Één van de eerste dingen die ik zelf doe als een relatie definitief over is, is om echt alle mogelijkheden en manieren om weer toenadering te zoeken, weg te nemen. Dit doe ik, hoe moeilijk dan ook, echt heel resoluut en genadeloos, omdat ik uit ervaring weet dat al het contact verbreken de eerste stap is in het loslaat-en afscheidproces.

Alle confrontaties met zijn (of haar) bestaan uitwissen of in ieder geval tot het minimum beperken. En de drempel voor jezelf verhogen zodat je niet 'toch maar weer' contact probeert te zoeken. Smsjes en telefoonnummer verwijderen, oude emails opbergen in een folder, foto's idem ditto, en ook zijn naam blokkeren en uit mijn MSN-chatlijst halen. Het is in mijn ogen absoluut zelfmarteling als je de wegen en linken naar een ex open en binnen handbereik houdt, omdat je daarmee ergens toch gewoon de Hoop en band in stand blijft houden.

Zoals Johnny al schreef, 'vrienden blijven' nadat een relatie tot een eind is gekomen, is in de meeste gevallen in praktijk toch een illusie. Ik denk dat het begrip 'vriendschap tussen ex-partners' alleen mogelijk is, als partners ten tijde van de relatie die weg al BEIDEN zijn ingeslagen. Partners waarbij het gevoel voor elkaar veranderd is in een broer-zus verhouding, in een 'maatjes'-zijn. Het 'houden van' en 'geven om' is er nog wel, maar de noodzaak om die relatie voort te zetten is voor beiden gewoon, realistisch gezien, geen optie meer. Er is wederzijdse acceptatie en berusting dat het 'over' is. Er is tijdens de relatie al heel geleidelijk door beiden partners (onbewust) afscheid genomen van het begrip 'Geliefden', ze zijn wat dat betreft al 'los' van elkaar.

Als je op die manier uit elkaar gaat, als de redenen en motivaties om uit elkaar te gaan individueel in verhouding zijn (dus niet een einde waarbij 1 van de partners intens verdrietig en alleen 'achterblijft', omdat hij/zij de relatie nog wél had willen voortzetten), dan kun je na een einde met de inmiddels ontstane vriendschap verder gaan.

Terug naar jou.

"Toen het uit was gegaan, hadden we nog elke dag contact". Ik denk dat dit, voor jullie beiden, het van elkaar loskomen, heeft belemmerd. De relatie mag dan 'officieel' uit zijn geweest, maar feitelijk hebben jullie die relatie emotioneel gewoon voortgezet. Met alle respect: ik denk wel dat dit het er alleen maar moeilijker op heeft gemaakt.

Dat jouw 'ldvd' nu 'steeds erger' lijkt te worden, komt geloof ik voornamelijk omdat het contact NU pas echt is weggevallen. Nu hij je (opnieuw?) heeft geblokkeerd, en dus emotioneel ook niet meer 'beschikbaar' is, wordt je eindelijk gedwongen om zonder hem verder te gaan en deze acceptatie toe te laten. Het zal voor jou absoluut nog niet zo voelen op dit moment, maar ik denk dat dit wel een verlossing kan betekenen. Misschien dat hierdoor de emotionele touwtrekkerij tussen jullie eindelijk tot een einde komt.

"Gezegd dat we beide rust moeten hebben en als hij er klaar voor is gwn weer contact met mij kon opnemen. En een wk later had ie me weer unblokt. Zeiden nog niks tegen elkaar. Totdat ik wél iets moest zeggen."

Hmm, je was goed op weg toen je eindelijk zelf had besloten het touw neer te leggen. Je was in staat het bij hem neer te leggen en dáár te houden, stappen terug te nemen. Totdat je ergens het idee of gevoel kreeg dat je, wederom, opnieuw 'wel íets moest zeggen'. Je hebt het touw opnieuw opgepakt en aangetrokken. Zie je het patroon?! Contact wordt weer gevoed en dan, wederom, volgt opnieuw een mini-herhaling van de hele cyclus.

Voor je zelfbehoud: stop ermee! Focus je op jezelf, jouw proces, jouw verwerking. De redenen waarom hij je opnieuw heeft geblokkeerd, doen er niet meer toe. Het feit dát hij je heeft geblokkeerd spreekt veel meer. Hij kan je van alles vertellen ('ik wil graag vrienden blijven'), maar ik vraag me af of hij op dit moment de meest betrouwbare persoon is die je zou moeten willen geloven. Hij mist je niet, schreef hij? Misschien moet je dat argument gebruiken om ook zelf geen contact meer op te nemen. Of hij je nu wél werkelijk of niet werkelijk mist, hij heeft het toch maar mooi gezegd.

"Heeft ie me nou weer geblokt omdat hij het toch moeilijk vind? Moeilijk vind om contact te hebben. Maar als ie me niet mist kan hij toch wel normaal contact hebben? Als hij het er niet moeilijk mee heeft wrm doet hij dan zo moeilijk?!"

Okay. Laten we ervan uit gaan dat hij je, inderdaad, niet mist: dan lijkt mij 'normaal contact hebben' ook iets waar hij nu eenmaal niet zoveel behoefte (meer) aan heeft. Nogmaals: de redenen waarom hij je weer opnieuw geblokkeerd heeft, daar zul je misschien nooit achterkomen. En misschien moet je dat ook niet meer willen weten

En als je echt 'rust wilt', kan ik je verzekeren dat hem blokkeren en uit je lijst verwijderen, je écht zal kunnen helpen om niet constant met hem en zijn 'blokkeer-drang' geconfronteerd te worden. Die rust kost je maar een klik of twee!

Sterkte.