Er zijn momenteel 0 gebruikers en 6 gasten online.
Onduidelijke ex
na 5,5 jaar zegt hij opeens dat hij het niet meer weet...
we hebben 1,5 jaar samengewoond, in een relatie van 5,5 jaar.
Na een ruzie wil hij niet met me praten, het weekend zouden we teruggaan naar onze ouders (we wonen samen in een andere stad en studeren daar), zouden bij zijn moeder slapen.
hij belt me, dat ik beter bij mijn ouders kan gaan slapen omdat hij niet meer weet of hij verder met me wil.
zaterdag hebben we met elkaar gepraat, ik was vooral boos en teleurgesteld, dat hij niet eerder gezegd had dat er iets was (10 dagen hiervoor kreeg ik een smsje, dat ik nooit bang hoefde te zijn om hem kwijt te raken), zondag hebben we elkaar weer gezien, hij heeft me vastgepakt, een dikke knuffel gegeven en hij zei dat het hem speet.
9 dagen later, wist hij wat hij wilde, niet verder met mij.
hij is zijn spullen bij ons huis komen ophalen, de laatste keer zei hij dat hij van me hield, om me gaf en dat zijn gevoelens niet veranderd waren, maar hij niet verder wilde.
hij heeft nog minimaal 3 weken tegen vrienden gezegd dat hij van mij houdt, en dat hij voor auto's wil springen.
Hij betekent alles voor me, hebben samen veel mee gemaakt, zijn vader en diens vriendin die mij niet mogen en niet goed genoeg vinden, vrienden die mij liever zagen gaan dan komen. ik druk met school hij druk met werken (vooral in het weekend en ook nog 's avonds)
we zouden nu weer allebei meer tijd hebben voor elkaar, samen weggaan.
Als reden gaf hij, dat hij vond dat we teveel ruzie hadden, (heeft hij achteraf pas verteld), maar hij noemde het ook ruzie als ik bijvoorbeeld vroeg of hij iets wilde opruimen, ik dat na 3x vragen, de 4e x 'bozer' vroeg. Ook dit heeft hij pas verteld nadat het uit was.
Ondertussen zijn we 4 maanden verder, als ik iets over hem hoor, ben ik helemaal van slag.
Ik hou nog steeds ontzettend veel van hem, ik weet wat ik kwijt ben en nu besef ik pas hoeveel ik van hem houd.
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Hey kuskip, snap precies hoe
Hey kuskip,
snap precies hoe je je voelt! Bij mij is het alleen pas net geleden allemaal. Woon nu sinds afgelopen zondag weer bij mijn ouders na relatie van 4 jaar en 2 jaar samenwonen. Ik trek het echt niet allemaal.
Kan je geen tips geven helaas hoe je hem terug moet krijgen, heb zelf ook alles geprobeerd. Maar veel afleiding zoeken is wat ze zeggen maarja, als je elke seconde van de dag aan iemand denkt?
dat heb ik ook. het is nu
dat heb ik ook.
het is nu wel 4 maanden geleden, maar bij alles wat ik doe, spookt hij door mijn hoofd. Ik weet dat hij mij niet mist, anders had ik al wel iets van hem gehoord.
zijn nichten denken dat hij vooral met zichzelf in de knoop zit enzo...
ik heb nog wel hoop dat het goedkomt tussen ons, maar daar leef ik niet meer naar.
Als hij echt de ware is, komt het ooit wel goed tussen ons (dat heb ik bij kennissen ook gezien). Als hij neit de ware is, heb ik wel hele mooie en goede herinneringen aan onze 5 jaar samen.
Ik probeer nu van alles te genieten wat ik doe, ik wil binnenkort voor 5 maanden naar het buitenland, iets wat ik niet had gekunt als ik nog bij hem was.
Toch besef ik nu pas, wat ik echt voor hem voel, en dat ik hem ontzettend veel mis en eigenlijk alleen maar zekerder weet dat ik neit zonder hem wil. Aan hem wil ik laten zien dat ik sterk ben en zonder hem kan, ook al kan ik dat eigenlijk niet.
