Na een feestweekend met een groep vrienden begon ik een van die vrienden bijna dagelijks te zien. We aten samen, dronken samen, praatten samen, vaak tot diep in de nacht of de volgende ochtend. Na een tijdje was het dan zo ver: de eerste zoen, en de eerste nacht samen met haar. Wat volgde was een fantastische tijd, wat ik voor haar voelde had ik nog nooit voor een ander gevoeld. Vrij snel ontmoette ik haar ouders, en zelfs al familie in het buitenland, en natuurlijk heeft zij ook mijn ouders ontmoet. Ik had voordat we wat kregen echter al een lange reis geboekt, en twee maanden in onze relatie ben ik een maand weggeweest. Uiteraard is er wel veel contact geweest over de telefoon, en internet. Na terugkomst ben ik gelijk naar haar toe gegaan voor een geweldige middag en avond. Echter de rest van de week heb ik haar alleen maar over de telefoon en internet gesproken. Ik dacht daar weinig bij, ze heeft het wel vaker ongekend druk en heeft dan haar rust nodig. Daarbij zijn we het weekend erop nog een weekendje weg geweest waarbij we de stad uiteraard uitgebreid hebben verkend, maar ook zeer zeker flink wat tijd op de hotelkamer hebben doorgebracht. De week erna heb ik haar nog meermalen gezien, vrijdag nog naar een feestje geweest, en zaterdag een dagje uit en uit eten. Hierna ben ik naar een verjaardag gegaan, zij bleef thuis. Op de verjaardag kreeg ik nog een aantal pikante smsjes. De dag erna hebben we nog bij wat gezamenlijke vrienden gegeten. Op maandagmiddag vraagt ze me of ze 's avonds even kan komen buurten, natuurlijk vond ik dat prima! Echter, ze maakt het die avond uit met de mededeling dat ze had nagedacht en niets meer voor me voelt. Uiteraard stortte ik in, en tot op de dag van vandaag vraag ik me af hoe je zo kan omslaan?
Het wordt echter nog onduidelijker: ze vond dat ik perfect was geweest, maar het gevoel was 'gewoon weg', en ik had haar meer ruimte moeten geven. Daar praat je toch over?
Verder had ze me eerder al eens gezegd dat ze geen van haar ex vriendjes nog ziet, bij mij vroeg ze gelijk of we nog vrienden konden blijven. Sterker nog, we zijn nog als elkaars date naar een feest geweest wat we beiden niet wilden laten schieten waarna we nog samen bij haar thuis op de bank in slaap zijn gevallen. De dag erna zijn we nog uit eten geweest waarbij ze vertelde dat ze meer ruimte voor zichzelf nodig had, en zichzelf moest terug vinden. Een week later zijn we na een avondje stappen bij mij thuis nog een laatste drankje gaan doen met wat vrienden. Na afloop wilde ze blijven slapen op de bank. Ze vroeg toen iedereen weg was of ik er even bij wilde komen en zei dat we ons helemaal niet als exen gedroegen. Weer zijn we samen in slaap gevallen.
Later was er nog wat voorgevallen binnen mijn familie, we hebben toen tot 8 uur 's ochtends gepraat bij haar thuis, als beste vrienden, zo gemakkelijk.
Ondertussen zijn we wat weken verder en mis ik haar nog steeds, maar ze negeert me ook steeds meer. Waar we eerst dagelijks nog chatten is het nu af en toe eens een berichtje, niet eens dagelijks. Verder kwam ze laatst nog wat spulletjes halen en wist niet hoe snel ze weg moest zijn. Op feestjes en/bij vrienden zien we elkaar echter nog wel, en dan gaat het verder gewoon normaal. Ik vraag me gewoon af wat er nu echt aan de hand was/is? Of we nog een kans hebben? Of ik wel in een relatie met een van mijn vrienden had moeten stappen? Of het aan haar vorige relatie die zoveel tijd van haar opslokte ligt, dat ze nu verloren tijd aan het inhalen is? Ik baal gewoon zo vreselijk van de onduidelijkheid, zeker aangezien ik nu steeds meer het gevoel heb dat ik naast een droomvriendin ook een geweldige vriendschap aan het kwijtraken ben.