In 2008 ontmoette ik dit meisje. Ik was ontzettend blij met haar maar had aan het begin van onze relatie niet verwacht dat deze langer dan een paar maanden zou duren. Uiteindelijk ben ik met haar 2,5 jaar samen geweest. We hebben veel leuke dingen meegemaakt wat ik allemaal mis, nog steeds..

Onze relatie eindigde na een ruzie en ze had besloten dat ze het niet nog een keer wou proberen. Dit komt omdat de laatste paar maanden van onze relatie we elkaar eigenlijk meer als vrienden zagen dan als geliefden. Dit was ook zo..

Helaas kon ik niet accepteren dat het over ging tussen ons. Ik bleef maar sms'sen dat we weer terug moesten komen bij elkaar en het weer bij moesten praten, maar dit wilde ze niet. Ook ben ik vaak bij haar thuis langs geweest terwijl ze het niet wilde en heb ik veel te vaak gezegd dat ik er alles voor wil doen om te zorgen dat onze relatie weer perfect werd. Ik ben vaak in huilen uitgebarsten omdat ik zo graag met haar wou zijn. Gelukkig huil ik daar nou niet meer om, maar als ik nu op straat loop en iemand in de verte zie die op haar lijkt beginnen mijn benen te shaken en kan ik ze niet stil krijgen.

Ik heb tegen haar gezegd dat ik het pas los zou laten als ze een andere vriend zou hebben. Na 4 maanden niet samen te zijn had ze een nieuwe vriend. Deze relatie liep na 3 maanden stuk. Ongeveer een maand daarna kwam ik haar tegen tijden het uitgaan en heb ik tegen haar gezegd dat ik haar mis en nog steeds een toekomst met haar op wil bouwen. Ze begreep hier niks van en wou dit helaas ook niet.

Nu we bijna 2 jaar uit elkaar zijn en ik inmiddels bijna een anderhalfjaar een nieuwe vriendin heb ben ik nog steeds niet over haar heen. Er is sinds toen geen dag voorbij gegaan dat ik niet aan haar heb gedacht, dit overdrijf ik serieus niet.

8 maanden geleden sprak ik haar op msn. Ik was toen BIJNA over haar heen. We hadden een leuk gesprek gehad. Ze vroeg me hoe het ging met mijn relatie en ik vroeg haar hoe het ging met het zoeken naar iemand. Ze vertelde dat het niet zo goed ging waarop ik vroeg waarom dit zo was. Hierop antwoordde ze dat ze opzoek is naar iemand die op mij lijkt. Op dat moment dacht ik dat ze een grapje maakte. Want ik had nooit durven dromen dat het weer goed zou komen tussen ons. Ze meende alles wat ze zei en ik vertelde haar dat ik nog steeds niet over haar heen was. Ook zei ik dat ik niet gelukkig ben met mijn relatie omdat mijn vriendin niet zoals zij is.

Ik wist op dat moment niet wat ik moest doen. Ik vond het zielig voor mijn vriendin om het met haar uit te maken en terug te gaan na mijn ex. Ik had toen al 7 maanden met haar en we hadden het vaak wel leuk samen. Alleen wist ik toen al, en nu nog, dat dit niet is wat ik wil. Ik probeerde ruzie te maken waardoor ik een reden zou hebben om het uit te maken maar tegelijk dacht ik ook bij mezelf wat het waard zou zijn. Mijn ex had me in de steek gelaten voor een ander, dit was het gevoel wat ik had. En nou zou ik iemand in de steek laten voor haar. Dit zou ze voor mij niet hebben gedaan dus ik besloot te blijven met de vriendin die ik nu nog steeds heb. Maar doordat mijn ex had gezegd dat ze op zoek was naar iemand als mij ben ik zo in de war. Ik wil nu nog steeds met haar zijn.

Zelf heeft ze nu bijna 4 maanden een nieuwe vriend en dit gaat erg goed. Ik hou haar twitter in de gaten. Ik kan het niet laten om niet even te kijken.

Doordat ik haar zo in de gaten hou ga ik steeds meer kapot van binnen. Ik baal er zo van dat we niet samen zijn. Ik baal er ook zo van dat ik een vriendin heb waar ik eigenlijk helemaal niet verliefd op ben. Ik heb het al een paar keer proberen uit te maken maar ik kom maar niet van haar af.

Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik weet niet hoe ik mijn ex moet vergeten of haar terug kan krijgen en ik weet niet hoe ik mijn vriendin moet vertellen dat de relatie die ik met haar heb eigenlijk helemaal niet wil.

Ik hoop dat jullie mijn verhaal begrijpen. Ik praat nooit met iemand over gevoelens. Ik ben blij dat deze site bestaat want heb zo toch nog mijn hart kunnen luchten.