Online gebruikers
- JosephUnlal
Nog steeds "Onwerkelijk"
Hallo beste mensen,
Het is nu zo ongeveer 2 maanden geleden dat mijn relatie op de klippen liep. Na een maand is zoals sommige weten mijn ex-vriendin met een andere jongen gegaan. Wat me erg veel pijn heeft gedaan. Letterlijk pijn. Had er veel moeite mee dat het uit was, en dit kwam er nog is bij. Slecht slapen, slecht eten. 5 Kg afgevallen. Zijn geen grapjes vind ik!! 3 jaar lang close met een meid, een erg coole tijd gehad. Was een gelukkige jongen. Alles liep op rolletjes, school ging goed, werk had ik het goed naar mijn zin, vriendin tip top in orde. Jah, mooie tijden beleeft.
Maar dan een paar weken nadat het uit is, en ze ook degelijk verdriet had gaat ze met iemand anders. Dat is even erg taai, alsof je in een stuk beton bijt. Het idee dat je meid waar je 3 jaar lang ALLES mee deeld....dan bij een andere jonge is. Dat hun alles delen wat ik met haar deelde. Dat zei haar liefde aan hem geeft en niet meer aan mij. Oftewel alles wat ik nu mis, doen hun.
Het voelt erg eenzaam zo zonder vriendin in 1x. Je beste maatje die je van binnen & van buiten kent is gewoon hatsie-flatsie weg. Ben op sommige dagen nog erg verward. Raar.....kan het soms niet geloven. Dat een andere jonge met haar alles doet, dat kan toch niet? Dat was ik toch die dat had?? Die ene meid die hoort toch bij mij?
Na het verbreken van de relatie heeft ze zich erg on-respectvol opgesteld. Ben 3 jaar lang onwijs goed voor haar geweest. Super veel voor haar over gehad. Dant komt het erg "ondankbaar" over als ze dan zo snel met een ander gaat. Ook de manier hoe ze zich opstelt tegen over mij ( met de rug naar me toe) Heb hier met een aantal mensen goede gesprekken over deze kwestie gehad. Sommige hebben het zelfde probleem. Je zit met ????? in je hoofd. Waarom doet ze het?
Heeft ze echt gevoelens voor hem, of heeft ze wel gevoelens voor hem maar doet ze het vooral voor afleiding en om niet geconfronteerd te worden met het verdriet en eenzaamheid. En jah, zei heeft het uitgemaakt dus moet ze ook beseffen dat dat zulke verschijnselen met zich mee brengt, zoals geen aandacht meer, geen liefde, eenzaamheid etc. Het lijkt alsof ze het wil ontlopen. Maar het belangrijkste is dat ik er weer boven op kom.
Ben ook erg bang dat ik haar tegen kom. Dat probeer ik echt te vermijden. Of verhalen over hoe het met hun gaat, wat ze nu doen. Daar kan ik me echt niet mee bezig houden. Doet erg zeer als ik dat zou horen. Hoe leuk hun het hebben.....want wat ik hier boven al zeg; alles wat ik mis dat hebben hun. Daarom voelt het alsof hun nu gelukkig zijn, maar dat word ik straks ook weer. Hoop ik! Maar daar geloof ik in. Die jonge doet het niet beter als mij daar geloof ik niet in. Ergens voel me erg vernederd/genaaid. Andere kant mis ik haar, maar dan wel in de persoonlijkheid die ze altijd was. En niet hoe ze nu is. Herinneringen her beleven is ook een lastige kwestie. Iemand waar je zo close mee bent geweest kan ik niet van begrijpen dat die zo iets doet. Tegen over mij. gewoonweg belachelijk.
Ze weet donders goed dat ze mij vernederd. ergens denk ik; Kutwijf dat je er bent. Andere kant mis ik haar liefde & alles eromheen...
Zo dit moest er weer even uit!
Bedankt voor je aandacht, als je het gelezen hebt dan:D
Groetjes & Fijne dagen, Dwight
- Dwight's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Dwight
Dat gevoel dat het onwerkelijk is herken ik ook... en ook al dat piekeren van jou. Weet dat dit er allemaal bij hoort en dat je tijd nodig hebt om dit te verwerken. Nee het is niet makkelijk en wordt ook vaak onderschat.
Ik wens jou ondanks alle pijn en verdriet, fijne dagen en weet dat je niet alleen bent!
