Dat gevoel ken ik en velen onder ons ... goed weten dat het niet meer kan, het beter is zonder die ex-geliefde maar het gevoel dat achterop hinkt. Het verstand dat mee wil maar het gevoel dat achterblijft. Mensen die ons zeggen dat die ex niks voor ons was en is en er vast een beter 'exemplaar' rondloopt waarbij we ons opnieuw veilig, geliefd en goed (en vaak beter) gaan voelen. Maar wat zijn we er op dit moment mee hé? We weten dat allemaal best, en toch missen we hem of haar soms nog ergens ... .

Je schrijft dat je je gegijzeld voelt door wantrouwen en verdriet, denk je als hij terugkomt en jullie opnieuw wat zouden beginnen dit gevoel ooit nog zou verdwijnen? Als ik je blog lees is die man inderdaad een 'fladderaar', en daarmee een standvastige en eeuwigdurende relatie opbouwen (want dat willen we toch allemaal) gaat gewoon NIET, tenzij die persoon tot inkeer komt en drastisch verandert. Maar weet je, mensen veranderen niet zomaar hoor, helaas ... . Misschien voor even ja, maar na verloop van tijd komt het diepliggende karakter en temperament vaak terug boven drijven. Ach, ik moet het je eigenlijk allemaal niet vertellen, je hebt het zelf meegemaakt.

In mijn geval ben ik erachter gekomen dat ik de ex idealiseer, een begrijpelijke en vaak voorkomende fout. Want er is nu een leegte in ons leven, en die ander voelt die leegte schijnbaar niet omdat zij of hij al een andere partner heeft. Dat voelt aan als een vernedering. En wie kan die leegte best opvullen? Juist ja ... de ex. Allemaal erg herkenbaar.

Houd je sterk, komt op termijn allemaal goed, het heeft gewoon tijd nodig. En er is absoluut NIKS mis om je verdrietig te voelen of hem te missen, dat is zelfs noodzakelijk en een erg belangrijke stap in het verwerken van LDVD. Het hart moet kunnen herstellen, met veel figuurlijke pleisters want de wonde is diep. Maar eens het hart herstelt is, is het sterker dan tevoren. En dan is er plaats voor een andere liefde die vast zal komen, dan staan we sterker in onze schoenen, hebben we heel wat nuttige bagage in ons rugzakje opgeslagen en zijn we wijzer geworden. En dat kan alleen maar positief zijn in een nieuwe relatie, niet?