hallo luitjes,

Ben blij dat ik deze site heb gevonden. Al jullie ervaringen, gevoelens en verhalen helpt door ze te lezen. Vind er veel herkenning in terug, en toch is ieder verhaal weer anders zoals het mijne.
Bij ons is er geen ander in het spel, zijn de gevoelens van liefde niet verdwenen etc. maar toch gaat het telkens verkeerd... grrr....
Heb zelf veel gehuild de afgelopen dagen (is immers nog maar 6 dagen geleden) en toch ook veel nagedacht. Ondanks zijn nukken, weet ik nu wat ik had en wil het terug !!
Die onzekerheid dat dat niet mss nu te laat is of niet meer kan, die maakt mij zo verdrietig en onzeker.
Heb voor mezelf wel besloten dat ik enorm onzeker ben geworden in de afgelopen maanden (door onze relatie uiteraard ook, maar ook door een faillissement van mijn werkgever waar ik heel emotioneel bij betrokken was en door mijn gezondheid die op dit moment niet in orde is), en wil weer het zekere persoontje worden van daarvoor !!!! dus moet ik keuzes gaan maken.
Mijn keuze wat betreft deze relatie is dat ik hem mis en het terug wil.
En heb vanochtend hem een e-card gestuurd met een vrij toepasselijke afbeelding "zo van als ik denk aan...blabla.... denk ik aan jou". en heb in het kort geschreven dat ik vond dat hij moest weten wat ik voor hem voel.
Het voelt goed, weer een last minder om over te piekeren, wat de reactie ook zal zijn. Hij heeft inmiddels de kaart opgehaald maar nog niet gereageerd, zal ook nog wel een paar dagen duren denk ik. hij zal het denk ik door z'n hoofd laten schieten. Ik heb die beslissing genomen, omdat hij de afgelopen twee dagen 's avonds vanuit zijn werk langs mijn huis reed en keek. en van iemand op deze site (mijn buddy) te horen kreeg, dat hij ook denkt dat ie nog steeds met mij bezig is, want hij hoefde niet langs mijn huis te rijden en niet te kijken. Jullie horen het wel. Iedereen veel sterkte en probeer te genieten van het "mooie" leven dat al zo kort is en nu zooooo zonnig....