk gemaakt dat ik geen speelbal ben voor hem. En dat vechtlust om mij terug te krijgen komt wel goed, hij heeft al stappen ondernomen door echt ook iets te doen met de dingen die ik eerder aangaf tijdens onze relatie. Ik wou graag dat hij wat meer kleine dingetjes deed en zei om zijn liefde te tonen... hij kwam hier met een bos bloemen en bood zijn excuses aan voor alle verdriet. Maja ik ga het merken...

Liefs.

Haai meiss,

Ja een pittig dagje vol met emoties en verwarring. Woorden die hij zei, daden die hij deed... het zei mij zoveel en ik ging ervan uit met mijn stomme koppie dat het vanaf nu allemaal weer goed is? Maar ik was vergeten dat vertrouwen weg is in elkaar, dat dat herbouwd moet worden. Ik was vergeten dat hij zichzelf kwijt is en mij daar nu op het moment niet bij kan gebruiken. Zoveel dingen die ik was vergeten uit liefde voor hem. Ik weet dat hij nu niet voor 100% voor mij kan gaan, dat zegt hij ook eerlijk want het kost hem zoveel energie om op zichzelf te focussen. Hij is in gesprek met de arbo arts en die geeft hem allerlei tips en handvatten om zijn leven weer in orde te krijgen. Hij is in de ochtend als ie van bed af komt al moe, ziet overal tegen op. Hij vindt dat geen goede basis voor een relatie.. gelijk toch ook?

Maar om op je vraag terug te komen, of ik de kracht heb om als vrienden met elkaar om te gaan. Hem te zien en leuke dingen te doen in de wetenschap dat er verder op dit moment geen relatie of commitment is? Ja ik wou dat ik daar een antwoord op heb, maar als ik overal van te voren een antwoord op kon geven kon mij veel pijn en moeite bewaard blijven. Ik denk dat ik er gaandeweg achter ga komen. Ik denk altijd van mijzelf dat ik genoeg kracht en flexibiliteit in mij heb om dit aan te kunnen.

Wij willen inderdaad op het moment geen anderen in ons leven...En het rare is dat het altijd kan gebeuren maar hier ga ik niet vanuit. Ik kan niet angsten leven, want dan kom ik nergens. Ik vertrouw er op dat hij mij dit eerlijk zal vertellen als er een ander is. Hij is op dit moment heel eerlijk en oprecht naar mij en hij doet zichzelf hiermee ook pijn niet alleen mij "dat zou je bijna vergeten he". Voor hem is het net zo goed onzeker,.. ik kan ook een andere man vinden in mijn leven en verliefd worden.

Uhm ja of dit een goede manier is? Geen idee guys. Maar één ding weet ik wel; ik geniet ervan om bij hem te zijn en andersom ook. En ik volg mijn hart, want dat is het enige juiste wat ik kan doen. Ik vertrouw er op dat mijn ex ook leert ipv zijn verstand te volgen "wat hij altijd heeft gedaan" om nu zijn hart te volgen. Want uit gesprekken van gisteren merkte ik dat hij heel goed weet wat hij wilt maar niet z'n hart durft te volgen.. misschien heel misschien als dat moment daar ooit komt weet hij wat hij moet doen. Want op dit moment heb ik verdriet om hem zo te zien,.. niet gelukkig in zijn werk, niet gelukkig met zichzelf, niet gelukkig!

liefs

Ik snap wat je bedoelt te zeggen. Misschien heb ik het zo gezegd in mijn vorige reacties dat het de bedoeling dat wij als vrienden met elkaar om gaan, maar zo is het niet. Wij willen juist elkaar blijven zien omdat wij beiden denken dat een relatie gaat werken en dat is wat wij beiden willen. Maar op dit moment zit het er niet in omdat hij voornamelijk nog erg aan zichzelf moet werken. Ik zelf ben ook bij lange na niet waar ik wil zijn in het leven. Als wij op dit moment een volledig relatie zouden aangaan terwijl wij beiden niet "genezen of heel zijn als eigen persoon zeg maar" dan werkt het gewoon niet. Wij sterken dan alleen maar elkaar negatief aan, en belemmeren elkaar in ons eigen ontwikkeling en proces.

Ik beweer absoluut geen dikke olifanten huid te hebben, hij net zo min. Maar één in alle reacties alles wordt af gegaan op mijn gevoel en mijn verdriet die ik kan hebben, maar het kan ook allemaal andersom zijn. Ik zie zijn verdriet in zijn ogen en verlangen.. natuurlijk kan ik het mis hebben. Waardeer ieders mening hier en jullie hebben grotendeels gelijk "zeker dat ik mijn eigen grenzen moet bewaken". Dit ga ik ook doen, over twee weken met mijn verjaardag zie ik hem weer, omdat hij mij graag uiteten neemt en mijn verjaardag wilt vieren. Op dat moment zal ik met de nodige vragen confronteren en zijn gevoelens.. alleen ik heb ook geleerd dat je een man nooit rechtstreeks naar zijn gevoel moet vragen. Ik ga wel op het gevoel af hoe het is ons samen zijn...als ik hiermee in een flinke put terecht kom dan weet ik ook wel weer dat ik daar uit kom. Maar dan wel met een schoon geweten dat ik alles eraan gedaan heb om ons relatie te doen slagen. Ik hou en geef enorm veel van hem en op momenten dat het slecht gaat in iemands leven laat je die persoon niet in de steek. Iedereen dealt op een andere manier met zijn of haar problemen, helaas strookt zijn manier niet met de mijne maar dat mag ik dan hem nog niet kwalijk nemen.

Ik heb hem in ons relatie ook meerdere malen gekwetst door dingen die er gezegd zijn.. hij moet ook zijn vertrouwen in mij terug krijgen. Dus betekent dat ik hem die vertrouwen moet geven en dat is andersom ook zo... helaas is dit een lang proces waarin je geduld zal moeten tonen??

Niemand weet waar de toekomst naar leidt, maar dat is maar goed ook?