nu pas liefdesverdriet.... Wil ik haar terug ?

afbeelding van Joel's

Hallo allemaal,

Hey volgende is aan de hand:

Anderhalf jaar geleden is mijn relatie definitief opgebroken na 6 jaar, we hebben tussendoor al een break gehad van een maand maar toen misten we elkaar zo immens dat we terug zijn gekomen en hebben toen 2 jaar weer iets gehad. Het verhaal is dat ik het steeds opbrak, afgelopen januari heeft ze een laatste keer geslapen bij me en de vonk sloeg over, toch na een paar weken hebben we het niet doorgezet vanuit mijn kant en zij heeft het nu permanent gebroken, het leek me toen een super goede beslissing maar hieronder wordt wel meer duidelijk.

Tijdens onze relatie was er altijd heel veel passie, zeker seksueel gezien en qua liefde. Er zijn altijd wel knel punten geweest zoals dat we niet veel interesses deelde, er is ok erg veel gebeurt rondom onze relatie dat ongetwijfeld effect heeft gehad hierop. Tijdens onze relatie praatte ik ook niet over onze problemen of als ik ergens mee zat, we waren wel immens verliefd op elkaar en hielden zielsveel van elkaar.

Toch was het zo dat we vaak kregen te horen van onze familie en vrienden dat we niet bij elkaar pasten en merkte we allebei dat we aan het eind van de relatie ( het laatste jaar ) niet gelukkig werden, we gingen nog samen op vakantie en dat was heerlijk maar er miste toch iets.

Doordat er ook zoveel gebeurt is kregen we op den duur het probleem dat haar familie mij niet meer mocht en andersom was het ook zo vanuit mijn familie. Nadat de relatie anderhalf jaar terug uit ging kreeg ik kort daarna een nieuwe vriendin, dit duurde 2 maanden waarna ik en mijn ex weer contact kregen en het wilde proberen, het liep mis maar op dit moment kan ik niet meer achterhalen waarom, de afgelopen anderhalf jaar is best een groot gat geworden, al merkte ik aan mezelf dat ik mijn ex vooral aantrok om de seks die we hadden, zo kon ik soms ook erg chagrijnig zijn als ze bij me was en we hadden geen seks.

In die tijd hebben we constant contact gehad en het meerdere malen geprobeerd maar steeds liep het mis tussen ons, mijn vrienden mochten haar ook niet, ik was bang haar ouders weer te moeten zien en we merkten van beide kanten dat we te voorzichtig werden om het feit dat het weer mis kon lopen, in de afgelopen anderhalf jaar heb ik ook meerdere dates gehad waardoor ik denk ben weggelopen voor mijn liefdesverdriet. Mijn ex en ik hadden soms maanden geen contact in de afgelopen periode en als ik haar dan zag was er ook helemaal niks aan de hand. Tot dit moment mijn ex date nu sinds een paar weken serieus met iemand en nu raak ik in paniek, nu gaat het pijn doen.
Waarom komt dit nu pas en waarom kan ik haar wel onder ogen komen zonder iets te voelen voor haar, ik voel geen aantrekkingskracht meer maar als ik terug denk aan onze relatie dan heb ik soms het idee dat ik opnieuw verliefd wordt op haar. Ik moet er wel bij vermelden dat als ik haar daadwerkelijk tegen kom dat ik geen wauw moment krijg, het voelt goed haar te zien maar ik vind haar niet meer aantrekkelijk.

Ik ben blij dit even van me af te schrijven, al zeg ik wel dat ik nog steeds constant denk aan mijn ex. Ik weet niet of ik haar nog mis of dat ik een relatie überhaupt mis. Als ik aan haar denk dan probeer ik mezelf te confronteren dat het echt over is maar het is erg lastig, ik zie haar met haar nieuwe vriend en zie dan dat ze opbouwt wat wij hadden.

Ik hoop dat iemand me kan helpen.