Groetjes Letje
@ Letje
Hey Letje,
Klopt, ik besef ook donders goed dat het er allemaal bij hoort. Enorm wennen. Wat ik eerder al aangaf vind ik dat het al best wel oke gaat. Deze kwestie is pas 2 maanden oud! Veel gebeurd. Soms is je Mind volledig Twisted. Soms gaat het allemaal oke.
Van je af typen werkt enorm goed. Maar ook praat ik er met een vriend over. Die begrijpt me. Dat is wel fijn. Wat kan iemand waar je normaal zo veel van hield zo je leven in elkaar trappen he. Ontzettend.
Ze is erg veranderd. heeft zonder pardon haar rug tegen me gekeerd. Ik houd van haar zoals ze eerst was, toen ze bij me was. maar niet het karakter wat ze nu heeft. Bitcherig. Mijn tijd komt nog wacht maar! Hoop dat ze er nog van gaat leren dat je zo beter niet met mensen om kan gaan.
Dwight
Het is waar,je bent nog maar kort aan het verwerken hoor...en wat enorm fijn dat je zo goed met je vriend kan praten, vind ik ook erg belangrijk,je leert nu ook je echte vrienden kennen..
Ook A. heeft ons de rug toegekeerd en dat na 24 jaar....ik dacht hem ook te kennen en is ook ontzettend veranderd!! Heel vreemd om dit mee te maken en erg verdrietig..
@ letje
Jah, daar heb je ook gelijk in.
Ik dacht dat ook dat ik de rest van mn leven kon bouwen om mn meid. Dat is dus uiteindelijk niet zo! Wijze les voor de volgende relatie
@ Dwight
Vind het moeilijk, je moet op iemand kunnen bouwen in een relatie. Je vertrouwt elkaar. Het is alleen dat sommige mensen meer over nu nadenken en sommige over later. Belangrijk blijft in een relatie dat je jezelf blijft. Natuurlijk groei je naar elkaar toe, maar heel vaak worden hobby's, vrienden etc minder belangrijk. Dit is natuurlijk wel begrijpelijk, maar dit moet je denk ik ook voorkomen (in beperkte mate).
@hopenderwijs
Heb zeker genoeg aandacht besteeds aan mijn hobbys, en vrienden en de rest van mijn sociale leven.
Dat vond ik belangrijk, dat heb ik niet naar de klote geholpen. Daar pluk ik nu vruchten van ofcourse!!
Dankje !
@Dwight
Ja het is onwerkelijk en mijn raad aan jou is om het niet te proberen om dit te begrijpen. Zij alleen heeft de beslissing genomen en weet de reden, jij niet.
Mijn relatie van 3 jaar is ook in een hup afgebroken zonder 1 enkele uitleg en ik zat dus ook de eerste weken volop te denken waarom, waarom, waarom. Toen besefte ik dat hij alleen weet waarom en aangezien hij me er geen uitleg over wilde geven ik er ook voor altijd het raden naar zal hebben.
Dus heb ik gezegd : STOP, niet meer je afvragen wat hij doet, met wie, waar enz.... deze vragen pijnigen jezelf en helpen je niet om de situatie te verwerken.
En je schrijft " ze weet donders goed dat ze me vernederd" maar dit is ook van jou een veronderstelling dat ze dit denkt. Dus stop ook met zelf te denken wat zij zou denken of weten.
Het is zeker niet gemakkelijk maar doe zelf, denk zelf, besef zelf en maw werk aan jezelf. Stap voor stap en er mag zeker eens een dipje zijn maar toch in jouw eigen tempo proberen vooruit te gaan.
Sterkte
diep
@ Diep
Bedankt. Je hebt ook gelijk. Wat jij allemaal zegt weet ik ook dat het moet. Maar goed, gezegt is makkelijker als gedaan. Weet iedereen.
Maar ik zie het niet als een aanval hoor zeker niet! Ik leer ervan. En ik moet dat ook gewoon doen!
Bedankt Diep, fijn dat je reageerd!
Groetjes, Dwight
@Dwight
een aanval is het zeker nooit geweest; het was gewoon een suggestie en mede delen van wat ik ervaren heb
we zijn hier om mekaar te helpen, in t'slechtste geval delen we eens een schopje uit als iemand dat nodig heeft (maar dan ook is het met goede bedoelingen om iemand wakker te schudden)
diep
@ Diep
Juistem.
Weet ik ook wel. Maar ik wilde dat even zeggen dat jij dat niet ging denken! Maar we begrijpen elkaar.