Ik heb in de afgelopen 4 maanden al meer dan 1000x geroepen dat ik van een brug wil springen, laatste tijd ging dat weer beter, maar nu komt dat gevoel ook weer terug:(
heel veel sterkte met alles, ik weet hoe je je voel. Ik woon nog wel in het huis dat we samen hadden, mijn ouders wonen in een andere stad waar ik mijn studie niet kan afmaken, het is fijn om mensen om je heen te hebben die om je geven en klaar voor je staan!
liefs
contact
dit is zo raar en tegenstrijdig
wij verwachten van de ex-partner dat hij contact opneemt, terwijl de meeste op deze site proberen geen contact te zoeken.
Stel dat mijn ex contact met mij zou opnemen, dan zou ik heel koud en koel reageren.
Remy 10
contact
ik weet niet wat ik zou doen,
aan de ene kant heeft hij mij heel veel pijn gedaan, maar aan de andere kant houd ik ontzettend veel van hem en ben ik knettergek op hem.
ik zou het hem iig niet makkelijk maken, dan zou hij toch echt moeten bewijzen dat hij voor me wil gaan.
Ja het is natuurlijk
Ja het is natuurlijk makkelijk gezegd, hem laten zweten en koel reageren maarja, denk dat dat op zo'n moment zo moeilijk is! Het makkelijkste zou zijn als je in iemand zijn hoofd kan kijken, of in de toekomst.
Denk dat mannen zowiezo makkelijker gevoelens opzij kunnen zetten, en door kunnen gaan. Maar als iemand echt met zichzelf in de knoop zit (zoals bij mijn ex en de jouwe kuskip) denk ik wel dat het helpt om diegene de tijd te geven voor zichzelf, maar natuurlijk niet tot het oneindige of tot je er zelf bij neervalt.
In ieder geval niet van een brug springen!! dat is geen enkele man waard!
Ach ja de liefde he, doet gekke dingen met je :s
over mijn zelfmoordneigingen
over mijn zelfmoordneigingen ben ik ondertussen wel redelijk heen...
ik heb voor mezelf gewoon hele grote plannen gemaakt die ik per se wil realiseren, daarna zie ik wel weer verder.
Ik geloof nog steeds in een ware liefde, als mijn ex en ik voor elkaar bestemd zijn, komt het ooit wel goed tussen ons. Ik kan niet meer doen dan verder gaan met mijn leven, leuke dingen doen en aan iedereen en aan mezelf bewijzen, dat ik het zonder hem ook redt.
Ik mis hem nog steeds elke dag, maar probeer niet teveel aan hem te denken, verder te gaan en zien hoe alles loopt.
liefs
Ik heb net je Blog gelezen
Ik heb net je Blog gelezen en herken hier ook ontzettend veel in!!!
Ook het stukje dat jij niet werd geaccepteerd door zijn vader en diens vriendin, zo had ik dat ook met zijn ouders, en ook dat van die vrienden...
Mijn ex had geen contact meer met zijn ouders en daar krijg ik de schuld van en zijn "vrienden" hebben hem volgens mij opgestookt om de relatie te beïndigen.
Ik heb nooit een duidelijke of een eerlijke reden gegeven van mijn ex waarom hij niet meer verder wilde, ja volgens hem was het beter zo.
Een week voordat hij niet meer wilde hadden wij ook ruzie, voor de zoveelste keer over hetzelfde onderwerp en ben ik een dag en een nacht naar mijn ouders gegaan, hij smeekte mij om terug te komen, want hij hield zoveel van mij en wilde me niet kwijt een week later was het uit en de week daarna had hij al zijn spullen opgehaald (woonden ook iets meer als 1,5 jaar samen en waren verloofd).
