Het ging zo goed de laatste twee dagen en nu lijkt het wel of ik weer terug bij af ben. Het is nu 2 uur 's nachts en hier zit ik weer met een fles wijn en mijn sigaretten! Heb mij vandaag zo boos gemaakt over een blog hier, nu lijkt het net of ik alle negatieve gevoelens weer dubbel naar boven hebt gehaald. Ik zit nog met zoveel vragen, en niemand weet het antwoord erop. Ik mag niet haten, maar ik haat hem! Hij heeft nog zijn vrienden, het huis, de familie, zijn werk en alle spullen waar ik zo zuinig op was. Ik ben nu 500 km weggevlucht, ik ben alles kwijt. Het ergste is dat
hij vind dat hij het slachtoffer is omdat hij het zo moeilijk had om die beslissing te nemen om mij te ruilen voor mijn nu ex vriendin nadat hij mij daarmee twee jaar lang had mee belazerd. Bah, en op al mijn vragen zoals "wat wil je nou"antwoord: dat weet ik niet! Wil je scheiden : dat weet ik niet! En dan tijdens lange telefoon gesprekken zeggen dat je van mij houd en je niet wil scheiden. Maar ondanks alle gesprekken gewoon door gaan met die ....... vrouw! Als ik nog terug denk aan al die leugens wordt ik er nog steeds misselijk van! Wat ben ik stom geweest, niet blind
want ik voelde en zag heel goed wat er gaande was. Ik heb gewoon lang hoop gehouden om dat ik in ons geloofde. En nu?? Misschien is hij gelukkig, misschien ook niet. Het maakt niet meer uit, alles is kapot!!