Voor iedereen die het fijn vindt om iemand te horen zingen over zelf, zonder de ander, verdergaan. Ik zag het eerst als 'alleen' verdergaan... maar daarmee maakte ik mezelf meer slachtoffer, dan wanneer ik het 'zelf' noem.. Ik ben niet alleen, er zijn nog mensen die er voor me zijn en hier zijn we allemaal samen.. en zelfs al ben ik helemaal alleen......... en voel ik me eenzaam....... dan nog moet ik leren dat alleen ook moet kunnen. Ik wil geen ander nodig hebben voor mijn geluk... en dat moet ik nu gaan ervaren en leren, pff. Al is het stapje voor stapje, maar in dit hele proces ligt (en dat lees ik hier bij velen ook wel terug) een hernieuwde kans om jezelf meer te ontwikkelen, je eigen kracht meer te gaan inzetten en niet laten overschaduwen door een ander.. In mijn geval zocht ik soms teveel naar de geborgenheid van de relatie.. misschien wel om niet aan te gaan wat ik alleen nog te doen heb. Echt gaan voor mezelf en mijn leven, in plaats van een ander een grotere plaats laten innemen dan ikzelf. Bla bla Ik denk dat sommigen hier het wel herkennen. Ik heb een heel heftige, geweldige, maar ook (merk ik nu) uitputtende relatie gehad en ik heb veel geiinvesteerd in ons. Maar ook in 'haar helpen.' Ik deed het met liefde... maar uhm.. waar was zij toen ik haar nodig had?
In ieder geval een mooi rustig liedje, 'not as we' over denken in termen van IK en niet ONS. Het is klote, het doet zeer, maar uit die pijn kun je ook veel leren..........
Heel veel liefs en hopelijk een fijne avond mensen,
we komen er wel.. step by step...
Hoi, Ik las je blog en ik
Hoi,
Ik las je blog en ik herken mezelf hier heel erg in... ook altijd gezorgd in de relatie, energie erin gestopt maar weinig terug ontvangen... Zelf de keuze gemaakt om er mee te stoppen maar toch kwam die twijfel omdat het alleen zijn me onzeker maakt. Hij wil niet meer, geniet van zijn vrijheid... frustrerend om dat dan ook te zien en te horen... omdat ik me heel anders voel en blijf terug denken aan de "leuke" tijden... en dan vergeet ik even hoe veel energie de relatie me koste.. Ook woede komt er naar boven dat ik mezelf zo heb laten gaan in die relatie terwijl ik er weinig voor terug kreeg...
Ik hoop er zo snel mogelijk klaar mee te zijn..
@myrna, herkenning
Hi Myrna,
bedankt voor je reactie. Moeilijk he.. om te beseffen hoeveel je hebt gegeven.. en wat het je uiteindelijk oplevert.. ik ben er gewoon helemaal op van en dan ook nog het denken aan de leuke en fijne dingen, waardoor je er niet goed los van komt.. het is een heel proces. Ik hoop ook voor je dat je er snel een weg in vindt. Het is gewoon zwaar om te merken hoe erg je je met de ander verbonden bent gaan voelen. Ik ben nu echt stap voor stap bezig om zelf verder te komen. Dat nummer helpt me er bij op één of andere manier.
Je mag best denken aan de leuke tijden.. dat is ook goed; het is allemaal geen weggegooide tijd geweest! En je hebt karakter getoond door ervoor te vechten toch? Je hebt jezelf gegeven.. en naar mijn idee is er geen andere manier dan dat in een relatie.. Ik baal nu ook 'hoe ik me heb laten gaan.' Maar ik erken nu ook hoe mooi het is dat je je hart kunt geven aan iemand.. En ja het doet vreselijk zeer als het niet werd wat je wilde. Maar meid, meer kon je niet doen.. Op momenten dat je het alleen moeilijk vind, verlang je terug naar hem en de relatie maar juist dat zijn de momenten waarop je je eigen kracht moet gaan leren inzetten. En dat is een zoektocht. Ik ben hier als je er nog eens over wilt praten, zet het in een blog, schrijf van je af, mag ook privé: ik herken wat je zegt.
Die boosheid ook... maar de teleurstelling overheerst; het mocht niet zo zijn. Alles wat er gebeurt, kan je van leren. Wedden: wij komen hier sterker uit!
Liefs en sterkte verder!