Maar goed, die andere kerel is mijn grootste probleem. Als ik toch verdorie terug denk aan die tijd......hoeveel we om elkaar gaven dan zou dit niet zo mogen gebeuren met die andere jongen. Ze kiest er zelf voor is ook wel zo. Maar toch, het was waardevol. Dan kan ik er zo slecht tegen dat iemand waar ik zo gek op was, van hield, omgaf, veel voor overhad dat die nu met een ander gaat!!
Je zal dat toch moeten
Je zal dat toch moeten accepteren.
1 van de 3 kernwoorde uit het rijtje "loslaten-accepteren-vergeven"
succes
diep
@Diep
Klopt. Ik accepteer het ook. Dat het zo is.
Maar het is verdomd moeilijk. Om zo iemand waar je donders close mee ben geweest 3 jaar lang om die los te laten. Want ja....ik weet het niet gevoelens zijn sterk. En die moet je overwinnen. Je hebt bij zoiets een bepaald gevoel. Want ik mis haar erg, zou graag bij haar willen zijn in het personage wat ze normaal altijd was. En niet dat bitcherige gedrag wat ze nu vertoond. Zo vind ik ze ook niet leuk. het is puur de situatie nu dat het eenzaam is in combinatie met het herbeleven van herinneringen. Dan mis ik de tijd erg...
@ dwight
Hey dwight,
Ik snap dat je graag zou willen weten waarom, maar hoe dan ook veranderd het niets aan de realiteit.
Bovendien kom je zelf niet verder, wanneer je jezelf blijft afvragen waarom.
Ik weet hoe ontzettend moeilijk het is, om te stoppen met denken waarom maar het brengt je geen stap verder en je doet jezelf zoveel pijn.
Feit is, dat jij verder moet met jezelf, dat is de realiteit, hoe naar het ook zeker is.
Dat wil niet zeggen dat je niet aan de mooie tijden terug kan denken, en je fijne herinneringen met je meedraagt aan iets wat eens tussen jullie was.
Je bent aan het verwerken en daar horen emoties bij, het is ook goed dat je het van je afschrijft.
Stel je voor dat je ex vriendin je uitleg zou geven over het hoe en waarom van haar kant, dan zul je na het gesprek opnieuw vragen hebben.
Omdat je niet krijgt te horen wat je zou willen horen.
Je kunt haar keuzes niet veranderen, wat overblijft is dat je met jezelf aan het werk moet.
Veel sterkte, liefs Layla
@ Layla
Ik weet het Layla, geef je ook 100% gelijk en sluit me er volledig bij aan! Maar die mooie herinneringen zijn mooi. Maar het doet zeer als je er aan terug denkt. Je schiet er inderdaad geen ruk mee op. Dat is ook zo. Maar die mooie herinneringen roepen die vragen weerop. Omdat die herinneringen gaan over de tijd dat we zo close waren. En een mooie herinnering vraagt om meer. Om een herhaling. En nu is het dus defitnitief dat die herhaling niet meer mogelijk is tussen ons. Zo denk je er niet bewust overna, maar het is uiteindelijk wel zo.
Als ik er aan terug denk, wil ik juist weer bij haar zijn. Mis ik haar, hou ik van haar. Maar ik hou van haar zoals ze toen was, in onze relatie. Niet zoals ze nu is. En ook met het herbeleven van die herinneringen schiet je niks mee op. Het is alleen een soort eer aan je zelf. Van; Ik heb het toen goed gedaan. Mooie tijd gehad. Genoten. En juist daarom mis je het. Soms dan denk ik alleen aan toekomst. En gaat het allemaal prima. Maar zodra ik weer met haar geconfronteerd word, of ik herbeleef weer wat....raak ik in de war.
Dank je wel Layla, voor je reactie.
Groetjes, Dwight
BAH
Ik vind het nog steeds klote dat zei alles met een ander doet. echt bah. Misselijkmakend.
Dat vind ik nog zo vreemd. Elke keer, elke keer weer als ik terug denk aan die mooie tijd kan ik NIET BEGRIJPEN waarom ze nu voor een ander kiest. Dat wij uit elkaar zijn is oke. Accepteer ik. De liefde tussen ons was nog niet helemaal over. Ze vond me nog leuk, hield nog van me. In mijn blogs staat uitgelegd waarom de breuk toch de kop stak.
Onwerkelijk dat iemand waar je heel wat mee had opgebouwd die nu met een ander gaat. Ik kan daar niet bij met mijn hoofd. En ik mis haar wel best erg... Natuurlijk weet iedereen dat het erg is dat als je ex met een ander gaat.
