Hallo,
Ik las dat schrijven helpt..
Vorige week zondag is het uit gegaan met mijn ex.. maandag gebeld.. ze zei moet even nadenken.. woensdag heeft ze echt de knoop doorgehakt.
Het lijkt wel of ik gek word.. Ik kan niet eens normaal eten.. niet slapen.. geen tv kijken. kan alleen maar aan haar denken. Belde haar donderdag 1x en stuurde 3 smsjes.. kreeg er 1 terug of ik haar alsjeblieft even met rust wilde laten.. en dat ik iemand moest zoeken die mij gelukkig maakt, maar dat is zij!
Ik twijfel nog steeds of ze het wel echt wilde uitmaken.. ze wilde het al 2x eerder doen.. omdat ze me te lief, te aardig, te leuk enz. vond. Ze is hiervoor door 2 vorige exen door gekwets en wilde ze niet weer mee maken.. en leek haar beter dat ze dan de zekerheid had dat ze het zelf uitmaakte. Ik heb haar ervan kunnen overtuigen dat ik echt van haar hou, nu heeft ze het dus echt uigemaakt..
we hebben zoveel met elkaar gedeeld.. onze hele levens verhalen hebben we elkaar verteld. Ik weet dat iedereen dat doet in een relatie.. maar ze zei dingen tegen me na na een paar weken die ze nog nooit tegen haar ex had verteld waar ze 2 jaar mee had.. zo goed voelde ze zich bij mij.. ze zei dat ik haar rustig maakte en veel respect had voor haar. nu is het dus uit..
ik ben kapot.. echt.. ik ga naar familie, vrienden.. elke avond probeer ik van huis te zijn maar als ik thuis kom zit ik te janken als een klein kind, wil ik haar bellen om te vertellen hoe ik me voel.. maar ze gaf duidelijk aan dat ik haar ff met rust moest laten en haar moest vergeten. ik probeer het maar elke keer denk ik zou ik haar uitnodigen om naar bijvoorbeeld de sauna te gaan of wil ik haar uitnodigen voor een goed gesprek.
ik heb haar nu 3 dagen met rust gelaten.. wil echt heel graag bellen omdat ik er van overtuigd ben dat ze nog steeds bij me wil zijn. ik lees van andere verhalen.. "laat haar met rust" dat wil ik ook maar ik wil weten wat IK moet doen, ik voel zon erorme leegte en verdriet, ik word echt gek, ga echt kapot! en ja ik ga naar familie, wandelen, fietsen, werken, vrienden. maar bij alles denk ik aan haar, en ik wil niet zielig overkomen, normaal ben ik heel zelf verzekerd, en denk ik alles komt goed. Maar weet het even niet meer
help..
Donno
Hee hoe moeilijk of het ook is, wat je nu het beste kunt doen is, niet bellen, niet mailen, niet sms-en , en je niet laten zien, dat is het allermoeilijkste, maar dat is het enige wat helpt, want als ze echt van je houd, komt ze terug, en dat kan alleen als jij afstand neemt, wat als ze echt van je houd, wil ze dat niet, als jij blijft doorgaan krijgt ze er genoeg van, laat haar maar even met rust!!!
Kom jij ook maar even tot rust, en geloof me je gaat niet kapot!! je word alleen maar sterk.
Zomersproet
donno
hoe moeilijk het ook is om niets van je te laten horen, het moet, echt waar!
weet hoe je je voelt, zit in dezelfde situatie, het is nu ook al bijna 2 weken uit en ik heb volgehouden en wat blijkt....hij heeft me al 2 maal gebeld om te vragen hoe het gaat en we vertellen elkaar hoe onze dag was enz...ik weet nog niet welke richting het zal uit gaan maar he b hem vandaag voor de eerste keer zelf gesmsd om hem veel succes te wensen bij zijn tenniswedstrijd vandaag, hb er heel voorzichtig een kusje bijgezet en kreeg meteen een antwoord terug met een kusje erbij?!
dus laat het eerste contact maar van haar komen!
Ik snap je wel. Maar wat als
Ik snap je wel. Maar wat als zij reageert op dezelfde manier: laat het eerste contact van hem komen. Zo kom je nergens.
Ik zou ook haar met rust laten. En ook niet hopen dat zij je gaat eerst contacteren. Je mag jezelf geen valse hoop geven. Je zit nu in een rouwproces en je MOET rouwen. Als je geen zin hebt om weg te gaan dan is dat zo. Ween het uit, praat er met iedereen over, schrijf het van je af enz.
Maak niet die fout
Die fout heb ik gemaakt. Hij wilde ook even rust, maar ik kon het niet.
Er zal zoveel onrust in mijn lijf, ik wilde weten waar ik aan toe was.
Ik ben ervan overtuigd dat ik hem weggejaagd hebt en geloof me... Ik ben er nog steeds kapot van en het schuldgevoel vreet aan me.
Toch..
ik kon mezelf niet inhouden begin van de middag.. kon het echt niet laten om een sms te sturen.. kreeg een boze sms terug.. "dacht dat je me even met rust wilde laten.. nu sms ik gewoon niet meer terug.. mischien begrijp je het dan dat ik met rust gelaten wil worden"
na dat smsje voel ik me op een of andere manier wel beter.. weet niet waarom. ben naar mijn ouders gegaan en me pa geholpen met de boom snoeien.. was lekker wat afleiding mischien komt het wel daardoor.. was weer echt de eerste keer voor me zelf boodschappen doen in het weekend en niet voor 2.. na al die maanden, dat was even pijnlijk
vanavond komen gelukkig 2 goede vrienden van me om mij op te peppen..
en ik moet zeggen.. zo van me afschrijven en goede reacties krijgen doet toch iets goeds met me..
thanks in ieder geval voor de steun.. jullie zullen me nog wel vaker horen deze dagen..thanks!
Heb je nu niet het gevoel dat
Heb je nu niet het gevoel dat je haar 'macht' hebt gegeven??
beetje
nog niet, voel me op dit moment redelijk tot goed. maar dat komt omdat ik een leuke dag heb gehad en zo een paar vrienden komen om me op te peppen..
straks als ik in bed lig.. waar ik de laatste tijd echt tegen op zie.. dan doet het echt zeer.
vooral op de bank savonds alleen en in bed. doet het zeer en voel ik haar macht nu wel een beetje.