Oh man man man. Voel me rot. De vader van mijn kindje is me na 2 jaar nog steeds ah beschuldigen en verwijten. Zei hij maar...ik heb de breuk nooit goed verwerkt en daarom doe ik zo...nee, ik ben een ontaarde moeder en ik ben niet goed genoeg voor deze wereld. En ik doe het zo goed! Van maandag tm zaterdagochtend is onze dochter bij mij, ik breng haar naar school naar sport naar vriendinnetjes. Alles regel ik, en ik doe het met liefde en plezier. Hij is de weekendpapa, is nog nooit bij zwemles geweest, niet bij t sporten, belt haar nooit door de weeks. En nu moet ik iets meer werken door de weeks, tijdelijk, ik vraag hem of hij iets kan betekenen hierin, zegt hij dat het mijn verantwoording is. Ik moet het maar oplossen met mn werkgever. Gezegd dat dat geen optie is, en nu ben ik ontaard omdat ze af en toe bij een vriendin moet slapen. Ik moest hem geen schuldgevoel aanpraten. Ik snap niet waarom hij blijft gooien met modder. Het enige wat ik kan bedenken is, na 3 weken had hij al een ander waar hij nu mee samenwoont. Heeft hij ooit de relatiebreuk verwerkt? Waarom zo die wrok en vernijn. Ja ik heb de relatie verbroken na 8 jaar leugens, drugsgebruik en geldproblemen. Ik heb het nu zoveel beter op allerlei gebieden. Ik word er zoooo verdrietig van. Ik ben zon goede lieve mama maar ik zal van hem nooit die erkenning krijgen en dat voelt zoooooo oneerlijk!!!!