We hadden het er vaak over om ook met z'n 2 en de katten onze spullen te pakken en weg van de stad hier en zijn ouders enz. hij trok dat niet meer en nu opeens was dat weg, heeft hij weer contact met zijn ouders en krijg ik overal de schuld van, zo oneerlijk!!
Wij hebben al een lange voorgeschiedenis, waarin dit de 3e keer was dat het uit ging tussen ons, in totaal ongeveer 3,5 jaar geduurd.
Na de 2e keer dat het uit was heb ik ook een zelfmoordpoging gedaan, en de laatste keer nu 2 maanden geleden wilde ik weer weg, weg van hier en had zoiets van het hoeft nu al helemaal niet meer en had ook zoiets van was het de vorige keer maar gelukt dan had ik nu niet weer al dat verdriet gehad!
Maar nu ben ik blij dat ik er nog ben, echt...
Hoe moeilijk het ook is om het te accepteren dat hij mij weer zo heeft laten vallen.
Ook heb ik het gevoel dat hij mijn enige en echte grote liefde is, dat had ik al vanaf het begin dat ik hem leerde kennen en geloof ook in het lot, dus als het echt mijn lot is komen we vanzelf ook wel weer bij elkaar en zo niet dan merk ik over een tijdje wel wat dan wel mijn lot is!!
En ja tot die tijd kan je inderdaad niets anders doen dan verder gaan met je leven en vooral goed met jezelf bezig te zijn!!!
Succes en sterkte!!!
Liefs
bedankt
hoe rot ik het ook voor iedereen vind, ik vind het fijn om te weten dat ik niet de enige ben die zoiets meemaakt...
ik heb gelukkig zelf twee voorbeelden van hoe het kan:
bij kennissen van me, is het na een jaar weer goedgekomen
mijn neeft heeft weer een nieuwe vriendin, zijn vriendin heeft ook samengewoond met iemand, maar is ook weer helemaal gelukkig...
ik weet niet hoe het loopt, dat weet niemand, maar ik weet wel, dat ik me best ga doen voor mezelf, laten zien dat ik het kan. En als we bij elkaar horen, komt het ooit goed tussen ons, en anders is hij niet de ware voor mij...
bedankt voor jullie steun:)
liefs(K)
Snap wat je voelt
Herken mezelf ook in dit verhaal. Momenteel ben ik 1,5 maand single na een relatie van 4,5 jaar waarvan 1 jaar samengewoond.
In oktober zei ze dat ze me niet meer graag zag en dat ze niet meer verder kon voor nu. 2 weken later, toen we afspraken voor de meubels te verdelen, zei ze dat ze minder zeker is als in het begin, ze het moeilijker heeft als verwacht, me mist, me graag ziet maar toch nog achter haar beslissing staat omdat ze niet gelukkig was en eerst rust wil. Ze wil tijd en ruimte. Inderdaad typische woorden
Ze heeft dan alle meubels overgekocht en ik heb mijn persoonlijke spullen allemaal meegenomen.
Nog eens 2 weken later, toen we telefonisch contact hadden, zei ze exact hetzelfde. Als ik naar mezelf kijk doet die onzekerheid en hoop het meeste pijn. Heb daarom ook het contact verbroken voor 3 weken nu en moet zeggen dat het nu veel beter met me gaat. Ze contacteerde mij een aantal dagen geleden wanneer ik de post kan komen halen. Ik heb koel gereageerd , maar toch nog geïnteresseerd in hoe het met haar gaat etc. In ieder geval begin ik niet meer over de problemen in de relatie. Ik kan haar daar nu niet meer mee helpen om haar te overtuigen (werkt trouwens enkel averechts). De relatie een nieuwe kans geven kan enkel als beide partijen er 100 percent achter staan. Dus zolang zij mij niet verteld dat ze er 100 percent voor wil gaan, wil ik niet terug, en ga ik verder zonder haar. En ik denk dat dit ook voor jou het beste is. Je wilt echt niemand dat niet 100 percent voor jou gaat!