Ik was trots op wat ik had. Wat ik had opgebouwd. Dan moet je zo iemand toch verlaten en heel het proces wat er aan vooraf is gegaan ben je gewoon totaly kwijt. Het enige wat je er aan over houd is een stuk wat je geleerd hebt, ook wel ervaring genoemd. En natuurlijk de ellende die je er bij over houd.
Hoop dat iemand me zo af en toe wat raad kan geven om me er boven op te helpen.
.
Het is nu wat langer als 2 maanden over allemaal. Nog ga ik er mee mn bed in, en nog sta ik er mee op.
Baal er nog steeds gruwlijk van dat het over is na 3 jaar met mij en mn vriendin. Ook dat ze al met een ander gaat. Om deels haar gevoelens te drukken. Soms besef ik het nog niet. Maar soms denk ik ook weer heel wijs.
Soms weet ik het even niet meer...
.
Blijf ook steeds met die kut vragen zitten. Waarom. Hoe ze erbij komt om het zo te doen.
echt gadverdamme. terug slagje
@ Dwight
Je hebt er niets aan om dit te blijven herhalen. Als je het voor jezelf geen plek gaat geven loop je dr over een jaar geheid nog mee rond...
T enige waar jij mee bezig bent om alles te overdenken. Terwijl het totaal klaar is, duidelijker kan niet. Is ontzettend hard, maar de waarheid is hard. Jij moet je leven oppakken en haar achterlaten. Je leeft NU, niet in het heden, je bent op weg naar een toekomst. En die is gewoon niet langer met haar. Laat haar achter met haar vriend met haar leven, jullie paden lopen niet langer samen Dwight..
;)
Maar soms denk ik ook op een vreemde manier. Want ik kreeg namelijk vrij snel 2 klappen in 1x. Het was net uit. en erna een andere jongen. Dat zijn er 2.
Gelukkig heb ik dat achter de rug, weet ik waar ik aan toe ben en kan ik mezelf eroverheen werken. Maar soms denk ik....ik moet weer een "klap" op zoeken, zodat ik me eige er weer overheen kan werken. Anders ben ik bang dat als ik haar straks een keer tege kom, ik gelijk weer in zak en as zit. Klinkt misschien vreemd. Maar soms denk ik zo wel. Van, zoek even een terug slagje op, dan kan ik er overheen komen dan ben ik weer tikkeltje sterker.
Maar denken jullie, dat als ik gewoon haar een hele lange tijd niet zie, en mn eige ding ga doen zonder dat ik teveel na denk over haar/hun dat ik dan uiteindelijk minder moeite heb om haar te zien? Of moet die klapt persee echt komen. Jezelf er vervolgens overheen werken en dat je er dan geen last mee van hebt?
Beetje raar uitgelegt maar goed.
Groeten, Dwight
@ Dwight
Zo werkte het voor mij wel in ieder geval. Ik raakte die ene jongen kwijt, en vlak daarna iemand anders. Nou toen was ik ineens van al mn verdriet af. Ik mistte het wel, maar mijn gevoel was neutraal. Ik hoef er nu niet meer heel de dag mee bezig te zijn.
Maar ik denk persoonlijk dat je een beetje teveel bezig bent met hoe je van dit gevoel afkomt.. Go with the flow. Ja het is nu moeilijk, laat het maar komen..
En ja, natuurlijk als je haar een tijd niet ziet en spreekt zal je nog aan haar denken maar met de tijd komt er een patroon in weetje. Je bent namelijk eerst gewend haar veel te spreken, en nu is dat steeds meer aan het afbouwen.
Ik denk wel als je haar tegenkomt, je nog wel een shock zal krijgen, en dat het pijn doet. Maar je hebt genoeg om je aan vast te houden.. eerlijk. Je komt er wel..
Xxx
@Me
Bedankt voor je bericht!
Jah, go with the flow. Dat hanteer ik nu ook wel. Ik zie wel hoe het loopt. Maar ik kan haar gewoon "niet" zien met een ander. Het is als een mes in mn rug. Zo voelt het zeg maar. Ik zit er gewoon soort van op te wachtten tot het gebeurd. Bah, klote gedachten die er niet uit is te slaan.
Ik vraag me af, of dat gevoel door de tijd heen verdwijnd ook al zie ik haar niet. Dat het met de tijd steeds minder gevoelig gaat liggen als ik haar dan ook een keer zie!
Grz,