Groet,

afbeelding van rozenblaadje

@Joel

Verwar het gemis niet met liefde, vraag jezelf af of jouw ego hier n deuk krijgt of je daadwerkelijk zo van die meid houdt.. Ik denk dat je het antwoord diep vanbinnen wel al weet..

afbeelding van Joel's

@ rozenblaadje

Het vreemde vind ik dat ik in mijn ogen de relatie mooier maak dan dat hij was, zoals ik van veel mensen hoor zijn we erg uit elkaar gegroeid en pasten onze karakters niet bij elkaar. We botsten nog al eens, ik kon niet echt diepzinnige gesprekken voeren met haar, dit kon heeel zelden. Ik merk aan mijn ex wel dat zij dit in het afgelopen anderhalf jaar al verwerkt heeft en positiever eruit is gekomen. Ze gedraagt zich juist nu meer maar hoe ik op haar gevallen ben in het begin. Toch probeer ik me er aan vast te houden dat het niet voor niks uit is gegaan meerdere keren. Ik hoop ook een beter iemand tegen het lijf te lopen na dit alles, iets in me zegt dat ik iemand beter tegenkom, het andere deel zegt dat ik een gigantische fout heb gemaakt en dat ik voor haar moet vechten. Maar ja.... Afgelopen anderhalf jaar kreeg ik die kansen ook en toen heb ik ze niet gepakt met een reden waarschijnlijk....

afbeelding van hortensia

@Joels

Joel's is het misschien zo , dat je haar aan de ene kant niet wilt maar je gunt een ander haar ook niet ?
Je noemt in je verhaal ook iets : niet praten wanneer jou iets dwars zat ?
stoorzenders in de vorm van vrienden en familie die het niet zagen zitten tussen jullie ?
De sex was heel goed schrijf je , was het lust of liefde , of toch beide .
Geen diepzinnige gesprekken tussen jullie .

Je hebt een aantal date s gehad , opzoek geweest naar iemand beter dan haar . Ik ken jou natuurlijk niet maar je kom t op mij een beetje over als iemand met een ego ..sorry dat ik het zeg en misschien er ook helemaal naast zit . Een beetje de good looking guy die alles naar zijn hand wil zetten , heb ik het mis ?

Ik denk toch dan in een relatie iets meer nodig is dan een oppervlakkig samen zijn en de lust misschien wordt verward met liefde. Als jij al niet kunt praten als je iets dwars zit met diegene waar je de intentie mee hebt je leven te willen delen waar is dan het stukje vertrouwen ? Je totaal durven geven met je mooie en minder mooie kanten...

afbeelding van Joel's

@hortensia

Het klopt, ik ben iemand die ook verandert is in de loop der jaren, ik ben bij haar gekomen toen ik 16 was, zij is zie ik ook in een stuk onvolwassener. Ik gun het haar dat ze doorgaat met een ander, het doet gewoon erg veel pijn maar ik heb der wel laten gaan en de kansen niet aangepakt. Ik ben momenteel ook 1 keer per week in gesprek met een psycholoog om mezelf weer helemaal terug te vinden, diepgaande gesprekken zaten er bij beide van ons niet in, we zitten daarin niet op 1 lijn. Ik kon wel helemaal mezelf zijn bij der maar kreeg wel wat protest soms op punten dan. Het praten over mijn problemen heb ik van geleerd, zodra iets me dwars zit zeg ik het nu meteen.

Ik hoop dat deze relatie een goede les was ipv een grote foute beslissing om het uit te maken, krijg constant te horen dat ik mijn relatie romantiseer, ik begin ook echt wel in te zien dat het laatste jaar van de relatie niet meer hetzelfde was. Als ze bij me kwam gaven we klaar soms niet eens een kus meer, deden we altijd, maar die drang was er niet meer. Kleine dingetjes maar t telt. Ik mis haar nog steeds maar ik denk dat met de tijd duidelijk wordt dat ik niet haar mis maar een goede relatie, ik blijf vast houden aan het feit dat ik t uit heb gemaakt om een reden. Ik ben een jaar lang ongelukkig geweest in mijn relatie, constante twijfel en uit eindelijk de knoop doorgehakt dat zegt genoeg neem ik aan ??

Ik heb gelezen dat de twijfel of je je relatie terug wilt normaal is in het proces van heling en verwerken van je liefdesverdriet. Al zeg ik wel dat t heel vreemd voelt alles zonder haar te doen ook al slapen we al 2 jaar niet meer samen. Ik zie haar nog steeds naast me liggen, ik denk nog steeds aan al die mooie momenten.

Ik hoor graag hoe jullie denken over deze situatie en wat het verstandigste is om te doen, kan haar natuurlijk uit mijn hoofd zetten en t advies van iedereen opvolgen dat ik beter af ven zonder haar maar wordt ik hier gelukkig van ?