Hai Bianca, wat betreft die onmacht..ik denk dat iedereen op deze site daarover kan praten. Jij had jezelf beloofd dat je je nooit meer zo gek zou laten maken door een man. Een mooie belofte, maar als het om liefde gaat een moeilijke om waar te maken. Die beslissing heb je toen verstandelijk genomen, maar nu word je door je emoties geleid. Ik lees uit jouw verhaal dat je jezelf eigenlijk maar zwak vindt. Heel herkenbaar.... ik ben nog nooit in mijn leven zo emotioneel geweest als de laatste tijd. Momenteel gaat het een stuk beter, maar als ik kijk naar de eerste maanden na de breuk. Man oh man, het leek wel of ik een ander persoon was! Mensen kennen mij als de vrolijke en sterke die altijd weer op haar pootjes terecht komt. Dit was omgeslagen... Maar weet je.. .hoewel ik me hopeloos voelde, ziet mijn omgeving me niet anders. Het is alleen zo dat ik door een ontzettende moeilijke periode heen moest.
Ook ik deed alleen dingen om te overleven: werken, boodschappen doen, beetje eten (wat er in kwam), schoonmaken....

En dat jij je alleen gelukkig voelt als je anderen helpt. Dit komt omdat je dan afgeleid bent van je eigen problemen. Want als je denkt aan jouw eigen verdriet, dan voel je je ongelukkig. Als je daar niet aan denkt, voel je die pijn niet. Dit zal tijdelijk zijn.

Doe je dingen, werk, zorg dat je de dagen doorkomt. Help anderen... tjonge, dat is toch ook zelfs een goed ding?? Dit zijn zaken waardoor jij "overleeft". OP het moment dat het weer beter met je gaat, kom je vanzelf weer aan andere dingen doe.
Volgens mij doe je het al heel goed! Maar wellicht moet je nu niet teveel eisen aan jezelf stellen...dat maakt je extra verdrietig.
Sterkte! Panic

En weet dat ik dat enorm herken, het er mee klaar zijn me "zo" te voelen. Ik heb dat ook heel erg (gehad). Ben sowieso wel iemand die echt boos op zichzelf kan worden. Momenteel ben ik bezig weer mezelf te worden en kracht terug te vinden. Dat gaat stap voor stap en zal bij jou ook gebeuren!
Je bent volkomen "normaal";-) Al is niemand dat he? Vroeger bij mijn ouders hing er tegenover de deur een poster met de tekst (zag je dus meteen bij binnenkomst) "Ooit een normaal mens ontmoet? En, beviel het?" Kortom: niemand is normaal, iedereen is bijzonder!